Ja Centy

głos z oddali gasną światła rajskie jabłuszko opada głucho księżycowym szlakiem urodzone do bitwy maszerują watahy ujemnych temperatur

mów mi erekcjato to wiersz dla ciebie o wilkach bez nadziei rozsądnym marcinku udanych przykładach mów mi moralista pięć minut po 1001 nocy bajka się skończyła jesień przekwitła zdechł pies nie ma powrotu mów mi tato

oj nie masz racji, nie nie

gnijące ścierwo pod płotem czeka na sępa cieknąca ślina szuka swej drogi wśród zmarszczek zepsutym mięsem kanalnym zaduchem karmiąc swe byty szarej komórki

Interpretacja wiersza jest też tworzeniem. Własnej wizji świata zainsipirowanej czymś przeczytanym. Nawet jeżeli tekst wydaje się bez sensu, to może uruchomic ciąg skojarzeń, który w efekcie stworzy coś wyjątkowego, niepowtarzalnego, coś własnego ...

Skąd mam wiedzieć jaka jest prawidlowa???? Ja go tylko napisalem. A Twoja interpretacja jest calkiem fajna :-) "Gdy dwa atomy wodoru tworzą cząsteczkę, ich elektrony rozmieszczają się symetrycznie wokół obydwu jąder". Chemia ogólna

Poszukaj jeszcze trochę, proszę. Wyjdź poza nawias

erekcja co to fobia kaprys ciągłe starania zgaszone światło próba wiązania atomów wodoru

zepsute mięso białe robaki idę na ryby

malejącą postać zasłaniają drzewa rozdzieleni do jutra

równym ściegiem iluzji zszywam pustą treść przelaną między ustami łagodnie powlekam rzeczywistość klejem obcej wyobraźni broniąc odkrycia tajemnicy bez szansy objawienia obumierają nieśmiałe znaki jałowego istnienia

nad klawiaturą palce warują głowa spocona komórkę przymusza do pracy

zabolało i dostało zwinięte w kłębek pod kapciem zległo upadłe zjawisko komarzysko

Jest tu materiału przynajmniej na trzy wiersze. Zatem do roboty, proszę! Czekam na pierwszy - skup się na pierwszych czterech wersach ale.... bez rymów. Skoro masz już taki potencjał to nie marnuj go :-)) Powodzenia

ocierając z brody resztki odpowiedzi spojrzeniem milczenia trafiony w serce dłubię w nosie słowem odrzuconym

znalezionym długopisem piszę list do słowo za słowem przecinek kropka podpis goryczy smak w ustach oblizanych znaczkiem adresat nieznany

w poszukiwaniu bohaterów dzieciństwa ruszam w świat uwolnić księżniczkę zabić smoka wygrać ostatnią bitwę o prawo do zmarszczek siwych włosów podciętych żył

zwiędły kwiat w wazonie prosi o łaskę wyrzucenia na śmietnik

obcy tam nie swój tu szumiący dom dziecinną piosenką zabijam gwoździem na zawsze przed wami

szmatą wygnano pająki muchy robaki odchodząc powoli z pokoju spod łóżka żegnały dom zgarbionymi plecami

echem wiatru zawiewa stare pieśni lasu proste słowa czyste dźwięki stają w gardle równo w szeregu obok siebie towarzyszą broni

naparstkiem odmierzam porcję zdziwienia do kieszeni tłumu szeptem zaglądam między dziurami stare bilety do jutra

zawieszony w krzyku skrępowany sznurem bezradności czekam

zaklęty w języku lękiem poganiam wskazówki zegara

zadymką chłostany grzęznę w śniegu daleko od domu noga za nogą zmuszona podąża fanatycznie posłuszna kołysany halucynacją herbaty przy kominku zasypiam skonany