Nessa Isilra

Stefanio, czemu Stefanio? ; ) Ponieważ w postach ....przypominasz mi Stefii! A może się mylę to przepraszam! SERDECZNIE ,ŚWIĄTECZNIE! Ania Cóż to za Stefania, czuję się zaintrygowana. Ja niestety jestem tylko Kasią. o! ; ) odSERDECZNIAM, odŚWIĄTECZNIAM ;)

To mi się podobuje. o'ki a dlaczego reszta nie?? śmiało, mów, jak uważasz :) Ta część najbardziej mi współgra z prostota, małomownością i bielą. Zdaje sobie sprawę, że obraz dziecka miał wyróżnić jeszcze bardziej tę normalność, ale jak dla mnie rozciąga. A już te literki i huśtawka, komplikują wszystko. Bo się trzeba zastanawiać, wybiegać w przyszłość, wracać i łączyć fazy rozwojowe. Przyjęłabym dalszą część, gdyby nie zapewniania peela z pierwszej strofy. Ot cała historia. ;)

przyznam, że nie łapię tych harmonijek. skąd się tu wzięły?? Harmonijka to taki iście bieszczadzki instrument. Z moich doświadczeń świetnie ze wschodami słońca oglądanymi z Caryńskiej współgra. O! ; ) e-d: i do harmonijki to jeszcze harmonie dużą doczepić można.

Mnie się rosnące ucha filiżanek podobają, reszta jakaś taka potłuczona trochę. o! dygam ; )

pogrubiony wers najbardziej, i w ogóle całą ostatnia. Pierwsza od trzeciego wersu jaka zagmatwana i ciężko z wersu do wersu przejść. pozdrawiam ; ) Dzięki za czytanie Nesso! A ja myślę że prosta ,taka zwyczajna ,,,zabłąkana jak uczucia i emocje osoby zakochanej! Pozdrawiam Stefanio! Ania Stefanio, czemu Stefanio? ; )

no, ja nie wiem, chyba wolę pionki bardziej. Dziwny eksperyment, ale jak każdy przyciąga. o!

Leciutki taki, pozytywny, szczególnie powyższa fraza. ;) wesołych świąt życzę ; )

To mi się podobuje.

Dopiero teraz komentarz wyłapałam. Mnie mojszo-twojsza fraza też prześladuje od dłuższego czasu. Cieszę się, że poradziłam sobie. Dzięki ; )

Dobre to to. ; ) dygam.

świetnie ; )

Agato, wprowadziłam zmiany. teraz jak Ci się widzi?

Cieszę się, że wybujał pozytywnie. pozdrawiam ; )

Skomplikowany ci on szalenie, i w odbiorze jak dla mnie ciężki. Może dlatego, ze nie rozumiem treści tak za bardzo. Postaram się jeszcze kilka razy go przeczyta i możne wtedy coś konstruktywnego mi do głowy przyjdzie. o! dyg ; )

Ja to bym już tu szyła, reszta niepotrzebna, przegaduje całość. Dygam ; )

[quote=aluna ulubione smaki dojrzewają we mnie wypełnia po brzegi głód pragnień pogrubiony wers najbardziej, i w ogóle całą ostatnia. Pierwsza od trzeciego wersu jaka zagmatwana i ciężko z wersu do wersu przejść. pozdrawiam ; )

Taka zima z sąsiadem to ciepła, mimo mrozu będzie. dygam ; )

Cieszę się. Dygam ; )

Błogosławieństwo będzie mi odmówione - " esy floresy na płótnie różowego nieba ", to za mało bym uwierzył. " Cud złączonych ust ", wali cukrową maczugą między oczy. Dla siebie wyjąłem tyle : o brzasku ogrzać ręce i nogi o trawy łamane słońcem co się stale przewraca na drugi bok plecami do nich później dzień który wszedł na czworakach Chciałam, żeby było słodko w przedświątecznym okresie; ). Różowych już wywaliłam zg zgodnie z zaleceniami Kasi, usta złączone, to chyba jeszcze za dużo jak na razie. Ciesze się, że podoba Ci się moja ulubiona cześć. Miłego dnia ; )

Najprościej i faktycznie robi się wieloznaczniej. Dzięki ; )

Jest coś magicznego w witaniu ze szczytu słońca i ten dzień, który wszedł na czworakach nieoczekiwanie bardzo prawdziwy. Fajnie to pokazałaś. Pozdrawiam. Leszek. Magiczne to to jest na żywo, ale cieszę się, że moja kulawa wersja przypadła. ;) dygusiam ; )

Pierwsza nieczytelna jak dla mnie, tzn. ciężko i sens się gubi. Dalej już płynnie. Temat wzruszający, na plus. dygam ; )

Co drug wers mi przypada bardziej. Ale, żeby poruszyć trochę za mało, choć coś w tym jest. Nie powiem. dygam ; )

Dobre to, to i ciekawe. ; )

Cieszę się, że przypadł. Dzięki za wgląd. pozdrawiam śnieżyście, żeby się nie roztopiło ; )