Leszek

Materializm dzisiejszego brutalnego świata w połączeniu z subtelnie ujętym uczuciem to jest znakomite odzwierciedlenie dzisiejszego świata. To jest poezja przez duże P. Pozdrawiam Leszek. :)

Waćpan poszedłeś na łatwiznę, bo nie wystarczy być zjechanym, aby na poetycki Parnas się wspiąć. Pozdrawiam Leszek :)

Zawsze do usług :)

Chyba rzeczywiście wiersz wart jest swojej śpiewanej wersji. Musze poprosić barda Messalin Nagietkę o pomoc. :)

oplotę ciebie wianuszkiem z serc które się biciem złączą z twoim i potem krótko szast pras i bęc zamieszkasz sobie w sercu moim z ochotą walnę ciebie w zad może nie walnę a ugryzę wpierwej rozdzieję zad ten z szat i słowo kocham nań wyliżę pozazmysłowo cię przyszpilę nie bardzo robiąc tobie wbrew moje kochanie czuć na milę bije z mych trzewi miłosny zew

Ten wiersz mnie zatrzymał i zafrapował. Niby prostota słów i formy, a jednak nie. Wiersz wprost kipi od nieposkromionej żądzy. Pozwala się domyślać co znajduje się po drugiej stronie bramy rozkoszy. Z pietyzmem pensjonarki w parze przesuwają się namiętności ladacznicy. Dwie osobowości, które łączy jeden obiekt miłości i pożądania. Lady wiedziałem, że po Tobie można spodziewać się geniuszu i nie zawiodłem się. Pozdrawiam Leszek :)

Niejednokrotnie już próbowałem napisać wiersz w podobnej konwencji, jednak zawsze brakowało mi słów, Ty nie dość tego, że posiadasz ich skarbnicę, to jeszcze w wysublimowany sposób potrafiłeś połączyć je znaczeniowo i treściowo z konwencją treści utworu. Nic dodać, nic ująć po prostu maestria. Pozdrawiam Leszek :)

Dostrzegam w wierszu wytrwałość w szerzeniu ziarna subtelności przekazu mowy ludzkiej. W trafności i jednoznaczności stwierdzeń przerosłaś mistrzów. Potęgujesz nastrój, by jak po trzęsieniu ziemi przejść do jego kulminacji w ostatnim wersie. Genialne! Pozdrawiam Leszek :)

Jestem pod wrażeniem subtelności pokazania brutalizacji życia w każdej postaci. Odniesienie osobowe znakomicie puentuje utwór. Nic dodać, nic ująć znakomita prostota ukazania prawdy, że miłość nie jest ślepa. Pozdrawiam Leszek :)

A dlaczego potem? Natychmiast!!! I to same pochwalne powinny posypać się opinie, co niniejszym czynię. Jak dobrze, że złamałeś przyrzeczenie bo świat poezji byłby uboższy o jedno arcydzieło. Pozdrawiam Leszek :)

Znakomicie oddałeś tragizm niespełnionej miłości. Przechodząc wyśmienicie od nieprawdopodobnych walorów uczucia peela do przygniatającej prozy życia. Ja tak nie potrafię jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam Leszek :)

