Bernadetta1

spodobał mi sie najbardziej tutuł:)kapitalne ujęcie:)pozdrawiam Beata

miło mi, chowaj sobie:) pozdrawiam serdecznie:)

Michał cholerka a kaj są prowadzacy ??;)focha z Maćkiem chyba strzelimy hahahh

dzieki Pancus, miło Cie widziec u mnie:) pozdrawiam:)

ojej Oxyvio:) teraz dopiero zajrzałam do Black Unicorn i faktycznie:):):) posłalam wiersz i nie zajrzałam:)ok wkleje wiersz wyrózniony:)pozdr.

o widzę ,że mamy zdjecia gotowe:)

dzieki:)pozdrawiam

smutny fakt , ale fajnie Ewus:)pozdr.

co to znaczy ,,w rędku"?pozdr.

codzienność zawsze jest nieproszona idzie na skróty omija słowa robi wymówki plotkuje o nas przed nią to nawet myśli nie schowasz wiersz zatrzymał pozdrawiam Jacek czasem się uda schować w kieszeni między podartą starą podszewką garstkę pamięci wspomnień portfelik niech się nie trapi rozsądek resztą...:):) pozdrawiam Jacku ciepło:) Beata

witam i pozdrawiam serdecznie:)

tak mi sie zaplatała tresc w trakcie czytania...niestety niezbyt dobrze tym razem.Pozdr.

ja tez czuje natłok metafor dopełniaczowych, zwlaszcza ze wiersz krotki...na nie niestety:(pozdr.

dzieki Krysiu :) milo Cie czytac u siebie.Jednoczesnie załuje , ze sie nie spotkamy w Krakowie...moze jakos sie wyrwiesz do nas kiedys;) cmok:) wiesz, Beatko, bardzo bym chciała, ale na razie nie mam możliwości, jednak mam nadzieję, że kiedyś nadarzy się okazja...marzenia spełniają się na miarę pragnień :)) dziękuję za zaproszenie (P. Michałowi też, bo mnie zapraszał pod swoim wierszem); cmoook :))))) zatem liczymy na spotkanie:)usciski:)

dzieki Krysiu :) milo Cie czytac u siebie.Jednoczesnie załuje , ze sie nie spotkamy w Krakowie...moze jakos sie wyrwiesz do nas kiedys;) cmok:)

ja sie do tych pochwal nie przylacze niestety...cos wiersz w sobie ma to fakt, ale troche za mało...pozdr.

ladnie Teresko, troche mi tam rytm gdzies ie gubi po drodze, ale to juz sa sprawy mniej istotne, bo wrazenie artystyczne jest:)i klimat tez:)

dzieki serdeczne:)pozdr.

wierzyliśmy w szczęśliwe powroty. biała brzoza ukrywała niewinność,oplatając szorstką skórę pokręconymi gałęziami.nawet wierzby za oknem wydawały się mniej samotne. palce gładziły zagniecenia na kołdrze, chcąc wyprostować obietnice dane trochę na wyrost.oddaleni o białą kartkę napisanego w pośpiechu listu,o sygnał upartego smsa. teraz bliskość potyka się na każdym kroku. mam cię o dłoń a cień w przezroczystości nie wyciąga już ramion. mogę przez ciebie przejść niezauważona.

dzieki serdeczne:) wiersz jest juz wystawiony na forum, ale dziekuje pieknie za przybycie i komentarz:)

no i jak zwykle sobie zajrzałam:) jestem juz uzalezniona chyba od Twojej poezji Krysiu:)usciski:)

niestety:::(pozdr.

milo ze sie podoba, pozdrawiam:)

dzieki za sugestie:) wiesz, nawet nie pomyslałam o spacji.pozdrówki

dziek Oxyvio za interpretacje...podoba mi sie:)pozdrawiam