Alicja_Wysocka

Nic na siłę Aniu w tym temacie się nie da, rada bym częściej być na usługach pióra, ale póki co jest jak jest. Serdeczności jak zawsze i podziękowania :)

Również ciepło, dziękuję :)

Aniu, a mnie Twój wiersz przypomniał mądre opowiadanie, które kiedyś przysłał mi przyjaciel, zostawiam fragmencik, zamyślając się na dłużej nad Twoim urokliwym wierszem :) Niezraniona ostryga nie może utworzyć perły. Perły są wynikiem bólu z powodu wniknięcia dziwnej i niechcianej substancji do wnętrza ostrygi, perła, to zabliźniona rana. Poczułeś się dotknięty czyimiś raniącymi słowami? Byłeś oskarżony o powiedzenie czegoś czego nigdy nie powiedziałeś? Twoje zamiary (myśli) zostały odrzucone lub źle zrozumiane? Ucierpiałeś od ciężkich ciosów? Otrzymałeś swoją porcję obojętności? Więc wyprodukuj perłę! Pokryj swoje obrażenie wieloma warstwami miłości. Niestety jest bardzo mało osób, umiejących to robić (zainteresowanych tym). Większość potrafi tylko pielęgnować urazę zostawiając swoje rany otwarte, żywiąc się różnego typu ubogimi uczuciami nie pozwalając obrażeniom się zagoić Jest wiele pustych ostryg, które nie potrafiły wybaczyć, zrozumieć i zmienić swego bólu w miłość.

Ach te Tomki sobiepanki, chyba wszystkie takie. Miło było poczytać , pozdrawiam :)

Przypadł mi do gustu :)

Pamiętam jak tatko letnimi wieczorami, po upalnych dniach podlewał nasz ogród. Cudnie było potem przechadzać się po nim i wdychać ten zapach... jak podziękowanie. Poczułam to znowu, dziękuję :)

Trzy powtórzenia kukła, kukieł, kukły i czwarta w tytule. Może dałoby się coś z tym zrobić? No puenta jakaś cieniutka. Może tyle tym razem, poczekam na kolejny, pozdrawiam :)

Nowa, ale jak wciąż spokojnie, to jakoś bez smaku i nudno, serdeczki :)

Jak zawsze, miło Cię widzieć i czytać, Nato, pozdrawiam również :)

Jak się nie da zapanować, to klapa, dziękuję :)

Rozmarzony i szczęśliwy. A neologizmy jak samosiejki i gwiazdy na pogodnym niebie. Serdeczności Oxy :)

Bardzo dziękuję każdemu z osobna i wszystkim razem za czytanie i komentarze. Na bieżąco nie mogłam, wczoraj około północy przeszła nad Gdynią spektakularna burza i tak cud, że netu nie wywaliło. Pozdrawiam serdecznie :)

Sorki, muszę wyłączyć komputer, straszna burza u mnie. Wrócę jutro.

pobiłam się z myślami i wnet się miałam godzić już wyciągałam rękę kto wygra będzie rządził nie z nami hola hola my nadal chcemy wojny wciąż zazdrościmy ciszy i twoich snów spokojnych no czym nas powybijasz jeżeli nie przeoczysz jesteśmy niewidzialne daremnie męczysz oczy od dziś już nie pytajcie gdzie jesteś i jak żyjesz dostałam głupie serce więc się z myślami bije

Podoba się :)

Zakochało się słońce w trawie, no i popatrz ile dzieci. Przypnę sobie Twoje maleństwo zamiast broszki :)

Śpiewasz Aniu i to jak cudnie :)

Brawo :)

Najbardziej widzi mi się tytuł, zajrzałam na wszystkie :P

Oprócz tego, że mnie, mej, mną dziesięć razy, to tak mi się podoba. Lekki, prześmiewczy, satyryczny i celny. Dlaczego Pokolenia z dużej litery? Pozdrawiam :)

Ale to nawet nie jest wierszątko, przystanę na ątko :))

Nie wiem Pomyłku, czy to znany zwrot, cukiernica skojarzyła mi się podczas pisania, więc postawiłam ją w zwrotce jak na stoliku. Nie czytałam wszystkich wierszy i książek na świecie, możliwe, że ktoś gdzieś użył takiego porównania. 'Nażmijać' cudny neologizm. Może kiedyś będzie pisał wiersze, fantazję już ma. Pozdrawiam :)

Sylwestrze, pierwotnie było 'ręce w cukiernice' Ponieważ cukiernice, to liczna mnoga, a mnie chodziło o marzenia, które trzymam w dłoniach złożonych na kształt cukiernicy, dodałam ogonek do ostatniej litery. Nie mam już innego pomysłu, więc raczej tak zostanie. Dzięki za pochylenie nad moim tekstem Również pozdrawiam :)

Dziękuję Spółko. A Ty jesteś ona, one, oni czy on? Słonka :)

Panujesz i pracujesz nad tekstem, w dodatku przyznajesz się do uchybień i tak trzeba :) Przez duże litery zaimków grzecznościowych czuję się trochę jakbym cudzy list czytała. Zostawiam plusik i pozdrawiam ciepło :)