Nessa Isilra

Jeździ Pan po basenie? Ostro;p Wiersz, hmm rozwleczony i pourywany tak, żeby dojść do nieporywającej puenty. Jak dla mnie motywy się w wierszu topornie łączą. Upłynniłabym, żeby jednak była jak ta woda i język po winie. pozdrawiam

Gratulanty dla wszystkich! ; )

Ja w ramach tematu studentka psychologii. o! dygam ; )

A ja Cie lubię! ; )

Trawa niekoszona przemówiła do hipisowskiego serca. dygam nóżka ; )

ja też ni w ząb nie kapuję. Może nakreśli autor dokładniej sytuacje liryczna. ; )

Cóż na razie zdobyć się mogę jedynie na stwierdzenie, że świetna ta bajka. o! dygam ; )

No nie wiem, zostawię plusa, bo co tu dużo pisać. ładne i przyjemne ; ) e-d: jestem plusem polecanym!! Hurra ; ) dygam nóżka ; )

Komercyjny tytuł. ;)

Dołączam się i ja. Radosnych, rodzinnych i śnieżnych świąt. : )

odsłuchałam, podobuje się. Gratulanty ; )

zanim doszłam do płęty,to myślałam, że to wiersz o wierszu a dokładniej o poezji. Jak to wszytko się nią staje, a może już jest. O śniegu też być może. ;) ładne. o! dygusiam ;)

z czwartego wersu wywaliłabym spaliny. ciekawy, ze świeżymi metaforami. Plusuję ; )

Skojarzyło mi się z Małym Księciem. ; )

Ależ one są śliczne! Są same jak tęcza, mienią się, błyszczą, mają piękne, duże oczy i niestety, tak je natura wyposażyla - drapieżny charakter. Ale wolna wola, można sobie wyobrażać cokolwiek,wyobraźnia nie zna granic. Bardzo fajniutko, że jeszcze raz zajrzałaś, to takie miłe odczucie jak otwiera się komputer na chwilę, między kuchnią a zakupami, na maleńki odpoczynek i bach! Jest miły gośc! Serdeczności - baba aha, to gadziogłowki to takie realne, chytre stworzonka. No, jeśli tak się sprawy mają, to pasować mogą, i to nawet bardzo. Ja sobie po prostu inaczej je wyobraziłam. ;) wesołych!

A i gadziogłówka mi nie pasuje.

Podobają mi się Twoje zmiany, w pierwszych trzech. I powiem nawet, że chyba coś wykorzystam. ; ) Co do płęty to nie jestem przekonana. Chyba z jednej strony, za dokładnie mówi to co chcę przekazać. Z drugiej zakres zawęża niemiłosiernie i nie pozwala, dopisać samemu czegoś tam, żeby grało. Na przykład Tobie gra z taka końcówka i to jest fajne, oj bardzo fajne. ; ) dygusiam! fakt, puenta z harmonijką mi się w wyobraźni inaczej rozwija. myślałam, że specjalnie chcesz uciąć wiersz przyziemnie. taki akcent wbrew logice. może więc popracować nad zakończeniem?? tymczasem uciekam, pa :) Wesołych Świąt :) nie myślałam nawet w ten sposób o ucinaniu, zresztą i o nim nie było mowy. Po prostu był strumień świadomości i tak wyszło. o! dzięki, nawzajem. ;)

Ja to bym już tu szyła, reszta niepotrzebna, przegaduje całość. Dygam ; ) Taka była pierwotna koncepcja. Co skłoniło do rozszerzania? Higroskopijność tematu? ; )

Podobają mi się Twoje zmiany, w pierwszych trzech. I powiem nawet, że chyba coś wykorzystam. ; ) Co do płęty to nie jestem przekonana. Chyba z jednej strony, za dokładnie mówi to co chcę przekazać. Z drugiej zakres zawęża niemiłosiernie i nie pozwala, dopisać samemu czegoś tam, żeby grało. Na przykład Tobie gra z taka końcówka i to jest fajne, oj bardzo fajne. ; ) dygusiam!

Cóż to za Stefania, czuję się zaintrygowana. Ja niestety jestem tylko Kasią. o! ; ) odSERDECZNIAM, odŚWIĄTECZNIAM ;) Przepraszam,bardzo bardzo Droga Nesso! Wybacz! To tak Kasieńko wszystkiego co naj....! Ania Nie musisz przepraszać, bo nie ma za co. Wcale, a wcale. Ludzie sa do siebie podobni, nawet w postach. ;) Wesołych świat! :) Kasia

Wbrew pozorom, cieszę się. Tzn. raczej nastrój miał być potłuczony niż forma, ale... Tzn. można się pokusić o stwierdzenie, że forma trochę nastrój potłuczony tworzy. ; )

Ta część najbardziej mi współgra z prostota, małomownością i bielą. Zdaje sobie sprawę, że obraz dziecka miał wyróżnić jeszcze bardziej tę normalność, ale jak dla mnie rozciąga. A już te literki i huśtawka, komplikują wszystko. Bo się trzeba zastanawiać, wybiegać w przyszłość, wracać i łączyć fazy rozwojowe. Przyjęłabym dalszą część, gdyby nie zapewniania peela z pierwszej strofy. Ot cała historia. ;) no właśnie, dobrze myślisz :) czym jest biały wiersz? czym są dramaty? czym jest ten kontrast, który dostrzegasz? to akurat był wybieg w przeszłość, ale kierunek czasu chyba nie ma znaczenia. i tak krytyka potrafi sprawić przyjemność ;) wracać chciałam w przeszłość, bo się odbijałam od teraźniejszości, wiec teraz krytyka chyba jeszcze bardziej przypadnie. Cieszę się. dygam świątecznie. ; )

Świetny tekst, tylko taki z pogranicza prozy i poezji. Przywodzi mi na myśl wywody Pana Cogito. dygam ; )

Mnie niestety nie porusza. Ciężko mi się w takim wydaniu empatyzowac z peelem.

Zaczęło się drapieżnie, popularnie-naukowo i modliszkowato, az dolazło do samotności. Przyznam, że nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Gdyby nie końcówka nie kupiłabym wiersza, a tak podoba mi się. dygam ; )