51fu

Przepraszam, że zbiorowo. To z braku czasu. Wielkie podziękowania dla wszystkich za tak ciepłe przyjęcie tekstu. Naprawdę dużo komentarzy — strasznie mi miło. Pozdrawiam serdecznie. // 51fu

wszystkim sprzeniewierszonym po pewnym czasie wierszom rośnie zarost który może podrażniać lub wodzić. bywa tak że się nie ogolę przez kilka dni. mimo wszystko pamiętam o zapachu. można wcale nie myśleć o ciuchach i firmach. wystarczy dopasowanie do stylu. wiem jak wiązać krawaty. nie zawsze zakładam co nie zmienia faktu. wiem jak się nosić. opowiadam różne rzeczy. mam swoje wersje wydarzeń. słodycze i kwiatki wręczam okazyjnie. wiem kiedy się mylę. nie obiecuję poprawy.

Tali Maciej Dobrze, że pomysł się spodobał. Z turbówkami, pamiętam, to był szał ogólny. Nawet dziewczyny zbierały. I ja się ukłonię. piernik Rozumiem twoje stanowisko, jednak powtarzalność to zabieg świadomy, bez którego wiersz nie miałby prawie żadnego sensu. Poza tym każde z w/w zdarzeń zasługuje na miano 'końca świata' ;) Dzięki za wizytę. Dariusz Sokołowski Taka niepolityczność to dla mnie nagroda. Bardzo mi miło z powodu odwiedzin i wrażeń po lekturze. tygrys_pietrek No, to fajnie, że coś dla siebie wyłuskałeś. Dzięki. Włodzimierz Nabkowski Naprawdę się cieszę, że zajrzałeś i zostawiłeś parę słów. Jeszcze bardziej cieszę się z reakcji. Zgadzam się z Twoją sugestią — chyba włączę 'koniec świata' do każdej strofy. Ania W To mnie jest miło, że tu zajrzałaś. Bardzo dziękuję za ślad lektury. Ona Kot Obawiam się, że gdybym bardziej rozgadał, to wpadłbym w przesadę. Jednak mimo tej mojej lapidarności (?) cieszę się, że jakoś tam weszło do głowy. ;) Dziękuję za komentarz. Kasia Szymańska Moja wątpliwość, poparta Twoją i WN sugestią, zostanie rozwiązana. Zdecyduję się na ten pomysł. Super, że Ci się spodobało. Vera Ikon Twój głos również mnie cieszy. Fajnie, że zajrzałaś i postanowiłaś być nudna. :) Pozdrawiam wszystkich. // 51

taki koniec świata jak wówczas gdy gumy turbo okazały się rakotwórcze a mnie brakowało tylko kilku samochodów do pełnej kolekcji koniec świata na wsi w łóżku kiedy wujek leżał dziwnie żółtozielony a rodzina biegała z jednego pokoju do drugiego taki koniec świata który nastąpił gdy rodzice oświadczyli że już im dość a ja wtedy chciałem tylko wrócić do gry w piłkę na podwórku jeden koniec świata na wakacjach kiedy lekarz mówił o oponach w mózgu a pobladła matka wysłała mnie do szpitala gdzie wykazano zwykłe zatrucie kolejny raz koniec świata kiedy ojciec wyjechał prosto pod światła a rozum chłodno kazał mi się przygotować do ostatniego lotu i jeszcze jeden koniec świata gdy ze strachu wybiegła z mieszkania a ja marzyłem o tym żeby mnie ktoś zabrał do wszystkich diabłów ostatni dzień umknie interpretacjom nie będzie końca

Żadnego ale. I tylko proszę, nie tłumacz nic więcej. Jeden z ulubionych. Moje uznanie. Pozdrawiam. // 51

Wiersz musiał się rozpędzić, potem robiło się coraz ciekawiej. Jest parę momentów, które chce się czytać w tekstach (nic się nie dzieje / nawet oglądanie, przerwami w dostawach świata). W ogóle od końca pierwszej strofy jest naprawdę dobrze. Pozbyłbym się wielkich liter przy planie i wydarzeniach. Na początku 'nuda-cudów' balansuje na granicy rymu. No i to wrażenie trochę zbyt rozwlekłego wstępu. W sumie nieźle. Pozdrawiam. // 51

Wybaczcie, że tak zbiorowo. Serdecznie dziękuję za komentarze. Wasze wrażenia bardzo mnie cieszą, a wszelakie sugestie w chwili wolnej uważnie przestudiuję. Pozdrawiam. // 51

Jeśli ktoś potrzebuje wskazówki do tytułu: http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=21066 Zapraszam. // 51

nie przypuszczał że nadal potrafi sprostać tylu kilometrom jednego dnia. teraz musi uczyć się gotować nosić talerze spłukiwać a potem to samo. powtarzać się utrwalać w jej oczach. ściera kurz podeszwami na najczęstszych trasach. znajduje ślady stóp na dywanie które mu pozostawiała przez lata na pamiątkę swoich zwyczajów. dawno temu obiecywał długi i szeroki świat a dziś najwyżej może ją zabrać do łazienki. albo zaoferować wspólne przeglądanie zdjęć rentgenowskich na których jeszcze wychodziła z życiem. czasem bywa tak że zanika jakakolwiek pojedynczość. boli ją bardziej gdy widzi że on też musi zaciskać pasek coraz mocniej. że ulatniają się razem. nawet dzisiaj dziadek nosi dżinsową kurtkę spodnie dżinsowe i adidasy. zaczynam rozumieć że zwyczajnie chciałby się cofnąć. do czasu kiedy już nie trzeba się mierzyć i godzić.

