51fu

Spodobało się. Zwłaszcza początek i najlepsza (moim zdaniem) ostatnia strofa. Za nią należy się męski uścisk dłoni. Pozdrawiam.

nerwowe metrum talerzy kontra basowe pomruki gdzieś na pięcioliniach ciche napięcie strun tymczasowy kompromis wycisza sprzężenia i zgrzyty dziesięć minut później trąbka najwyższymi tonami wrzyna się w skórę powoli wchodzi w obieg znów padam na twarz zdjęty improwizacją

Kiełbasa — kiełbasą. Ale zapach węgla do grilla jak najbardziej. Dlatego mówię Twojemu haiku: tak. Pozdrawiam.

Może puenta nie za bardzo do mnie trafia, ale od strony formalnej w zasadzie nie mam się do czego przyczepić. Utrzymany rytm, niecodzienne archaizmy, trochę słowotwórstwa. Czemu nie?