Franka Zet

Plus za Monty Pythona - pythonowski zbiór zdarzeń w wierszu, wszystko może się jeszcze stać, po lizaku można się spodziewać depczącej całość stopy. Pozdrawiam ;)

Teraz rozumiem, ale się nie zgadzam. Wielka radość mąci w głowie, można się w niej kręcić jak bąk, nieprzytomnie - naczelna jest radość, w takim stanie nie trafia się w talerz. Dziękuję, Judyt i pozdrawiam ser :)

Dzięki za głos :)

Hm, to ukłony dla Emu, ale ja też dziękuję :)

Bardzo, bardzo - człowiek jako upadły anioł; w istocie tak jest. Pozdrawiam :)

nawet nie wiesz jak bliskie mi te słowa... radość jest cudowna, ale i często niezrozumiała, dlatego często widzi się "uniesione brwi" innych... Tak jest, Krysiu - skwitowaniem tego faktu jest powiedzenie "śmieje się jak głupi do sera", któż drugi tak do końca zrozumie i współodczuje źródło radości ? Dziękuję, Krysiu i dobrego wieczoru :)))

Rozumiem Cię, Adaśku, czasem przychodzi radość powalająca i ma się ochotę nie mówić nic, żeby jej nie spłoszyć, schować się z nią kątka. A czy tak nie jest - radość sobie, a świat sobie, dopada mnie w drugim wierszu. Ta część powstała z poczucia ogromnej mocy posiadania szczęścia, z zajmowania wyjątkowego miejsca w takiej sytuacji - bo kto ją tak naprawdę zrozumie. Jest co prawda coś takiego jak dzielenie się radością, ale zwykle działa w maleńkim gronie. Dobrze mi się porozmawiało z Tobą nad tym głupstewkiem. Pozdrawiamcię !

Fajny skrót, pomyślę jak to ruszyć. Tytuł zmieniany kilka razy - ciut wymięty, może dlatego marnie leży. Pozdrowienia :)

To się cieszę; spróbuj tak rozbudowywać wszystko, co piszesz, poopowiadaj, jakoś tak to widzę. W tym, co jest, wyrzuciłabym "mi", dopiero teraz zauważyłam [quote]przypomina mi spacer po kałużach teraz jest "mi mi" - przypomina mi Pozdrawiam, u mnie blade słoneczko, a u Ciebie ?

Oj, Judyt, faktycznie nabazgrałaś. Nie rozumiem komentarza, szczególnie tych zdań na początku, że niby o co chód ? Pozdrawiam ;)

Bez pogrubionego i jest fajnie. Podoba mi się wywód o bańkach mydlanych, godny poety. Pozdrawiam :)

Ładnie się tu słowa pozbierały. Smacznego przy kosztowaniu ;)

Zapachniało latem przez te piegi. Każdy centymetr skóry może być przedmioytem zachwytu, dobrze myślisz i piszesz HAYQ :)

Alunko, a co myślisz o rozbudowywaniu wierszy ? Najczęściej powstaje słupek wersów a w nim po 2-3 wyray. A jakby w środku coś pobocznego, na marginesie, coś, co się wiąże, niekoniecznie wprost. Myślę, że wiersz miałby więcej luzu i odechu. A gdyby wesoły trochę senny skąpany w moich oczach szukasz spełnienia dawnych marzeń takie brodzenie w poszukiwaniu akceptacji przypomina mi spacer po kałużach coś na granicy zabawy i utraty czystości łatwo złowić łatwo utopić zobacz zbieram goryczki radości dwie łzy Nie gniewaj się tylko, że tak się rozpanoszyłam w Twoim wierszu. Chciałam pokazać jak wg mnie można wiersz rozbudować, rozluźnić. To tylko jeden z pomysłów. Pozdrawiam serdecznie :)

No, cóż powiedzieć - wiersz z serca dla serca. Zmień tylko "lico" na "twarz", będzie prościej. Pozdrawiam :)

wypełniła mnie nie ma już miejsca na inne uczucia z błogą miną matołka chodzę bez celu bo nic nie jest ważne tylko ta nieprzytomność i ja w niej uśmiecham się niewybaczalnie tak szczelna jest radość eksluzywny klub dla niektórych pozostali podnoszą brwi [u]Wersja druga, sugerowana przez Emu Rouge[/u] wypełniła mnie nie ma już miejsca na inne z błogą miną matołka bez celu bo nieważny tylko ta nieprzytomność i ja w niej uśmiecham się szczelna jest radość eksluzywny klub pozostali podnoszą brwi

Messa, nie podoba mi się ta staropolskość, w którą się ostatnio ubierasz. Wiersz z zawijasami, pełen mgieł, szuj, szyj - małoczytelny. Zgrabnie napisany, ale ja czuję przerost formy nad treścią. Pozdrawiam :)

Ujmują mnie przede wszystkim zieleniejące oczy i to spojrzenie peelki pełne miłości. Piękne też Cały wiersz o bliskości; jak by się okazało, że są zapisy na taki wieczór, to ja pierwsza. Pozdrawiam :)

Dopiero się dziś doczytałam i powiem Ci, że to bardzo ciepły wiersz i zapraszający do środka. Jest tak jakbyś otworzyła drzwi do domu nie robiąc wcześniej porządków - poprostu kawałek życia, codzienność i czułość do pozazdroszczenia. Wyczytałam, że znów złamałaś noge, a przecież pamiętam z niedawna Twoje goryczkowe wspomnienia z podobnej sytuacji. Trzymaj się zdrowo, Zyczę, żeby jak najszybciej było lepiej. Pozdrowienia serdeczne :)

A ja odczytuję skręcanie sznura jako kończenie z przeszłością - jest w tym determinacja, ale czy skrajny pesymiz ? Podoba mi się bardzo calutki wiersz oprócz zakończenia. Brak mu finezji wcześniejszych zdań. Pozdrawiam :)

Ładne to, ma rozmach latania - czuje się rozłożenie skrzydeł. "Pomarańcza" - kolor piórek albo słońce widziane ptasim okiem. Przewietrzyłam się, fajnie :) Poleciałaś pięknie Fran :) Zastanawiam się tylko czy nie zmienić jednak pomarańczy na pomarańczowy, żeby nie obciążać zanadto...;) Tak mi Pancuś dał do myślenia Jak dla mnie - pomarańcza ;)

Przed "kreśląc" dobry jest przecinek, większa ilość myślników szatkuje wiersz. A w wierszu świetna atmosfera (starawa, staroświecka, starocerkiewna jak ikony). Świętość, sen i sztuka to znakomita trójca. Z przyjemnościa przeczytałam :)

Ach, te dziecięce chlapania się w kałużach. Ładnie powspominałaś, tylko pogrubione bym wyrzuciła. Pierwsze - mocno używane ; drugie - za bardzo podpowiada. Buziaczki, Krysiu :)

Ładne to, ma rozmach latania - czuje się rozłożenie skrzydeł. "Pomarańcza" - kolor piórek albo słońce widziane ptasim okiem. Przewietrzyłam się, fajnie :)

[quote]tak zwykle poprawiłabym na "tak zwyczajnie". Ładna miniaturka :)