Barbara_Pięta

Ja wiem, że to wiersz z rodzaju "okolicznościowych" i nie każdemu może się to podobać, ale chciałam wyrazić proste uczucia wobec prostego Wielkiego Człowieka w równie przyziemny sposób. Dzięki Stasiu i pozrówka ślę cieplaczkowe :-)

jak tylko rozpakujesz walizki wiem - cierpliwości mi brak weźmiesz głębszy oddech odpoczniesz po podróży dasz mi znać? zapomniałam... na śmierć zapytać o ważną rzecz straszna egoistka ze mnie muszę wiedzieć ułamek sekundy wypadł z koperty poczekam na znak przyjdą zaś?

"grubą podeszwą izolując się od kamiennych westchnień" - mocny przekaz, podoba mi się. Pozdrówka :-)

Witam. Niezwykle obrazowy ten Twój wiersz, aż by się chciało jakiś szkic stworzyć... hm, naprawdę pomyślę nad tym. Pozdrawiam :-)

Świetnie! Doskonale jadowite i przewrotne. Do ulubionych :-))) "kochanek posiada dewiacje" - to zdanie jak najbardziej do mnie przemawia, szczególnie z tym słowem "posiada". Pozdrawiam serdecznie, nie-jadowicie/B.

sama nie wiem, co ja tak z tym wielkimi literami... jakaś fobia czy cóś, he he... :-))))))

51 fu, Izabell - co ja bym bez Was zrobiła? Oczywiście, że poprawiłam :-))). Buziaki, pa.

myk z warsztatu

wdziewaj nie przystroisz już odświętnie Rzeczy Samej wpinaj wystrzępiony mikro-ślad już nie przemówi sznuruj przystanki docelowe między spółgłoskami

Jak zwykle masz rację Izo. Zdecydowanie lepiej się prezentuje bez tych słów. Nożyce w ruch :-))). Dzięki ;-)

Troszku by się dało pomajstrować przy tym wierszu, ale okoliczności zbyt świeże - nie mam jeszcze dystansu. Wrócę za jakiś czas żeby się podzielić moimi spostrzeżeniami. Wstępnie powiem... mały plusik (tymczasowo). Pozdrawiam.

Wiesz co wampirko? Geniusz z Ciebie, tyle powiem. Czym nas jeszcze zaskoczysz? :-)))

Wychyliłam jednym haustem! Genialne, cóż więcej... Pozdrawiam :-)

A mnie się bardzo podoba ten styl, oj jaki fajnisty. Posiadasz niezwykłą umiejętność posługiwania się różnymi stylami, czego Ci zazdroszczę... Ciii... nie mów nikomu! ;-)). POzdro

Witaj Stasiu, dzięki za ciepłe słówko. Dzisiaj poszłam na dłuuugi spacer do lasu. Może też się z tego coś wykluje. Papatki :-))

Tak, zgadzam się z Vogue - przekaz niebanalny. Pozdrawiam

kurczę, przeczytałam i rzeczywiście - ostatni wers jest zbędny. Czemu tego wcześniej nie zauważyłam? Zaraz posprzątam. Dzięki 51f :-)

już takie długie nie sięgam wzrokiem początku koniec tak blisko zamienię bieguny albo pomiędzy włosiem ukryję molekuły zacisnę pasa oddech wstrzyma niepokorny byt trywialność wisi jak miecz

Może nie powalający, ale ładny, pełen ciepła i spokoju wiersz. Pozdrawiam.

o rany, ale piękny utwór! :-0 Kłaniam się nisko :-)

hm... fajne to, będzie ciąg dalszy rozumiem? :-))

Piękne to "mini-cudo" :-))))). Pozdrówka /B.

Pansy - dzięki wielkie, cieszę się, że się spodobało. Pozdrówka ślę wiosenne ;-)) JAY JAY - dziękuję za pozytywnego komenta i polecam się na przyszłość :-)

Dzięki Arkadiusz, wiem... ruch ciągły banalny jak diabli, no ale jakoś nie miałam innego pomysła :-), pozdro

Witam, rzeczywiście forma wiersza bardzo ciekawa, aczkolwiek czytając pierwszy raz poczułam lekki chaos. To pewnie dlatego, że taka niecodzienna i mój ograniczony umysł musiał się dostosować. Pozdrawiam :-)).