Wybaczcie, że nie odpowiedziałem od razu na Wasze naturalne zachwyty po przeczytaniu mojego wiekopomnego dzieła, ale skupiony byłem na przelewaniu na papier płynącego strumienia uczuć, które wylewają się z przepełnionego nimi serca. Jak słusznie dostrzegliście niebanalna konstrukcja i wyrafinowane rymy (szczególne tu słowa uznania ślę dla Pana Romana) dodatkowo poparte wzmacniającymi lirykę treści powtórzeniami (co dostrzegła le mal) sprawiają, że ten wiersz powinien wejść do klasyki gatunku. Tak Espeno i Ty masz dużo racji, nie potrafiłby stworzyć tak ekspresyjnego dzieła nikt kto nie jest takim romantykiem jak ja. Quimeenie dobrze, że wskazałeś innym kto tu jest mistrzem, dodatkowo zadziwiłeś mnie tym, że dostrzegłeś starannie ukryte przeze mnie głębokie treści, które jako swoisty szyfr kierowałem do nielicznych. Panie Romanie wiersz początkowo miał skupić się na metafizycznej stronie mojej miłości pisanej w układnie aabb bbaa, lecz rozterki które zrodziły się po napisaniu dwóch pierwszych strof skłoniły mnie do dopisania pełnej metaforycznych wątpliwości duszy trzeciej strofy w której zawarłem wybiegnięcie pytaniem retorycznym w przyszłość, zakończone obietnicą spełnienia.. Odmienność treści skłoniła mnie do wyeksponowania ich zaburzeniem zastosowanego układu rymów. Stasiu masz rację, że nie łatwo takiemu wspaniałemu mężczyźnie obnażyć się przed kobietą aż do głębi serca i wnętrza duszy, ale uwierz że warto było, bo samozadowolenie rozlało się po moim promiennym licu. Lady Supay podzielam Twój zachwyt, gdyż nieczęsto zdarza nam się obcować z taką kwintesencją piękna. Pozdrawiam Leszek

Kocham ach kocham bardzo Cię Miłość wylewa z mego serca się Kiedy Cię widzę to ze wzruszenia płyną mi słone łzy Bez Ciebie w koszmar przechodzą me sny Boska ma miłości pragnienie me Ty Gdy Cię spotykam całe ciało me drży Słoneczny uśmiech na powitanie Ci ślę Bo kocham ach kocham tak bardzo kocham Cię Jednak czasami smucę się czy Ty Zechcesz wiosenne rwać ze mną białe bzy Gdy noc ze mną spędzisz tą jedną jedyną tę To ukochana ta noc moje uczucie w Ciebie tchnie

Espeno podobać sie Tobie moimi literkami to wielka przyjemność. :)

To miłe. :)

Również jestem za limitem 72-godzinnym. Uważam, ze tego typu decyzjie admin nie powinien podejmować samodzielnie, lecz konsultować je ze straszyzną Org-ową. Niekonsekwentne było tez stwierdzenie, ze limit się zmniejszył gdy przez tą niezrozumiałą decyzję faktycznie się zwiększył. Pozdrawiam Leszek

Dotykam piórkiem pieszczotliwych myśli podkoronkowe bladoróżowości. Niewidzącymi oczyma chcę wyśnić, cień wstydu spłoszyć. Wyczuwam drżenie przechodzące w spazmy, gdy wyobraźni splątały się fale. Wspólnie umysły pragną razem marzyć, dochodzić znaczeń. Płochym dotykiem obnażyć cielesność, sięgając przerwać grodzące bariery, strukturę wdzięku odkrywając piękną, ustami przemyć.

Witku dziekuję za opinię. Co do zagmatwania to bardzo cienka jest linia miedzy dosłownością i zagmatwaniem. Puentę dość dosłowną chyba jednak zostawię, gdyż dobrze ona odzwierciedla naszą przywarę narodową, że polak mądry po szkodzie i zamiast zastanowić się przed, to wzdycha po. Pozdrawaim Leszek

Dziękuję za miłe słowa, natomiast co do stwierdzenia, ze nie jest to limeryk to masz oczywiście rację. Jednakże ten dział jeśli kliknąć w zakładkę Poezja [debiuty] nazywa się: Piaskownica / Limeryki, czyli dział w którym się bawimy różnymi lżejszymi utworami, a nie tylko limerykami i co najważniejsze po wielokroć stosowanymi wierszowanymi, zabawnymi odpowiedziami. Pozdrawiam Leszek :)

żadna szmatka sie zaśmieję gratka powątpiewam srodze słowem nie zaś czynem sieje w ryzach go trzymaja wodze

po co Ci portale do tych słownych szlaeństw

prawdę powiada mądra dziewczyna Henrieta winna poskromić hucie niechaj go lepiej na wodzy trzyma pajacowanie to raczej smutne

pod siwizną wciąż się jarzy zapomniana krotochwila mocne usta gdy duch słaby to głupoty można pisać

Alu teraz jeszcze lżejszy, bo uskrzydlony Twoja opinią. :)