Grażyna_Kudła

tak, Aniu, warto się cieszyć tym, co jeszcze mamy... dziękuję, że byłaś pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

o właśnie, pozytywna zazdrość, to dzięki niej wróciłam odmieniona od wujostwa! nie napiszę,że lepsza, ale starałam się być lepsza; kiedy zapomnę, żeby się starać, będę musiała znów ich odwiedzić, jeśli to tak działa :) dziękuję, Oxy za ponowne odwiedzinki i pogaduchy pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

droga Oxy i po Twojej stronie prawda; taki obrazek zobaczyłam po wizycie u wujostwa, staruszek i starowinka, oboje po 80 lat- wciąż kochający, wierni, oddani sobie wciąż jak (w moim domyśle, bo pamiętać nie mogę) na początku; i szykujący się na śmierć, autentycznie pogodzeni, bo nie żałujący ani jednej przeżytej chwili; wróciłam od nich inna, przywiodłam ze sobą zapach świec, który nie tylko ze śmiercią od tej pory kojarzę; dziękuję ślicznie za taki wspaniały wpis, Oxywio pozdrawiam serdecznie Grażyna

Dziękuję serdecznie Grażynko, dla takich Czytelników jak Ty warto było zostawić ten ślad po sobie, że rozumiesz. Pomyślałam nawet, że mało jest wrażliwości wciąż, przecież słowo "drżazga" bardziej się przyjmuje, ale jest mniej sensowne. Pomyślę nad zmianą jaką proponujesz. Literatura spada treściowo nie nasycona bogactwem tych Łask, próbuje na siłę istnieć, a ja się do tego nie nadaję. Co do zmiany: " stopami sięgając" otóż zostawię jednak " stąpając" tak często stąpa jedynie po ziemii a nie wyżej sięga, że zostawię pierwotną wersję, może zmobilizuje innych do " sięgnięcia" i to nie tylko stopami. Dobry krok. J. uściski gorące i dobrego weekendu -odpocznienia uściski odwzajemniam i udanej niedzieli, która akurat się zaczyna pora spać, a więc miłej nocki życzę, Grażyna :)

słusznie skwitowałaś, babo dziękuję, że byłaś i za podoba pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

cóż mogę tu dodać, Madziu, Ty wiesz może na pocieszenie, tylko to, że póki czujemy ból, czujemy, że żyjemy; dziękuję :*

dziękuję, Judyt, za wyczytanie tak głębokich treści i za podoba :) pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

Pierwszy wers dałbym "dopadła nieskończoność". Bo tak to ciekawie i sprawnie. Pozdrawiam. a ja myślałam nad wywaleniem z pierwszego wersu nieskończoności raczej, bo jest w tytule; za czytanie i sugestię dziękuję i za ciekawie :) pozdrawiam serdecznie :)

czytałam na W i niezmiennie podtrzymuję, to co tam napisałam Arko Czerpania :) pozdrawiam, Aniu Grażyna :)

żyjmy więc i trzymajmy się młodo za ręce, póki płoną świece dziękuję, Ewo, za powspominanie pod moim :) pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

dopadła cię nieskończoność koniec końców i tak zawsze za tobą się wlokła świadoma nieświadomość nie zepchnęła jej z toru ignorancja też zawiodła wyzwolenie nastąpi w ostatnim z końców w końcu

erotyk i to niebylejaki :) trąca wręcz biblijnym stylem, bo wyczytałam tu dobro i zło, zmartwychwstanie, chaos upodobany, wyłaniający się ze świętego niepokoju- świetnie, Aniu! dlatego nawet inwersje pasują o wanno (Anno), Arko Czerpania! duży plus za wiersz pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

jedni w nieskończoność na coś czekają, inni uciekają przed nieskończonością, albo trwają w nieskończoności... taka moja zadumka pod Twoim, Krzysztofie wiersz zatrzymuje na refleksje, a jest cały piękną metaforą pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

mój osobisty filozof podpowiada, że rozpaczać powinno się nad pełnym pudełkiem- wtedy nie będzie rozłamu w królestwie ;) i coś dla brzucha: poboli i przestanie podobalski :) pozdrawiam, Grażyna :)

nomen omen... jakbym u Ciebie już kiedyś czytała- szczególnie ten wsteczny mi utkwił w głowie; zręczna Twoja mini, Krysiu najbardziej fraza ze ślepcem no i oczywiście puenta całość do wzięcia pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

nie pochlebiaj sobie, Babo, bo nie jesteś jedynym errorem :))) wszak wszyscy pogubiliśmy ogonki, tu i ówdzie pojawiły się z przodu, nie potrafimy już skakać po drzewach.... mam pisać dalej? czasem możemy poszczycić się małpimi minami... ;) ale co ja będę się rozpisywać i tak napisałam więcej od Ciebie ale za to jak ciekawie zachęciłaś do refleksji, no, no pozdrawiam, Grażyna :)

przytulam Cię :* kochana jesteś :) :*

opisałaś moich dziadków pięknie :) Babo, na pewno im to się należało dziękuję za czytanie i za pięknie pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

Joanno, dziękuję, że podzielasz moje zdanie o znaczeniu słowa "śmierć", bo rzeczywiście, może oznaczać wiele: tylko śmierć, aż śmierć, jeszcze nie śmierć... i odkryłaś ukryte wspomnienie, ale tego, co dopiero się wydarzy; ale świece płoną w salonie i będą płonęły zawsze; pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

to, co wyłowiłeś, Januszu- wystarcza za cały mój wiersz; tak często mam i chyba dobrze? chyba... sam sobie odpowiedziałeś :) dobrze mieć "co" mieć za oknem... dziękuję, że byłeś pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

dziękuję, babo, za ponowne odwiedzinki; buziak za to, że uznałaś domyślny przecinek :))) :*

za to "trąci" masz u mnie, Madziu, buziaka :))) :* to moja pierwsza próba, a jeśli TY zauważyłaś, to chyba poszło w dobrym kierunku; mam się od kogo uczyć, nie na darmo wczytywałam się w Twoją ukochaną :))) dziękuję za wsjo, papatki :) :*

A może nawet się mijałyśmy, Aniu, w tym parku, ale każda zauroczona "swoim" poetą przeszła niezauważona obok :) Pięknie rozszyfrowałaś mojego poetę. I mnie, z tą obawą ;) Nie miewasz podobnie, kiedy coś chodzi Ci po głowie i martwisz się o słowa, bo znowu w coś wdepnęłaś... nie, Ty tworzysz wtedy własne, a ja tak nie potrafię... Dziękuję, że Ci się bardzi:) Pozdrawiam serdecznie, Grażyna. :)

a jak nie kochać, Rafale! mam na myśli ten stan i TAKI wpis, dziękuję pozdrawiam serdecznie, Grażyna :)

nasz ulubiony park w centrum miasta pełno tam dymu i psich kup a ja przerażona bo nie wiem czy mój poeta jest wrażliwy na zapachy i strasznie się pocę gdy przechadzamy się jak starzy znajomi albo para kochanków pod pachę siadamy na ławce on rozkłada się wygodnie na moich kolanach a ja przerażona ściskam się w sobie z nadzieją że mnie dotknie od środka i czekam co ciekawego dziś opowie na pożegnanie pogłaszcze ostatnim wersem nie spotkamy się jutro z przyczyny końca poezji może zaczniemy od nowa I pomyśleć: Ilu tu słów by znowu trzeba a ja przerażona „znowu” ? w coś wdepnęłam