teresa943

Witaj StronoMka. Tak. Wyzwania uświadamiają niemoc, ale ...ważne, co z tym zrobię - poddam się czy "wezmę się w garść" i zawalczę..."moc w słabości się doskonali" (św. Paweł). Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

Witaj Izo. Cieszę się, że właśnie ta fraza do Ciebie przemówiła najbardziej. Napisałam to z pełną świadomością - wciąż doświadczam, że każde trudne "wyzwanie" jest bodźcem do działania. Choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie podołam, "zaciskam zęby" i nie poddaję się...dzięki temu podniosłam się z łóżka (wbrew medycynie) i już cztery lata normalnie funkcjonuję - otrzymałam "drugie życie", więc mam powód, żeby nim się dzielić z innymi i podnosić ich "z niemocy". Dziękuję, Izo i serdecznie ściskam :-) Krysia

Aby umieć kochać innych, trzeba najpierw pokochać siebie takim, jakim się jest. Kiedy w "zdrowy" sposób kocham siebie, wtedy jestem bardziej wyrozumiała na wady bliźnich - nikt z nas nie jest doskonały, więc...lepiej szukać dobra w człowieku niż na oślep "rzucać kamieniem". Dziękuję za refleksję i serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

Dopowiem ... kiedy człowiek spontanicznie "wybiegnie" do drugiego, by wspomóc, wtedy z radości zapomina, że sam ma problem - z tego nierzadko rodzą się wielkie dzieła miłosierdzia. A dobro? Powraca do darczyńcy jak bumerang. Wiem z autopsji, że to jest b. dobry sposób na samotne życie i antidotum na szczęście. Dziękuję, Oxy i serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

samotne dni - dal bez końca i noce smoliste miażdżą ale jestem zadziorna śpieszę zza chmur z kromką do świata im więcej mam tym więcej chcę wyzwań podnoszą z niemocy wyciszę egoizm a cudzy problem nagłośnię w sobie wiarą w człowieka

inna niż zwykle forma ale do mnie trafia ...wiersz wart zamyślenia serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

Oxyvio, przeczytałam z przyjemnością i odbieram ten wiersz jako miłosny liścik do ...umiłowanego, b. romantyczny. serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

z przyjemnością i ogromnym zaangażowaniem "spacerowałam" po rodzinnym mieście Peela ładnie piszesz serdecznie pozdrawiam, Januszu :)) Krysia

jak zawsze u Ciebie ...poetycko, pięknie serdecznie pozdrawiam, Anno :)) Krysia

mrzenia ubogacają życie i inspirują do działania; to nic, że wielu z nich nie da się zrealizować, ale człowiek ma satysfakcję, że podejmował trud, że starał się...jeśli umie wyciągać wnioski z własnych porażek, staje się mądrzejszy i mocniejszy ...do kolejnych zmagań - to taka tam moja refleksja ... serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

wiersz dotyka serca...szkoda, że interpunkcja niekonsekwentna. serdecznie npozdrawiam, Judytko :-) Krysia

jak dobrze Cię znowu czytać :))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

dobry temat na wiersz... pozdrawiam - Krystyna

Sebastianie, "zarumieniasz" mnie :) ale przyznam nieskromnie, że to miłe mieć nadzieję na drugą "ulubioną" :) pięknie dziękuję :-) o wierszu wyrażasz się jasno...czytasz z empatią i dlatego nie rozumiesz powyższych zastrzeżeń, co do "zbyt dużo różności"; moje wiersze nie są łatwe, nierzadko wymagają "czytania" pomiędzy wersami, podobnie jak się "czyta" w duszy człowieka - Tobie się to udaje! serdecznie pozdrawiam :)))) Krysia

tak sobie czytam ...w zamyśle: cóż byłbyś wart bez człowieka jak rzeka potrzebuje wody tak ty człowieka tylko dlaczego "w nawiasie"? serdecznie pozdrawiam :) Krystyna

Jak najbardziej masz rację! Jasność sytuacji jest najważniejsza, więc choćby dlatego warto poznać gorycz prawdy "twarzą w twarz", by dokonać wyboru zgodnie z sumieniem i potem się nie dręczyć. Dziękuję :)) Serdecznie pozdrawiam, Lilu :-) Krysia

Michale, wiersz nie musi podobać się każdemu, ale to nie znaczy, że jest beznadziejny skoro większość dopatruje się "głębi". Dziękuję za "pochylenie się" nad treścią i wyrażenie swojej opinii. Serdecznie pozdrawiam :) Krystyna

Haniu, "złote myśli" wypływają ze znajomości życia, z odważnego borykania się z przeciwnościami losu na co dzień, z trudnych doświadczeń, które kierują ku mądrości nieba, człowiek widzi, że "sam z siebie" nic nie może...w takich okolicznosciach rodzi się nadzieja albo...beznadzieja; u mnie jest ta pierwsza :)) "zbierasz i zabierasz" - to dla mnie wspaniała nagroda - dziękuję :) Cieplutko pozdrawiam :-) Krysia

Bardzo interesujący to jest, moim zdaniem, wiersz. Już sam początek wznosi nas na wyżyny cierpienia, a puenta posuwa rozumowanie w bliżej nieokreślonym kierunku. Co najważniejsze, pozostaje środkowa część utworu, w którym: mamy pociąg mamy nadzieję i światło mamy obietnicę mamy oczy i mamy prawdę. Trzeba je odpowiednio wymieszać, poprzestawiać. i powstanie z rozum. Dziękuję za inspirację do komentowania. Z cześcią, taytańczyk Witaj Łysy Tay! Dawno Cię nie było. Miło, że powracasz :) Masz rację. wystarczy to, co "wypunktowane" odpowiednio wymieszać, a odsłoni się sedno. Dziękuję za wyczerpujący komentarz :) Serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

No cóż Bazylu? Szanuję szczerą opinię...a na pytanie "do kogo to?" znajdziesz w komentarzu wyżej. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Retilko, zaczerwieniasz mnie...chylę głowę przed "szacunem" i tym, co piszesz dalej. Nie ukrywam radości: skoro można "odpłynąć w krainę łgodności i zapomnienia", delikatnie się zamyślić nad swoim życiem, to znaczy, że wiersz spełnia rolę zgodnie z zamierzeniem. Dziękuję pięknie :)))) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Retilko, dobrze i tak trzymaj! Na początku zawsze trudno. Cieszę się, że mój wiersz wnosi uspokojenie - taki był jego cel. Dziękuję za komentarz i oczywiście za kciuki :-) Cieplutko pozdrawiam :))) Krysia

Pijmy dziś. Podoba mi się. Jak zawsze. Pozdrawiam Bo...najlepsze jest dzisiaj! Dziękuję, Mirku i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

Trochę "tego" mam, Nato, ale rzadko wklejam...bardziej pociągają mnie trudne ludzkie sprawy a o nich najlepiej pisze się białym. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

Lilu, ten wiersz zrodził się w sierpniu, ale dopiero (po maleńkim liftingu) teraz go wkleiłam. Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)) Krysia