Alicja_Wysocka

Rachelo, wiersz jest podrabianą reprodukcją, nigdy nie dorównam Leśmianowi, więc nie dziwota, że jednym pasuje, innym mniej albo wcale. Zdrówka :)

Ponoć nieładnie zazdrościć, ale powiem Ci, że są tu takie pióra, którym też szczerze zazdroszczę. Dzięki, że zajrzałeś, serdeczności :)

Dziękuję Waldeczku :) A Ty wiesz ile jest km z Gdyni do Krakowa?

Fajnie jest popływać w Twoim wierszu. Zabieram do ulubionych :) niech się leśmiani i rozwiośnia. A te ośnieżyny są jak ostrężyny, aż cieplej się robi i tak jakoś lekko - mgielnie. Piękny wiersz. Brawo ! Pozdrawiam Dobrze, że nie zaplątałaś się w wodorostach, dzięki :)

No to się cudnie cieszę :)

Nie da się przemknąć, trzeba się wgryźć, serdecznie :)

uwodzisz urokiem rozsłowionych wersów co niczym dorożka mkną po nieboskłonie wenę jak pegaza w cuglach ostro dzierżysz pilnując rytmiki nie dajesz się ponieść żupanem zawiniesz litery jak gwiazdy w rękawie skrywając morał aż do końca zbłyśniesz między oczy tuż przed końcem jazdy rozpalisz zostawisz ze zmysłem gorącym :) pozdrawiam Jacek O, wiersz dostałam, jaki ładny. Dziękuję Jacku, pozdrawiam Cię serdecznie :)

To nic trudnego, przestawiasz słowa z lewej na prawą do znudzenia, dzięki :)

Michaś, ale ja nie potrafię czytać :) Kraków jest piękny, chciałabym go jeszcze zobaczyć, ale to raczej nie prędko się stanie, pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję Tereso :)

Franiu, bo ten wiersz to cd. Komentarz do komentarza pod "Wykwit przedzimny" na innym portalu. Pozdrawiam ciepło i dziękuję :)

Ojej, a gdzie pierścionek? Cmok :)

A ja wiem czemu się czepiają, że za długi. Bo krótkich można więcej przeczytać w tym samym czasie, o! Ale on przecie musi być do końca od początku. Urodziwy. Cmoczek :)

Ciepło, ciekawie, romantycznie i płynnie. :)

Lecterku, pamiętam Cię z wyszukanego podniebienia, tym bardziej mi milej :)

Dygam nóżką w podzięce :)

Dzięki babeczko, przedwiosenne ukłoniki :)

odcmokowywuję :)

bo widzisz mój miły gdy jestem radosna to wiersz się leśmiani i uśmiech rozwiośnia a wśród zjesienniałych zawilgłych ośnieżyn raz myśl się gdzieś omsknie lub sens mi się zbiesi i staje floresem w złocistym żupanie więc biorę go sobie do serca na pamięć rozsnuwam po wersach jak mgieł celofany by jednych poślepić a innych zciekawić

Poszłabym :)

Bardzo sprawne pióro, urzekłaś mnie Oxyvio tym wierszem. Zawsze będzie mi się podobała taka poezja, Pozdrawiam najserdeczniej :)

Dziękuję :)

Jakie ładne kwiatki mi znosicie, dziękuję :)

Masz moje pełnomocnictwo Michaś, zastąp mnie :)

Waldku, usunęłam powtórzenia. Nie wiem czy słusznie, bo może miały wzmacniać przerzutnię. Przepraszam za ingerencję, może ktoś jeszcze wypowie się na ten temat. Pozdrawiam niedzielnie :)