H.Lecter

Dziękuję.Pozdrawiam.

Wiersz jest trochę stary,powstał na przełomie tysiącleci i stąd to zadęcie.Pozdrawiam.

Dzięki Kovalu.Pozdrawiam.

Dzięki za "wydeptanie" wiersza.Pozdrawiam ciepło.

Z tymi elementami religii,to raczej nie.Może jest jakieś uniesienie wiersza "ku górze" ale czym ta "Góra" jest,naprawdę nie wiem.Ciągle szukam i błądzę.O poszerzeniu tekstu myślałem,nie wiem tylko czy warto (stąd warsztat).Dzięki za komentarz i ciepłe słowo.Pozdrawiam.

Dzięki serdeczne.Pozdrawiam z pobocza...

Dwie wersje utworu, mimo formalnego podobieństwa, traktowałbym jednak osobno.Pierwsza zbudowana jest na opozycji wobec klasycznego "otwarcia duchowej percepcji".Droga peela do Swedenborga jest drogą alternatywną -poprzez "czarnego kota" i,o dziwo,skuteczną ("potęga paradoksu").Możliwy jest też trop drugi,to negacja swedenborgizmu.Osiągnięcie drugiego,ostatecznego etapu wtajemniczenia jest niemożliwe ("srebne włosy zaczynają nagle opadać...spóźniłem się na balkon" -Boga).Wersja druga to dla mnie stan rozchwiania przed przejściem na drugą stronę: "mimo nadciągającego poznania...nie jestem w stanie pozbyć się jednej niewiadomej".To może być pokora,wątpliwości (dążenia destrukcyjne) i chyba jednak...wiara.Nie wiem,która wersja bardziej mi odpowiada.Może obie ? Plus za mój "stracony" czas.Pozdrawiam.

na kamiennej płycie woda wydeptuje ścieżki dla mrówek pielgrzymów przepychają źdźbło trawy z jednego w drugie tysiąclecie podnoszę się z kolan patrzę na zegarek

Baba Izba : "udaje że pisanie ma...powiedzmy- w nosie! Ale tylko udaje! Wie że jego "protest" jest dobrym wierszem". Jimmy Jordan : "to nie jest bunt tylko niemoc...wydalanie poezji...o to chodzi w wierszu". Moje powierzchowne czytelnictwo widzi tu pewną - "pisząc najkrócej" - sprzeczność...ale,co tam...zdrówko.

Musiałeś mieć zły dzień,zaczekam na coś innego.Pozdrawiam.

Za bardzo się starasz jak na "wiersze w dupie". Jakiś grzeczny ten twój bunt...Pozdrawiam.

Knieć,kozibród,wilczomlecz,jaskier...dla uszu poety to muzyka.Podoba się bardzo.Pozdrawiam w dionizyjskim nastroju.

Wiem, że to nie jest wiersz o "rzeźbie", tylko o tym co jest przed "rzeźbą", ale jednak za bardzo mgielne to wszystko.Przydałby się jakiś "kontur" wiersza,na którym można by się oprzeć,który by pozostał.Pozdrawiam.

Z trzeciej zwrotki bym zrezygnował,reszta to tylko szkic- ale obiecujący.Pozdrawiam.

Lubię świat z wysokości szafy.To dobre miejsce na piosenkę. Podoba się.Pozdrawiam.

Nastrój kawiarnianej, kulturalnej pogawędki.Koniec kawy -koniec tematu.Pozdrawiam.

Wybacz -bardzo źle (konstrukcja,przekaz,obrazowanie),chyba do napisania na nowo.Pozdrawiam.

Dzięki za "bluszczowe" uznanie.Pozdrawiam ciepło.

Czytałem z dużą przyjemnością.Pozdrawiam.

Proste,czyste,bez maniery.Kupuję.Pozdrawiam.

Jeżeli w określeniu "wiersz religijny", położymy akcent na "wiersz" -to nie wyszło,bo słodko-naiwny.Jeżeli na "religijny" -to w porządku.Pozdrawiam.

trudny ten twój początek dnia, co zostawiasz, czym cieszysz sie jeszcze, jakoś ci nie wierzę, w ten liryzm o 4tej rano, choć napisane wybornie/ bluszcz, madonna/, a skóra? no właśnie, ogień to nie takie ciche słowo...przekonaj mnie...pozdrawiam Mam cię przekonać ? Nie będę odwalał roboty za wiersz...Pozdrawiam.

Odnoszę nieodparte wrażenie, że wiersz powstał tylko dla możliwości zaprezentowania efektownego finału.Pozdrawiam.

Ten wiersz to taka torebka z cukierkami.Po drugim miałem dosyć.Pozdrawiam.

Śliczne,nawet bardzo ale usypia.