Rachel_Grass

kontrast jest świetnym środkiem wyrażania się w wierszu, ale nie w takiej ilości...(litości). wyliczanie jest bez sensu, każde dziecko potrafi sklecić takie coś, co niektórzy szumnie określają poezją. podsumowując: kiepściutkie TO COŚ. pozdr.

wiersz nie ma absolutnie żadnego polotu iiiii... (fanfary)... PUENTY!!!, którą to tak ubóstwiam. przynajmniej ja, jako subiektywny odbiorca, nie dostrzegam jej. albo jej błyskotliwości. pozdrawiam, przesyłam serdeczności, Rachel

bardzio bardzio mnie się to podobywało. a tak serio to wiersz naprawdę skłania do przemyśleń i wart jest pochylenia się i próby zrozumienia. więcej takich wierszy :)

ble. zwroty starte jak ser na spaghetti (znowu te skojarzenia z kuchnią). wiersz jest ciężki i ni stąd ni zowąd przypomina wierszowane życzenia wysyłane na święta- pełne cały czas zdrowia, szczęścia i pomyślności. pozdrawiam (i życzę lepszych kompozycji), Rachel

tchnie niewymuszoną, dobrze skomponowaną ironią. po przeczytaniu przed oczami stanął mi obraz załatwiających się gołębi :) mówiąc kolokwialnie, acz trafnie- fajnieeeee..

temat poważny, ale niestety podejście do niego... proste. pokuszę się o zdanie, że nawet dziecinne. wiersz nie podoba mi się także ze względu na przecinki stawiane za spacją po wyrazie , (o tak), i literówki. ale może miałby szansę po przróbkach, po głębszym zastanowieniu się nad problemem. bo to, co wyszło, jest nieco groteskowe. nie liryczne. pozdrawiam i życzę dobrych wierszy :)

hm, muszę się zgodzić z moim poprzednikiem- chaos mimo dobrze określonego tematu. ciężko się skupić i złapać sens wiersza. ale jestem za. fajny temat. tylko nieporadnie momentami ujęty.

wzruszyło mnie... śliczniutki powrót, naprawdę.

zbyt prosty. tchnij w niego niepewność, rozpacz. brakuje tego w wierszu. nie potrafiłam sobie wyobrazić sytuacji podmiotu, nie przemawia do mnie opis jego stanu emocjonalnego. pozdrawiam cieplutko :)

mnie też od razu, już przy pierwszej strofie, skojarzyło się z Gombrowiczem. "bembergowanie bembergiem w berg". mam nadzieję, że zamierzone. no cóż, dżinsy może trochę przyciasne, ale za to w bardzo ładnym, jak dla mnie, kolorze.

świetny, wciągający początek, przyjemne rozwinięcie, zakończenie nieudane. a może lepiej puenta, bo nie o prozę tu chodzi. pozdr.

podoba mi się, choć brakuje takiego bum! gdzieś na końcu. nie zaskoczył mnie za bardzo, nie pochłonął bez reszty, ale mimo to całkiem udany. pozdrawiam i życzę słonecznego popołudnia- Rachel

czegoś mi w nim brakuje- może lekkości. nie pobudza wyobraźni. wiersz nudny, ale niektóre metafory (toć muszę oddać honory) ciekawe.

udana gra słów, dobra puenta. początek nie obiecuje wiele, ale dalej rozwija się bardzo sympatycznie. gratuluję i pozdrawiam.

rozumiem, że twórczość to może dziwne, uprzywilejowane słowo, ale z całą szczerością, jak inaczej nazwać twoje perełki? no dobrze, a więc- dziękuję za wiersze. i liczę na więcej, oczywiście. pozdrawiam.

Dobry, przyciągający tutuł, ładnie napisane i ujęte... a "gdzieś tam umarł nasz Bóg"... pozdrawiam słonecznie i życzę udanego dnia

wiele można by jeszcze poprawić. jeszcze jeszcze w środku tekstu uważam za niepotrzebne. ale kupuję to- podoba mi się wydźwięk wiersza :)

ze smutkiem przyznaję, że tekst rzeczywiście świetny. gdzie moje chusteczki? :)

Chciałabym podziękować za pańską twórczość. Jestem nowa na forum, a odnalazłam je właśnie dzięki panu. Wiersz jak zwykle piękny, choć przyznaję, że niektóre fragmenty dosyć skomplikowane...