Jacek_P.

Wiem, Michale, co się święci: To jest wierszyk kupa-mięci! :[ Ja.

Ludzie! Litości! Błagam! Trochę polotu :( Patrzcie i uczcie się od mistrza: http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=15569

Popieram tak do końca ;) :* ja.

Jedna drobna uwaga: a mnie jej nie wolno rozszarpać trzeba mi ją kochać Tak lepiej. Pozdrawiam, Ja.

Rzecz wspaniała, niebywała się stała: M. Liberta nam Limeryk napisała! Prośba zatem do Mei: niech limeryk ten wklei, by go cała brać ospała podziwiała. ;) Ja.

Czyli nie iżujmy zanadto! Prę wciąż wzwyż gdyż wiem iż lepszy wyż niż nisz niż. Pozdrawiam Ja.

Komu już brakuje weny, ten ucieka do obsceny.

Podoba mi się. Zgadzam się z Kaliną co do amputacji. Zamiast "Ożeszta", w którym czuje się krytykę, proponuję powtórzenie wezwania, co nada odcień bezsilności z żalem połączonej. Wiersz w wydźwięku imperatywny, w moim odczuciu powinien ten imperatyw zachować w całości, więc może - "rozpocznij"? Byłoby wtedy tak: nie przechodź obojętnie drogą pełną przebiśniegów rozpocznij nowy etap nierealności wszechświata bzy skowronek inne cudeńka nie przechodź! znów nie widzisz mojej wiosny na próbę Pozdrawiam cieplutko ja.

Cieszy mnie, Kalinko, Twoje uśmianie :) :*

Ta Połowa Druga - miła gromadka Złotych Elfów - to Lenka i Agatka. Więc się długo nie czaję, Nowe Dzieło powstaje. O Nich wiersze pisać dla mnie to gratka! :D :**

Ach! Czemuż to w pionie? :D :*

Ależ proszę Cię najuprzejmiej :D Sympatyczną wielce Izabelę znam, co pisze pięknych wierszy wiele. Ja, przy moim rozumie, tak napisać nie umiem. więc się przy Niej czuję jak zwyczajne cielę! ;P

Znam dziewczynę pewną – Meę Libertę, Co Kalinę takim wzywa alertem: Ty się nie leń, dziewczyno, tylko wymyśl, Kalino, nietypowych limeryków całą stertę! http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=30511 :P**

W moim odczuciu - to o Piłacie, a właściwie o "piłacizmie" - umywaniu rąk, który jest wszędzie, a którym peel czuje się też zarażony. Nie jest to wszystko łatwo opowiedziane, ale ciekawie i nietypowo - czyli po kociemu :) Pozdrawiam Ja.

Popieram Joaxii. Można, ale łatwo popaść w banał, a jeżeli kicz, to przynajmniej kontrolowany niech będzie :D Jakie on ma cudne oczy, gdy ulicą mężnie kroczy. albo: Jego oczy ciskają błyskawice, ziemia drży, gdy wychodzi na ulicę. :P Ale nie słuchaj Vackerka! Nie mów mu tego. Powściągliwą bądź :) Pozdrawiam Ja.

Lenko Złocista! Pięknie Ci dziękuję! Dziękuję też najserdeczniej za objaśnienie, że to nie o mnie. Gdyby nie ono - ach, strach pomyśleć co by wszyscy pomyśleli! :D Wierszyk jest rozkoszny i, jak to zauważyła Izis, KK pięknie prowadzi do wielce sympatycznej puenty Pozdrawiam rozanielony :D Ja.

Hi! Wszystko mi ładnie gra i współgra, tylko ten gorejący smak na początku zbyt mi krzewem gorejącym powiewa. I nie wiem co by tam mogło go zastąpić, bo palący, płonący, ostry - to wszystko - nie. Może by "wyostrzonym"? Wtedy ostrość z wyostrzeniem obrazu przemieszała by się? A! No i dzięki za uwzględznienie mej nieobecności w wierszu ;) (bez dziadka :D) pozdrowienia ślę Ja.

Także i w moim odczuciu róże tu są zupełnie niepotrzebne. Bo faktycznie bardzo często używane, a równocześnie niepotrzebnie zawężające. Ja osobiście czytając ten wiersz, zamiast słowa "róż", czytam "już" i od razu jest inaczej, Ciężar znaczeniowy z róż przechodzi na ogród - poszerzając, no i dochodzi schyłkowość jesienna. Spóźniony trochę ten mój komentarz, ale dopiero teraz tu zawędrowałem. Uśmiech przesyłam - już zimowy. Ja.

Całą istotę tego wiersza widzę w powtórzeniu. To taka mantra czy litania jak kto woli, znamiennie przerwana. Zmiana kolejności słów w podnoszeniu ręki zakłóciłaby mantryczność. W puencie - wieloznaczność klatki - też znamienna. Jest OK. Pozdrowieństwo, Ja.

Mniam! naprawdę super! Zastanawiam się tylko nad potrzebą przecinka po "damą", bo on niepotrzebnie podkreśla interpretację poddawania pod zastanowienie ważności bycia damą w ogóle. Ja bym go usunął. Usunąłbym także i następny przecinek; to dwa jedyne w całym wierszu. A po usunięciu drugiego doszła by też i interpretacja z krytykami bez gustu. Bardzo mi się podoba i w sferze dosłownej (ja takich wyślimaczonych wrzucam z powrotem w trawę, zanim ktoś ich rozdepcze), jak i w przenośni. Pozdrawiam :) Ja.

Jest OK, drobne tylko pytanie: czy na pewno "niesłyszany". Bo jeżeli tak, to dla mnie powino być: przez ciebie niesłyszany, a jeżeli "dla ciebie", to: dla ciebie niesłyszalny. Pozdrowionka sobotnie uśmiechnięte. Ja.

U skrzypaczki, to rzecz oczywista, jest melodia wyraźnie nieczysta. Niech dostroi skrzypeczki, miast się czepiać pałeczki. Wszak dyrygent - to nie bejsbolista! Ja.

Słychać ciszę przerywaną tylko dźwiękiem dzwonka; zapach kadzidła, skupienie. Coś bym pokombinował dla większej spójności. Nie wydaje mi się potrzebne słowo "wszystko". W moim odczuciu wszystko zawarte jest w słowie "ożywasz", no i w puencie. I zgadzam się z Izis, że lepiej "w białym winie i hostii". Bukiet intencji widziałbym raczej przed, a nie pod ołtarzem. A mnie właśnie podoba się gong bijący w wypenionych ławkach. Odczytuję w nim zsynchronizowane z dzwonkiem uderzenia serca. W cotygodniowym odświeżaniu - delikatna ironia? To może?: kościelną ciszą ozłocony ożywasz w białym winie i hostii z każdym gongiem bijącym w wypełnionych po brzegi ławkach przed ołtarzem bukiet intencji – co tydzień świeży włóż go do wody żywej Pozdrawiam serdecznie Ja.

Strażak z orkiestry we wsi Porąbka Twierdził, że puzon gorszy niż trąbka. Rzecz oczywista, Że puzonista Nie pozostawił mu ani ząbka. Pozdrówka Ja.

Nie będę odbijał piłeczki. Aut! :)))))) Pozdrawiam. Ja.