jan_komułzykant

minus i minus daje plus a więc Marianno pełny luz nie warto zgrzeszyć raz bo za dwa razy plusy masz :) Pozdrawiam

nie mam za dużo do powiedzenia bo chemia jest ważna, ale to zbyt mało, żeby dłużej przetrwać. Chyba osobisty wiersz, więc nie będę się wymądrzał. Niech wymądrza się Odbiorca. Powodzenia. :) Pozdrawiam.

Chyba wszystko już Paie powiedziały Waldemarze. Dodam tylko, że bez przyjaźni w związku trudniej przetrwać te gorsze chwile. Przyjaźń jest fundamentem tego, co dalej. Pozdrawiam

Chyba rozumiem, właśnie usiadłem i chyba znowu wyjdę na spacer. Pozdrawiamt

W Mordach pies, sięgający do kostek, wściekł się, że wyżej już nie urośnie. Szczeka tydzień, cóż - myślę, chyba czosnek mu przyślę, by choć szczek mógł zeń wybrzmieć ciut ostrzej.

spodziewałem się zarzutów o szowinizm, a tu przeciwnie, miły odbiór :) Zapewniam, że głównie zainteresowała mnie jakość zdjęcia i kontrasty, oczywiście piękno też. Dziękuję za odwiedziny.

Do tego miejsca tekst wywołuje współczucie, ale podobnie, jak napisał Stary_Kredens, nagle pojaiająca się krew powoduje u mnie pewne niezrozumienie. Może to było zamierzone, by spowodować pewnego rodzaju szok - bo przed chwilą byliśmy / byłem pełny współczucia. Tylko dlaczego na twarzy? Tarantino umieściłby ją raczej na rękach (zapewne po same łokcie) ;-). Ogólnie podoba mi się pomysł, warto jednak co nieco dopracować. Wiersz jest tego wart. Pozdrawiam

Pięknie dziękuję

Spóźniłem się, beta_b już wybrała, również moim zdaniem, ten najładniejszy fragment. Jakoś niezręcznie mi to mówić, ale mocno ściskam Cię Kredensie i Twoje piękne , wrażliwe wnętrze. Stary, przez gardło mi nie przejdzie. :-) Pozdrawiam.

A ja mam nadzieję, że tym sposobem wróci tradycja tego portalu, czli komentarz wierszowany, bez żółci :-)

Wzajemnie, miło było Cię poznać :)

wolałbym mieć życie krótsze oraz sen spokojny błogi niż zdobyte w kamasutrze i przycięte cichcem rogi

kiedyś będąc w toalecie jakieś małe ręce miałem, teraz są ogromne wiecie w porównaniu... z pisuarem

fakt, czasem wdepnę w jakieś g ale przynajmniej nie chodzę na uwięzi ;p

gdybym miotłę miał jak Anioł (wszak Bareja wiecznie żywy) miałbym fuchę jak Archanioł inne też alternatywy :)

nie ma niczego brak wina w nocnych sklepach mój świat już przepadł

surowy klimat w chińskim murze pęknięcia nierówne fugi

horyzontalnie spod nocnej czerni wypełzł zimowy pejzaż

ważę twoje argumenty bo to doskonały sposób lecz jak mamy znikną sprzęty zaraz stwierdzi kto jest oszust dobrze wie że do zmywania końmi nikt mnie nie zaciągnie i poważnie się obawiam że mi też coś cichcem sprzątnie tu się marzeń cykl urywa lecz nie koniec ich kolego cóż mam w domu detektywa a czy ma fryzurę jego?

trochę brakuje mi opowieści w tym wierszu, rozwinięcia, bo przelotne deszcze martwych ptaków (+++) powodują, że oczekiwałoby się czegoś jeszcze, jakiegoś dalszego ciągu. Ale widocznie tak miało być, w życiu też pozostawiamy wiele spraw niedokończonych, bo coś nas stad nagle zabiera. Pl jak w kalejdoskopie ukazuje migawki z życia i w końcu wiersz zatacza koło, jakby dalszy ciąg miał być już całkiem nową historią, nowym życiem, gdzie dom tych nadanych i własnych zapachów wciąż będzie nabywał na nowo i przenikał dalej. Mimo, że napisałem powyżej coś o rozwinięciu - nie jestem teraz do końca pewny, czy to dobry pomysł, bo wszystko jest teraz ładnie zamknięte, jak w szklanej kuli. Nie wiem też, co ten wiersz robi tu w Warsztacie, , moim zdaniem jest gotowy. Pozdrawiam

wiersz w porządku i radosny na całej linii :) Pozdrawiam

ubrać kozaki - regionalizm, krakowski. Ktoś złośliwy mógłby zapytać w co je ubrać, więc jeśli już, to ubrać się - w buty, kozaki itp. Ponieważ trochę zazdroszczę Panu Stachowi, doradzam jedynie, aby je założyć lub włożyć, bo obuć, wzuć jako archaizm już się raczej nie stosuje. Wiersz w typie radosny, optymistyczny i dobrze :) Pozdrawiam.

Bardzo ciekawy wiersz napisałeś i wpadłem, jako nożyce :) Mówiąc szczerze zaczęło mnie zastanawiać, czy tym analitykiem od czasu do czasu być dalej, czy olać. Wszystko przemawia za tym drugim, ale nie do końca, bo i tak możesz, właśnie przez to, że "cicho siedzisz", stać się ofiarą kogoś, kto to lubi. Olewając i słodząc oczywiście zyskuje się grono "wiernych przyjaciół" w myśl "pokorne cielę..." A znowu, kiedy się powstrzymujesz i zastanawiasz, czy zwrócić uwagę, że ktoś "popełnił "byka", wiadomo, że zaraz będzie jatka, a zgrupowanie Towarzyszy Słodkości i Miziania postara się, by ci paskudnie dołozyć. Chyba, że się trafi na kogoś, kto jednak tego analitycznego łba też trochę ma :) To nawet podziękuje. Dlatego nie od dziś wiem, że jeśli tego nie zrobię, to albo byk będzie wisiał i kłuł w oczy, albo w końcu i tak ktoś inny to zrobi - pewnie z równym oporem i ryzykiem - ale z nadzieją, że czegoś nauczył. A co się byk przez ten czas nawisi, to jego. Uważam, że nie należy odpuszczać. Ci, którzy odpuszczali mają teraz bezstresowo wychowanych niedorośniętych zasmarkanych dorosłych, albo (jak w Szwecji latorośl, donoszącą na własnego ojca, że jest np. pedofilem) bo stary nie wypuścił dwunastolatki na całonocną balangę. Dobry wiersz. Pozdrawiam

dzięki Tobie mam już w głowie pewność tak zupełną że się Twoje gdzieś w połowie wersy nie rozejdą lecz popłyną jak domino bo wiesz co gdzie z czym bym nie ocet ale wino mógł pić w rytmie Twym :-( (Twoim?) w rytmie pił Twoim :-/ (?) świetny wierszyk z morałem, ciekawie napisany, ale to u Ciebie norma, dlatego ;-) taka zagwozdka i wiem Alicjo, że wymyślisz swoje najlepsze zakończenie. Serdecznie pozdrawiam.

też czepialski jestem, ale ostatnio nie mam czasu :) Tak myślę, że akurat w tym przypadku mój zapis jest adekwatny do słów samego Pana Janka, który wypowiedział (a w tym momencie literek nie widać :) i tu tkwi dowcip. Każdy w wyobraźni widzi raczej Buszewskiego nie buszewskiego. Ale to drobiazg. Dziękuję za obecność i uwagi - zawsze mile widziane, Pozdrawiam