pathe

ja tak wiesz, boli mnie dziś głowa i nie mam siły do wiersza ale ten, no, ten- lubię Cię i za całokształt się przywitałam. wpadnę- od października będę mieć więcej czasu. rozumiem, że Ty tak nie znikasz więc jeszcze się poczytamy/Aga

cześć Bartku;)

ummm ten wiersz nei ozstawia mi jasnego obrazu w glowie. nie zachwyca. ot, jest. wysylam calusa, Aga

Julio Ty się nie żegnaj bo klapsa dostaniesz.ja też nie piszę ostatnio- wiadomo taka piękna pogoda to wieczory zimowe są od myślenia i przemyślania;)

duże wyczucie auutorki w dobieraniu słów. plus z usmiechem mmm:)

powtórzenie w puencie nie koniecznie. zrozumiałam ten iwersz, jest ok, można dopracować.

i idą spać zasady dotyczące interpunkcji

dzięki Michale:) płomiennie pozdrawiam i mrugam oczkami jak gwiazdy;)

no i co kyo? lepiej? oceń obiektywnym okiem bo mi bardziej tamta wersja

patetyzm?a fuj zwariowałeś;p moze zle sie wyrazilem, ale pejzaż zbuntowanego morza ogrom - to taki wzniosle;) chciałam prosto jak sztachetą albo sztahetą;)

patetyzm?a fuj zwariowałeś;p

może bez później?

wymuszone to wszystko. bez polotu.taki wyuczony w metafory wiersz. pozdr

Kochanie kto Ci tutaj bedzie czytał te epopeje?

wzruszający. osobisty. tyle mnei tu nie było i miło się Ciebie Stasiu czyta. pozdrawiam serdecznie

beznadzieja, która zaczyna się już w pierszym wersie.

Michał nawet się dostosowałeś hyhy do tych dużych liter word'a. podoba mi się, emocjonalne podejście, gorycz i ironia.skoro umiesz z boku to rozumiem, że i z dystansem. pozdr!

urzekający wiersz

w uporządkowanym pokoju na zaśnieżonej ścianie wisi obraz pejzaż dzikich fal jęzorów ogrom przelewajacy się w prostokątnych dębowych ramach kobieta siedzi w fotelu. oczy w dłoniach, robi na drutach

to peelce peel ne pozwala zyc

ała to był klaps, boli;) już idę idę (grzeczna)

a ja wartko po skale;)

tak hyhy bo ten koniec to promenada

ok ok moje miłe panie i kyo;) dzieki za wpadkę:)

bo ja wartko dziś płynaca;)