Zamień czym prędzej ten 'płomień oddania', bowiem brzmi tak, że aż boję się powiedzieć, jak brzmi... Zerknę do poprzednich, żeby w ten lepiej się wczuć. Pozdrawiam. // 51

Po pierwsze: przestrzeni zieleni nie brzmi w porządku, a na dodatek się rymuje. Po drugie: TRZmiel. Po trzecie: zielone tunele z konarów drzew — trochę to nielogiczne. Treści nie tykam, bo to nie dla mnie poezjowanie. // 51

W zasadzie w porządku, choć odnoszę wrażenie, że o te cztery okręty z oznaczeniami i o 'hen' za dużo. Pozdrawiam. // 51

wśród pustyni — niefortunne określenie, proponuję zamienić na 'na pustyni' (tym bardziej, że potem jest 'pośród'). Pierwsze dwa i ostatnie trzy wersy odbieram pozytywnie. Reszta to oklepywanie oklepanego. Przynajmniej w moim mniemaniu. Pozdrawiam. // 51

Masz mnie. // 51

Iza, ja wcale nie wykluczam następnych, spokojna głowa. ;) Tutaj tylko zapowiadam koniec. Jeszcze raz: dzięki za wsparcie. A teraz dam sobie kopniaka i do roboty... // 51

Iza Ponieważ widzę niedociągnięcia, których nie umiem 'zaleczyć'. Wrzuciłem go tutaj chyba zbyt szybko. Mimo to przyjemnie wiedzieć, że jakoś tam wpadł Ci do głowy. Dziękuję za komentarz. P.S. Szczerze mówiąc, nie wiem dlaczego. Moge się jedynie domyślać. Oscar Ależ ja dobrze wiem o tym, najwyraźniej nieprecyzyjnie się wyraziłem. Po prostu nie myślałem o tym wierszu (który — owszem — czytałem parokrotnie) w trakcie pisania mojego tekstu. Skojarzenie rzeczywiście zasadne. Tak to czasem bywa, że echa poetów pobrzmiewają we własnych tekstach, czy chce się tego, czy też nie ;) Pozdrowienia. // 51

Jaka seria! Bardzo przyjemne rozgadanie. Aneks jesienny ciekawym pomysłem. Często odnajduję się w Twoich wierszach. Niech to będzie moim komentarzem. // 51

Powiem krótko: rewelka. Nie kadzę, bardzo dla mnie. Ależ ton! Rzadko (czy w ogóle?) spotykam się z takim podmiotem. Nie mam do (na) niego awersji. ;) Już podążam do części następnej. // 51

Jay Jay, doprawdy mnie zaskoczyłeś. [u]Bardzo[/u] się cieszę, że przypadł do gustu, bo mam do niego trochę wątpliwości. Kłaniam się i dziękuję. // 51

Pewnie masz rację co do 'żeby' itp. Wojaczka tutaj jednak się wyprę. Powiem jednak na koniec, że nie jestem z wiersza zadowolony. Za bardzo na gorąco. Dopiero teraz widzę. Pozdrowienia i dzięki. // 51

Dzięki wszystkim. Ona Kot — Racja. Gracias. Zmienię. // 51

powinien rozgrywać się w ruchu najlepiej na tyle pędzącej karetki wśród trudnych i brzydkich słów napięciem roziskrzyć powietrze ulice muszą być wąskie i tłoczne by nie dać szansy za wszelką cenę nie wolno pozwolić sobie na szczeliny w głębi siebie lub na zewnątrz ostatni film drogi należy zakończyć zjazdem na pobocze zderzeniem ze słupem ten na noszach marzyłby wyłącznie o szklanym szyberdachu w ambulansie żeby już wcześniej nawiązać kontakt albo chociaż wpuścić trochę światła i najlepiej żeby tuż obok siedział ktoś kto ofiarnie przyjmie na siebie nokaut cichnących życzeń typu proszę mów coś do mnie a ja zamieniam się w słup

Dzięki, że zajrzałeś. Wkrótce podejdę do Twoich 'Awersji'. Pozdrawiam. // 51

I Wam dziękuję za lekturę i kilka zdań komentarza. Pozdrawiam. // 51

Nieźle poprowadzony nastrój. Utrzymana odpowiednio niska temperatura. Trzeci wers od początku i trzeci od końca — idealne. Sugestie kosmetyczne na marginesie pisane: a) może lepiej 'nachyla' b) jak ugina konary, to raczej więcej niż zawiewa. A z madrych słów to znam np.: peregrynacja, merchandising, tankofermentator, szyna ekwipotencjalizacyjna itd. :P Pozdrawiam. // 51