teresa943

Januszu, jeżeli odczuwasz osobiście to "nastrojowo-świąteczne" muśnięcie, to ...wiersz spełnił rolę. Z całego serca życzę, aby dla i Ciebie ktoś stał się "powszednim chlebem". Świątecznej radości wbrew przeciwnościom :))) Krysia

medytacja (rozmyślanie) - dobry tytuł. często dopada nas w podróży. spokojnie analizujemy rzeczywistość. nieraz dopiero po fakcie zaczynamy widzieć jasno, odkrywamy własne uczucia, być może wcześniej skrywane gdzieś w głębi duszy. wiersz tchnący nadzieją i wewnętrznym pokojem. wyczuwa się "oddalenie" ale ... "wciąż jesteśmy razem" (...) "czyż można prosić o więcej" - budująca pewność, że ten ktoś, choć oddalony, wciąż duchem jest blisko. malutka uwaga do zakończenia: uśmiecham się do drzew spoglądam raźniej na ulice za oknem autobusu i tu mi brakuje zaskakującej puenty; bez niej wiersz wydaje się nie dokończony, pozostawia oczekiwanie... serdecznie pozdrawiam, Zbyszku i cieszę się, że znowu piszesz :))) Krysia

głodnych uczucia omija sytość świata złamanych na duchu trudno poskładać od zaraz choć cudze odrzucenie przygniata dobrowolna ofiara uśmierza egoizm im więcej światła tym wyraźniej widać prawdę na pustym talerzu powszedni chleb ma moc pojednania

Jeżeli budzi refleksje i zatrzymuje, to spełnia zamysł. Dziękuję Izo i serdecznie ściskam :))) Krysia

taki "owczy pęd" ...jakże często za tym, co tak naprawdę niewiele się przyda; szkoda tylko, że na drugi plan schodzi wymiar duchowy... dziękuję, Leno i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

Natko, jestem Ci wdzięczna, że tak wnikliwie analizujesz mój wiersz i zawsze podsuwasz kontruktywne sugestie - to bardzo cennne i b. za to dziękuję ale ...nie będę już nic zmieniać, bo wiersz straci to, co zamierzyłam. Cieplutko pozdrawiam z uściskiem :))) Krysia

No cóż? Przemyślenia zwykle wiążą się z aktualnym czasem. Można "mieć" i jednocześnie "być", jeśli zachowa się odpowiednie proporcje. Dziękuję, Zbyszku i serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

Właśnie tak to czuję. Dziękuję, Lilu i serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

Witaj Waldku :) Wszystko jest dla ludzi ale we wszystkim potrzebny umiar, więc ...rozmawiajmy o tym, co istotne, nie chowajmy głowy w piasek; w tych czy innych czasach dzielmy się tym, co w nas dobre...dobra jest dużo wokół, tylko ono się nie reklamuje, nie czyni hałasu, natomiast zło jest krzykliwe...pokonujmy to zło siłą dobra. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)) Krystyna

Janusz, dobrze odczytałeś przesłanie: "a przecież..." i dlatego warto o tym rozmawiać, dzielić się refleksją bez narzucania czegokolwiek. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

wiersz z głęboką refleksją...czytam go b. osobiście i chyba rozumiem, co Peelka czuje a to znaczy, że wiersz zapadł w serce. co do "drogi" to przynajmniej jedną bym wywaliła np. tę z przedostatniej zwrotki - mowa o drugim brzegu, więc wiadomo o co chodzi. serdecznie pozdrawiam, Vica :))) Krystyna

Haniu, rozczulasz mnie...sama pisałam teksty do jasełek :) dzieci są b. szczere i hojne a ich czysta wiara natychmiast przeobraża się w czyn - potrafią "oddać" coś, co najdroższe byle utulić płacz Dzieciątka. Być jak dziecko to czystym sercem przeżyć święta. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

masz rację. "ogromna rzesza ludzi idzie wiernie i szczerze za..." ale to wciąż "kropla w morzu" - adwentowe zabieganie o "mieć" umniejsza "być" dla "Słowa" - oto siła reklamy! dziękuję, Zbyszku, za komentarz i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

