Alicja_Wysocka

Perełko, listonosz miał na imię Życie. Powinnam napisać jedno i drugie z dużej litery ale nie mogę, bo wszystkie są małe. Myślniczek chyba nie pasuje. Dziękuję za odwiedziki, pozdrawiam cieplutko :)

jak mam pieścić cię wierszem, gdy uśpiłeś mi pióro? i nad kartką zastygło stylistyczną figurą proszę, dziubku kochany może troszkę podrapiesz? jestem pusta i czekam, - nie uwierzysz, no chrapie! :)

już dawno nie ma świata nie mylmy ciągle pojęć, są wszędzie tylko wiersze i jeszcze my, oboje jest niebo? nie wiem sama, bo jednak widzę gwiazdy to błyszczą, to się milą pod twoim wierszem, każdym. lecz cicho, sza, coś chodzi... cóż by to mogło znaczyć? z tamtego świata zegar, co - muszę iść do pracy? Dzień dobry :)

ach jesteś, znowu jesteś znów wierszem cię zwabiłam w poezji widzę drzemie ta czarodziejska siła już wiem którędy chodzić żeby cię znowu spotkać nieważny czas, ulica zobaczę tu, przy zwrotkach dobry wieczór, witaj :)

tu sensu być nie musi jest raczej inny wymóg może być także cha cha no i jak wiesz, do rymu :) Pozdrawiam, Jacku :)

Dziękuję za wiersz bursztynowy :)

Witaj Sylwku :) Więc tak. Wiosna być nie może, bo wiosną nie czułam tego co w grudniu, kropka. Pytajnik jest tam, gdzie jest, bo w kolejnych dwóch wersach stwierdzam, a nie pytam. Przecinek dodam :) Dziękuję za wnikliwość, czuję się nią wyróżniona :) Serdeczności :)

a po cóż mi to wiedzieć czy grudzień to, czy jesień? kiedy listonosz życie miłosny wiersz przyniesie. i po co nam, to wiedzieć czy jazz, czy bossa nova? symfonia na dwa serca byleby rym pasował. jedwabną nicią wzruszeń subtelnie cię oprzędę i o czymkolwiek innym już wiedzieć nic nie będziesz. tak się zasłuchać umiem na umór, bezprzytomnie bylebyś chciał na zawsze - to z tobą się zapomnę.

Duże brawa ode mnie :) Pozdrawiam.

Dziękuję Leszku, pozdrawiam również, miło Cię widzieć :)

bo, twoje wiersze są jak wytchnienie niczym ławeczka w parku w ukojnym cieniu garną się słowa, śpiewne jak smyczki grajków zsypują klony złote minuty, czas chodzi tyłem w liściach a w cukiernicach stulonych dłoni, znikomek pragnień się ziszcza :)

wrzosową wstążką nic piękniejszego ponad poezję jak dotąd mnie nie trafiło, choć ludzie mówią, najcudowniejsza z wszyściutkich rzeczy jest miłość z przeszłego lata wstążkę wrzosową, związuję na wszystkich strofach, bo gdyby zwiędły ona przypomni, że wierszem też można kochać :) Oj chyba już śpisz

A u mnie się dzieje. Zawsze przychodziły na pocztę powiadomienia o komentach, tak jak sobie zażyczyłam. nie przychodzą. Czekam i czekam aż ktoś podniesie ten temat, ale nie widać, nie słychać. Wiec to może tylko u mnie? :( Aaa, jeszcze coś U dołu zawsze można było zobaczyć zalogowanych, teraz na stałe jest - 2 gości.

Nie wiedziałam, że to imię Pozdrawiam :)

prawie Ciebie przegapiłam witaj, witaj Stasiu miła cmok :)*

Magnetowid, pracujesz w reklamie? :)

O tak, bardzo potrzebny jeszcze bardziej niż dżem, czy niezdarnie czy zdarnie, wszystko jedno, to wiem.

nie chcę latawca miałam takiego odleciał za nowym prądem choć kocham niebo jestem stabilna lubię jak sam się przywiąże Masz ładne wstążeczki dzisiaj, witaj :)

tylko powiedz więc będę wierszem jakim mnie widzisz sonet, erotyk czy fraszka? tylko życzenie jasno sprecyzuj bo niedomyślę, bądź łaskaw rada bym wiedzieć co chcesz dotykać, błądzić oczami, po czym? cóż, nie mam ciała są za to wersy po jakich chcesz chodzić w nocy? dla ciebie zmyślę bajeczną puentę, bo mam w tym wprawę bądź co bądź czytaj mnie zawsze. czytaj mnie co dzień wszak jestem wierszem, nie sobą Witam radośnie :)

O, jak miło, pięknie witam myślisz, że przez Amehoba to ciekawe, przyznam sama czy pytanie się spodoba Pozdrawiam :)

Dla mnie na wiersz plus Ale wiesz co peelu? Uczucie nie kończy sie z zatrzaśnięciem drzwi. Łatwo powiedzieć 'przechodzę do porządku dziennego', życzę powodzenia. Ale póki co dźwięczy mi taka piosenka: 'Gdy pokochasz tak tkliwie, żarliwie, tak wiesz... to zdradzaj mnie wtedy i grzesz" - dasz radę?

świat na ten przykład jest pokręcony pełen różnistych udziwnień taki poeta koniecznie musi zakochać się nieszczęśliwie chociaż mu nie w smak jednak powinien rwać piórem włosy z głowy włosów wyrwanych piór połamanych nigdy nie będzie dosyć bo głupio pisać przecież o szczęściu kto by to potem czytał więc się poświęcę literaturze rzucę go dzisiaj i kwita

Głęboko, jak dla mnie. Niepewnie czuję się w takich wodach. Widzę, cała przestrzeń dla Ciebie i doścignąć nie łatwo. Pozdrawiam słonecznie :)

Jeszcze jeden wiersz o jesieni, zdolnym piórem zmalowany:) Lubię jesień. Wiosna jest naiwna, lato podstrzelone, a jesień dostojna, stateczna i bogata. Pozdrawiam słonecznie :)

Dziękuję Ewo, namów Leszka, przeczytam bardzo chętnie :)