Rachel_Grass

ja bym obstawiała to pierwsze ;) nieważne, podoba się czy nie, istotne, że wpadłaś. dzięki.

rzadko się cieszę nawet z komplementów, ale ten sprawił mi naprawdę wielką przyjemność, dlatego też dziękuję z ukłonem and-żelko.

tzn.? :)) za bardzo kombinuję?

mówisz i masz, Aniu. także pozdrawiam.

dziękuję za zwrócenie uwagi, rzeczywiście - jedno określenie trzeba będzie wykasować :)

bardzo obrazowy, kuchenny erotyk :))

oj, adolfie, adolfie... długie teksty nudzą czytelnika (najczęściej, bo nie mówię, że zawsze), ale pewnie sam to wiesz.

Któregoś dnia zajrzymy wspólnie w zagięcia tysiącleci. Obecnie nie ma czasu na przetrząsanie bibliotek, zielony kurz pod świetlówkami. Zawód pozwala sobie na ciche brzęknięcia w portfelu. Pod jesienią wciąż jest ciepło i przejrzyście, choć przegłaskana atmosfera mości się w fotelu. Pod jesienią mamy 20 lat, widzimy białe chmury i zieloną trawę na wskroś. Z dobrego czasu wyłowimy kilka niskokaratowych diamentów. Zgadnij moje imię i pozwolę ci zasnąć bez zniesmaczonego cmoknięcia.

uroczy obrazek, liryczny i nieprzesadzony.

wiersz jest uliryczniany (momentami na siłę) tak mocno, że rzeczywiście gdzieś tłumi przekaz. nie dałabym ani minusa, ani plusa.

oczywiście, teraz jest naprawdę dobrze. odwołam się jeszcze do poprzedniego postu i: niniejszym zakazuję Ci umniejszać swoich zasług i zdolności, nie o to chodziło. po komentarzach widać, że zdania wcale nie są krótkie i "takie sobie". jest dobrze, Babo, a dosłowność kujnęła mnie tylko dzisiaj. więc spokojnie :))))

właśnie, zgrabne. może nie jest to arcydzieło, ale myślę, że spokojnie sobie zostanie w Zet. nie będę się rozpisywać, ale moje wrażenie po wierszu jest bardzo pozytywne. mam kilka uwag, w tym jedną, którą zaprezentuję - nie logiczniej byłoby "przesuwam brzytwę"? mnie się lepiej w głowie układa. pozdrawiam.

właściwy wiersz na właściwym miejscu :))

nie wiem, Babo, jak to robisz, ale piszesz niezwykle poprawne wiersze. każda litera wydaje się bić mnie poprawnością. zdradź mi swój sekret ;) wielobarwność męczy różowość rozpiętą za dużo ości może w gardle stanąć. coś bym jeszcze z tym pokombinowała. nie wiem, czy wiersz mnie przekonuje. ta poprawność tak... chrobocze. ale chyba mimo to mi się podoba. może nawet się zwyczajnie czepiam? :) pozdrawiam.

zostaje tylko powtórzyć to, co poprzednicy i pogratulować rytmicznej dynamiki wierszyka. i może jeszcze tytułu :P

przepraszam, że się nie rozpiszę, ale po cóż? :) bardzo przyjemny, choć trudny wiersz. podoba mi się. pozdrawiam.

wsiąknięty - nasiąkam ===> złe połączenie tego - tak ===> złe połączenie odnajduje, pale, czuje ===> tak się mówi tylko na wsi (niekonsekwencja w stawianiu polskich znaków=autor się nie napracował) przecinki ===> błędy interpunkcyjne trzykropki ===> banał chciał bym ===> taaaa... podsumowując, jest słabo. razi mnie dosłowność - do wiersza nie potrzeba absolutnie żadnej interpretacji, wszystko mówi sam, a to z kolei świadczy mocno na jego niekorzyść. obiecałam być, więc jestem. mówię zatem, że w wierszu ważna jest nie tylko treść (a ta kuleje), jedyną więc bronią winna być estetyka (dobra interpunkcja itd.). ale znów jest tak, jak poprzednio. zero konsekwencji. życzę weny i pozdrawiam.

zgadzam się z Autorem wątku. za wcześnie na sądy, zresztą popatrzywszy na wiersze "spadłe" można spokojnie stwierdzić, że każdy z nich został przeniesiony słusznie.

nie mogę tego zmienić, Babo :| to jest mój ulubiony wers, poza tym "takt mrozu" dobrze mi brzmi :)) pozwól nie zmieniać... a za niesamowitość kłaniam się głęboko. i pozdrawiam.

kolejna dziecinna rymowanka w pańskim wydaniu.

i Rachel.

to samo pomyślałem:P:] ja też ;)

ja bym zaryzykowała, że mnie przekonuje :) tym bardziej, że w mniejszym/większym stopniu dało by radę utożsamić się z peelką. pozdrawiam.

zostawmy po co, frapujące jest dopiero dlaczego :))

serdeczne dzięki choćby za przeczytanie.