Iris_IK

Całą gębą uśmiech posyłam, za tego gniota!!! ...też nie o miłości...no bo nie musi być o niej, choć słowo miłość jest użyte... Wdzięczna za komentarz ( negatywne są lepsze od żadnych), I.

A może to nie jest, tak , jak myślisz? Może tylko tak Ci się kojarzy? I wtedy faktycznie temat oklepany... Nie o papieżu ten wiersz, choć, gdy sama dojechałam do "krtani" to przyznaję , możesz tu mi nawymyślać.... Przerabiam. Dzięki Irena.

szukałam w suchej trawie śladów zieleni ubiegłego wieku nad polami jak opary gęstej mgły rozsnuta trwałam aż bolało aż rozdarłam pazurami chorej krtani niemą modlitwę odebrałam jęknęła ziemia przez ranę broczącą patrzyłam na miłość i nadzieję świadectwo wczesnego świtu zorzą zapłonione niebo Przeniesiony

Czytam któryś kolejny raz... w ciszy mogę tylko powiedzieć " Dziękuję!" I.

... zielono nam w głowie choć już nie mamy osiemnastu lat dzięki I.

Pochwycić zabłąkany promień słońca w smutnych oczach ocieplić twarz uśmiechem i lalki ze "śmieci i patyków" wymłodnieją.... Tego promienia i uśmiechu życzę Tobie Seweryno wiosennie! Dzięki za wiersz, jest pełen treści i zadumy! Pozdrawiam Irena.

...czas wygrywa nam na nosie! wprawką niby lekką, oddajesz dźwięki a ja oddaję się lekturze uroczej i dzięki Ci za to! Ukłony, juz prawie wiosenne, Irena.

głaszczesz spojrzeniem rozpaloną błyszczącą a motyl skrzydła barwne na brzegu powiek złożył przebiśniegi w słońcu pochylają twarze śnieg stopniał chłoniesz wilgoć i żar wróble gniazdo uwiły świergoczą uśmiechem pieścisz biedronki tupią uparcie jedwabie brzoskwinie pomarańcze i czerń i biel obejmujesz myślą

Malowniczo i pięknie nazwane uczucia, niech będzie, że przegadany(!), doszukałam się w nim nie tylko barwy tła, piękna słów...doszukałam się mądrości Autora! Gratuluję, pozdrawiam I.

Płynęłam sobie do końca kilkakrotnie; za każdym razem wir stawianych pytań wciągał mnie, przyduszał, robiłam się coraz mniejsza... I choć nie zawsze: "tak trwamy w swym kokonie zlizujemy krwawe rany tylko w oczy spojrzec prosto zwykłych ludzkich sił nie mamy" przyznam się do przynależności... Dzięki Seweryno, za taki wiersz! Irena.

Drogi Panie Bezet! Szalenie mi miło, żeś Pan ( niezwykle cenię Pana, jako twórcę!) poświęcił czas na owe moje wypociny. Śpieszę wyjaśnić, że gdyby nie te wyhamowywujące wersy, to tak według mnie, nie byłoby wrażenia tego , co w tytule... Ale widzi Pan, ja słucham, gdy mądrze mi kto teorię pisania wykłada i wszystko potem staram się wykorzystać. Proszę pozwolić, że tu tak zostawię. Dziękuję i pozdrawiam Irena.

szybowce pocięły niebo wysoko myśli w korkociągu oddech wstrzymany zostawiłeś ląd punkty odniesienia kompasy za burtą mapy skrzydlate hiperbolę doznań kiedy Ziemia przyciągała a ty uparcie wprowadzałeś nieważkość zostawiłeś ręce moje otwarte i niebo blado-zawstydzone nad bezmiarem drżeń bez pożegnania

...nie jestem znawcą haiku brzmi dla mnie trochę, jak komentarz do mojego wiersza pod tytułem "będziesz żył", choć może nie ma z nim nic wspólnego... te włosy ....długie rozsypane, odbijają poświatę księżyca...tak mi moje wyobraźnia obraz podsunęła Pozdrawiam I.

A ja tu czuję zachwyt Autora(-ki) i obronę wyboru. Rozwodzić się nad stroną techniczną nie będę, bo kompetencji nie miewam takowych....natomiast wrażenie na mnie wiersz wywarł, jako uczta dla zmysłów!!! Warto było się tu zatrzymać i pokosztować... Dlategoż dziękuję! Pozdrawiam I.

Panie Tero, jakimi Pan kryteriami ocenia??? Zatrzęsło mną, po przeczytaniu powyższego!!!!

Dzięki Seweryno! Nie powiem wiele by nie spłoszyć tej ciszy , która we mnie i oddech wstrzymany , bo ścisnęło krtań , a wzdłuż ramion ciarki.... Irena.

Widzisz to co jedni postrzegają, jako grzeszne , ja odbieram jako grzeczne... Dla mnie grzecznie uładziłeś tutaj wszystkie myśli...i nie mają już tej świeżości. Powstało coś innego, bardziej przemyślanego. Wiersz -erotyk soczysty, ale pisany już po chwili zastanowienia się, więc emocje nabrały dystansu. Oczywiście przeróbka też mi się podoba! Pozdrawiam I.

A ja myślę, że ta pierwsza myśl była świeża i ciepła...teraz ten przekaz jakiś mocno ugrzeczniony mi się wydaje, to takie moje wrażenie Dzięki I.

Dzięki Tommy za krytykę!!! Och powyrzucac to wszystko? Nic wtedy nie zostanie. Niech wiersz sam się obroni...jeśli nie zdoła, to jest kiepski! A tytuł? Zawsze mam trudności z tytułem. Ale choć jest, jaki jest zostawiam, bo jest odzwierciedleniem tej chwili w której powstał. Ukłony Irena.

"wyjątkowo piękna projekcja marzeń" naprawdę!!! i podana uroczo dzięki I.

Dzięki Mirko, że zatrzymałaś się tu na moment i czas znalazłaś ... Pozdrawiam Irena.

Dzięki Cat! Rozumiem, odbiór trochę Ci te powtórzenia zepsuły... Nie zwykłam też za bardzo ingerować w to co napiszę. Było, minęło...Może inne słowa, lepsze chwile popieszczą... Pozdrawiam Irena.

Czasem wiesz Seweryno o mnie więcej (choć nigdy mnie nie widziałas), niż ja sama o sobie wiem....a wszystko, przez te osobiste moje wynurzenia.... Pozdrawiam i dziękuję I.

Już uśmiechy przesyłam!!! Może być i proca!!! Pozdrawiam I.

Czasem powtórzenia celowo używam. Dzięki I.