Bernadetta1

edzieki Weroniko:):)wezmę wskazówki pod uwagę:)pozdrawiam

pewnie mi powiesz że dawno temu że nie pamiętasz już tej sukienki spotkań z motywem ciepła oddechu brzmienia melodii wpisanej w błękit ruchu wskazówek w starym zegarku spowalniał myśli zastygłe chwilą a potem ruszał panicznie naprzód by czas rozstania szybko ominąć pewnie mi powiesz że to złudzenie te same mury mdłych kamieniczek a jednak iskrzą nadal spojrzeniem kiedy już twojej twarzy nie widzę

ooo:)...bardzo krótka i zwięzła pochwała Irku:):)dziekuje i pozdrawiam:0

te,, kilka zmarszczek z doświadczenia'' ujęły mnie Stasiu:)...bardzo lirycznie choc naturalnie i prosto:) buziaki:):)

witam Stasiu:):)...fajnie ze Ci sie widzi:)...no tak akurat wyszło z tymi zaimkami;)...zadna opcja zamiany nie przychodzi mi do głowy:):)cmok:)

witam w moichprogach zatem i zapraszam znów:):)pozdrawiam

witaj Ewuś:)...no fakt, że trzeba zmienić te zaimki, ale nic mi nie przychodzi do głowy:)...miały podkreslac osobisty zwrot do adresata wiersza;)...pozdrówki:):)

Krysiu:)...zapachniało mi już świetami:)...sama nie mogę sie jeszcze przełamać, żeby napisać coś światecznego a tak mnie kusi;)....bardzo ładny wiersz:)pozdr.

Michale:)...wiersz z tak zwanej grupy utworów autotematycznych...odwieczne pytanie o sens tworzenia, roli poety, kultury...a jednak zabrzmiał bardzo osobiście , sentymentalnie tworząc klimat niepewności...mimowolnie skojarzył mi się z wierszem Szymborskiej,,Obmyślam świat''...lubie ten rodzaj poezji...pozdrawiam ciepło

literóweczkę poprawiłam...dzięki wielkie:)

Babo:)...no widzisz , o moje marzenia trzeba się aż potykac:)...pozdrawiam Cie serdecznie

Sfinksie miło, że sie widzi:)pozdr.

witaj Justyno:)...miło Cie gościć:)...pozdrawiam

witam :)...i dzieki za odwiedziny:)dobrej nocy życze:)

forma bardzo ciekawa:)...pozdrawiam

wiesz nie podawaj mi snów na dłoni niech je anioły dla mnie wyszyją kradnąc srebrzystą nić aureoli gwiezdny ornament w skrzydłach ukryją potknij się czasem o me marzenie bo chociaż ciemno fantazją świeci tęsknotę przykryj uśmiechu cieniem by czas na dwoje równo podzielić smutek na spacer z psem wyprowadź gorzkie momenty mdło lukrowane potrafisz przecież przede mną schować pod codzienności szarej tapczanem

hmm Babo no kto wie?...ta ,,Huśtawka''fajnie brzmi:)..a tak na marginesie...jak sie zmienia tytuł, jaka opcją?...tyle juz tu jestem i nie wiem:(..pozdrawiam:):)

drogi Stefanie zawsze jesteś w zasięgu słodkiej Pani Weny pióro wrażliwe pachnie jeszcze słowem wtulonym w wersów rzędy pozdrawiam serdecznie:):)

mnie tez nie przekonał niestety:(

kurcze:)...to ja nie jestem na topie:(...mam tylko jeden nick;)...buziaki:):)

Rachelko az takich emocji nie było;)...cmok:):)

oj ta terminologia nie jest moja mocna stroną, ale dzieki:)pozdr.

otul i spowij? - to tak jak zjedz i spożyj - myślę, że coś z tym trzeba zrobić Rym abab oprócz ostatniej - czemu? Wrócę niebawem. Pozdrawiam Z ostania zwrotka cos mi umknęła:)...rym nie wyszedł;)...otul to tak bardzo zewnetrznie a spowij myślę ,że troche staraniej...tak przynajmniej sobie załozyłam...dzieki za pomoc, jeszcze przemysle...pozdr.

ten monolog ma swój klimat:)...rzezbione płatki śniegu wirują przed oczami...pozdrawiam Jacku:)

dzieki Ewuś:)...chyba faktycznie bardziej pasuje do emocji:):)pozdrawiam ciepło:)