teresa943

Bolku, jeśli "ciepła i ujmująca", to moja radość wielka! Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

"stąd do nieba"...Aniu, trafiasz w 10! Dziękuję pięknie i serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

Alicjo, sprawiasz mi ogromną radość tym komentarzem. Sama nie lubię udziwnień i pisania dla efektu...piszę tak jak "widzę" i czuję. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

nie można cofnąć czasu ani zdrzeń ale ...na błędach powinniśmy się uczyć i zacząć żyć inaczej póki jest "teraz". Twoje głębokie wczucie się w przesłanie (chyba) dobrze świadczy o wierszu? dziękuję i cieplutko pozdrawiam :) Krysia

Witaj Efemerydo2 :) Cieszę się, że wiersz dociera do Ciebie przesłaniem; też mam nadzieję, że dotrze także do innych... Dziękuję za podzielenie się refleksją i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

gdyby można było powtórnie rozegrać żywioł w duecie wpuścić niepamięć pomiędzy emocje wtulić ciepło w słowa zaczerwienić nie umieliśmy nawet smakiem malin na wargach ani czułym dotykiem pod skórą były niepodatne na dobrowolność szczęśliwych łez w teorii szczerość tak łatwo rozcieńcza winy praktyka zwykle kończy pragnieniem dobra wola nie zdążyła zapłakać przez opieszałość więc przyśpieszam darowanie póki mam komu podeprzyj mnie odpuszczeniem z nieba

świat przemija jak my szarość to tylko etap drogi krople deszczu to łzy tęsknoty za wiecznym słońcem podnieś z zimnej płyty przemoczony liść i idź z nadzieją w dłoni do tych co marzną jesienią bez miłości Haniu, mam tylko chwilkę ale ...nie mijam Cię, zostawiam nadziejny listek pamięci :) Cieplutko i serdecznie :-) Krysia

Janusz, pięknie uchwycony "moment", wzrusza; i piękna forma; jeśli chodzi o wskazaną przez Alunę frazę - daj po prostu kursywą i już! serdecznie pozdrawiam :) Krysia

bardzo kojące te "myśli" ...kołysząc uspakajają :) a spację wstaw koniecznie! serdecznie pozdrawiam, Bolku :) Krysia

jak bardzo na czasie ten wiersz...warto zadumaqć się nad jego przesłaniem: "najcichszy szept odgarnia śnieg najmniejszy gest otwiera drzwi dopiero gdy leżę na ziemi" dobry wiersz, Sebku - oszczędność słowa pozwala czytelnikowi "zamyśleć się" pomiędzy wersami, "zobaczyć" obraz sytuacji i wyciągnąć dla siebie wnioski. serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Zbyszku, cieszę się, że wiersz "porusza" :) Dziękuję za pochylenie i ciepło pozdrawiam :) Krysia

Kingo, Twój komentarz odbieram jako szczególne wyróżnienie, ponieważ znam Twoją zdolność do wczuwania się w treść aż po samo dno (nierzadko odkrywasz także drugie dno). Z całego serca dziękuję i pozdrawiam bardzo serdecznie :))) Krysia

Bolku, Twoje "zadumanie" także na czasie :) Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :) Krysia

też tak myślę:) bo jakże mogłoby być inaczej? miłość nieustannie o sobie przypomina i dodaje otuchy, więc warto "listy pisać" do tych, którzy są bliżej aniołów... dziękuję, StronoMka i serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Aniu, skoro wiersz "zauroczył i zamyślił", to autorka czuje się nagrodzona nadzwyczaj hojnie :) dziękuję serdecznie i pozdrawiam "listopadowo" ale słonecznie :))) Krysia

Lilko, lubię się pochylać nad życiem "tam". Takie "stąpanie" po czymś, co nieuniknione, pozwala uważniej "patrzeć pod nogi" na doczesnej drodze... Cieszę się, że tytuł nasunął Ci skojarzenia rozszerzające "zamysł", dzięki temu pozostał "do zapamiętania" :) Co do "jedynej uwagi"... niech pozostanie tak jak jest:) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :) Krysia

satyrycznie na kanwie znanej ludowej przyśpiewki; "potem patrząc z góry dziwił się ich płaczom" zostawiam podobaśkę, Ula :) serdeczności! Krysia

i znów powracają słowa ks. Twardowskiego: "śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą"; w Twoim wierszu jest jakby odwrotność - ten, który odszedł, już wie, czego nie zdążył, tylko ...cóż? już teraz może "zapomnieć"... dobry wiersz, Grażynko :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

"skrzydła" kojarzą mi się z tęsknotą za czymś lepszym, z marzeniami o czymś szlachetnym, o życiu w prawdzie; niestety "świat" nie rozumie "idealistów", a więc niełatwo żyć pośród "świata", kiedy spogląda się w niebo...a jednak warto być sobą... nawet "pod prąd". serdecznie pozdrawiam, Zbyszku :) Krysia

broń Boże! nie znoszę "klejenia się", więc spokojnie... masz rację, niełatwo sobie poradzić z tą "nieskończonością, ale na zgłębianie "lepienia" mamy całe życie, im wcześniej zaczniemy, tym więcej czasu... dziękuję Bazylu i serdecznie pozdrawiam :) Krysia

jak zwykle u Ciebie, Aniu, z przyjemnością się czyta a potem "owocnie" zamyśla :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia

jak widać Peel prowadzi burzliwe życie ;-) serdecznie Czarku :-) Krysia

Lilko, bardzo mi się podoba tytuł; jest wieloznaczny - każdy z nas ma "swoje okna" na "świat" a więc na to, co dalej, za czym się tęskni, chciałoby się zobaczyć; takie sięganie z ciekawością poza horyzont... Twój wiersz sprawił, że zadumałam się na moim "oknem", które często sięga hen...wysoko, gdzie, jak mówią wieki, jest świat spoza ludzkiej wyobraźni... serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

"przeproś!"...przenika "do szpiku kości" serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Haniu, zawsze wzrusza mnie Twoja wrażliwość na to, co "ukryte" :) Baardzooo dziękuję za taki odbiór!!! D** Ciepluśko prosto z serca pozdrawiam :-) Krysia