stanislawa zak

pozdrawiam

szukałam szczęścia - spało zasuszone czterolistną koniczyną w księgach mądrości sięgnęłam po skruszone po kroplach deszczu po żebrach parasola chciałam się wspinać do nieba deszcz przestał padać bez spadochronu twardo lądowałam a co mi tam, pobuję dalej!

podoba mi się najbardziej komentarz Basi!dzięki niemu wyskoczyłam z dołuuuuuuuuu. łez fajnie, ze niektórzy piszą takie wiersze dające innym radość.komentowania pozdrawiam z uśmiechem na mokrej jeszcze gębie!

słyszałeś jak budzi się dzień? niepostrzeżenie i cicho odpina zazdroskę mroku a pierwszy promyk słonka przedziera się przez liście? widziałeś ? zapach łąk kumaryny, mięty, nostrzyka zapach rozpuszczonej żywicy w samo płudnie? dotykałeś? krzyku ziemi kory brzozy zabierającej ból? wiatru ciepłego oddechu czułeś? na nogach bosych brylanty rosy nutki gubione przez koniki polne żar słońca lądującego nisko za horyzontem? zatrzymaj i postaw w kąciku serca niech oczami lata śmieją się w zimie

tęsknisz, tęsknisz ,ja też smutno!pozdrawiam na wesoło!

mam nadzieję że to tylko taka zimowa...wiosennie pozdrawiam chociaż mi dziś jako-takoś mało wiosennie.

dobrze Tygrysie,że masz poczucie humoru , bo ja jak dziecko cieszyłam się no ...tylko nie potrzebnie go pokazałam na tym forum, ale tu tyle pięknych , że ... Juliuszu, jak to dystyngownie brzmi. podoba mi się moje image w Twoim wydaniu, na haiku się nie znam- przyznaję ale kto by pisał do mnie takie cudowne komentarze?..... dziękujężczyżni!!!!życzę wesołości w życiu. a co tam haiku. może kiedyś ....a na razie ...no szkoda mi się z wami rozstawać będę jako czytacz.

Joanno!,Julio!dzięki za odwiedziny.jesteście tak miłe, że nie chcecie mnie dołować, krytyki się nie lekam ona pomaga mi w przebudowie z chałupki wiejskiej na piętro.czytając waszą poezję mam kompleksy, ale tłumaczę sobie, że przecież nie wszyscy potrafią dziergać koronkę dworską , szydło też jest potrzebne, dzięki! jakoś tak nastrojowo do studzienki.miała być wiosna....

Basiu, dzięki za wizytę i piękną wyzytówkę, pozdrawiam promykiem słonka uczepionym gałęzi z przymrużeniem oka! pa

moi kochani, przyznaję, poprawiłam .dziękuję,z optymistycznym nastawieniem do świata z topniejacym sercem!pozdrawiam

kochani mówcie coś, gniot to czy nie?pozdrawiam serdecznie!

sikorka- żółty puszek uczepiony gałęzi mruga wiosennie

a moze tak: chwila- nakręcam stojący zegar czas płynie sennie

fałszywie przezroczysta udawała niebo upadłeś płatkiem puchu odrętwiały jak ocucić cię mogę? grudkę lodu roztrzaskam ziarnem litości sypnę okruszyny serca biedaku za oknem obudz się do wiosny całunem śnieg zapłakał drzewa w ciszy nuty rzucały

otwieram więc szeroko okno, jak najszerzej!i dajesz słowo,,,,,,,,,,,,że tak będzie?wiosenna buzka!

napoczniemy przy toaście za dobre haiku!

a promyk słońca gałęzi uczepiony mruga wiosennie. a ja pozdrawiam takoż!

Piotrze

czas zegar szczerbaty dzwoni protezami w szklance

tak mnie pocieszacie że próbuję dalej serdecznie dziękuję,tyle radości mi to daje, bo umiem śmiać się z siebie.może nad obrazem pomyślę!

ja też mam skośne oczy, ale do lustra się już nie uśmiecham, jak dobrze małym dziewczynkom, półkreolkom. dzięki za zabawę.

Noriko, kochanie, dziękuję Ci za pouczenie. fakt pozostaje faktem ze wiedzę mam nijaką ,wstyd się przyznać ale haiku zrozumiałam tu!!!!papuśka

uf,,,nareszcie coś drgnęło! dzięki moi drodzy za wsparci. JUL. taki komentarz to super. zaraz się po....połaczę z radości dzięki pozdrawiam.

dzięki, rozumiem dlaczego taka jednomyślność, a facetów ani du-du!no popatrze kochane, uszy męskie po sobie,żadnej dyskusji. co panie na to?

mnie osobiście ta ingerencja się podoba, pozdr, obu panów