"Ludzie, przecież to nie o to chodzi!" Oxy! Dzięki za te słowa!!! Serdecznie pozdrawiam :))) Krystyna

Witaj Retilko :) Właśnie tak jak piszesz. Warto zatrzymać się na chwilę i uświadomić sobie, co jest istotą Adwentu. Pięknie oddaje to kolęda śpiewana przez Eleni. Dziękuję za podzielenie się refleksją i przypomnienie słów tej pięknej kolędy. Serdecznie pozdrawiam :))) Krystyna ps dzięki za kciuki :-)

gwarne oblężenie wszędzie kuszące marzenia w świetle neonów idą święta falstart kolędy rozmywa istotę tego co z ducha - maleńka Miłość cichutko zapłacze świętą nocą pośród zgiełku o mieć może zabraknąć bożonarodzeniowej puenty na talerzu dla nikogo zamknięte być od środka a przecież...

wywołać uśmiech "przez łzy samotności" to "misja" tego wiersza...jestem szczęśliwa, że udało się, więc odwzajemniam uśmiech :)))) dziękuję i cieplutko pozdrawiam, Sławo :-) Krysia

tak? co prawda pisałam "sobie" ale po cichu liczyłam na pokrewne dusze :))) dziękuję i serdecznie pozdrawiam, Leno :))) Krysia

"za enigmatyczna"? ...człowieka warto najpierw pokochać w sobie jeśli będziesz nie cierpiał samego siebie, to innych także nie potrafisz znieść...kochać drugiego jak siebie samego to zaczynać od siebie...a warto :) dziękuję i serdecznie pozdrawiam :))) Krysia ps dobrze, że znów jesteś :-)

Otóż to!!! Czytasz jak z nut... Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)))) Krysia

ktoś, kto nie akceptuje siebie (łącznie z wadami), ten nie potrafi akceptować innych w myśl "kochaj bliźniego jak siebie samego"; egoizm sam się "ścisza", kiedy pomagając innym, zapominamy o własnych problemach...niejako schodzimy na drugi plan uzdalniając się do czynienia dobra...bezinteresowność wypływa z nas i ogarnia drugiego człowieka - czasami dane nam jest zobaczyć jak ten ktoś staje się coraz lepszy - "wiara w człowieka" umacnia się przez działanie... cieszę się, że odczytałeś to, co chciałam przekazać...dziękuję :)))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

odbieram wiersz jako monolog "do księżyca"...świetna puenta wyjaśnia tytuł. wydaje mi się, że "przegadanie" w wypadku monologu jest ok. dobry wiersz, Czarku. serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

zgadzam się z Babą ... jeśli "po ogrodzie" to "rozsiał się" będzie poprawniej; nie rozumiem, co znaczy "mamość"? może "marność"? przesłanie "do szpiku kości" zimowe, b. wymowne - Peelka od środka utożsamia się z mroźną zimą, brakuje jej ciepła, zrozumienia, miłości; krząta się wokół obowiązków jak bryła lodu, czasami wysyła sygnały: "zabrzęka zlodowaceniem", dzwonkami diamentów lodowo (łzy?) zaśpiewa" - wszystko na próżno, nikt jej nie rozumie "od środka"; posyłam iskierki empatii i uśmiech :))))))) wiosna nadejdzie tylko potrzeba czasu. tymczasem, Haniu, cieplutko pozdrawiam :-) Krysia

przesłanie przenika mnie osobiście ...niezwykle "ludzki", nostalgiczny wiersz - zamyślił i "uruchomił" serię "baniek mydlanych"... serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

Kingo, odczytałaś wszystko, co do joty...z wiersza i z mojej duszy. Wzruszona i szczęśliwa dziękuję najpiękniej jak umiem :))))) Serdecznie pozdrawiam - Krysia