Krzysztof Adam Meler

Ikar też był odważny. Jednak więcej się mówi o jego głupocie...

Mi tam kaja-maja 28 przypomina Liliannę, ale mniejsza o to, ile ma wcieleń, ważne - zdemaskować je i w pewien sposób zatrzymać przed Apokalipsą na orgu.

Tytuł wiele wyjaśnia, nawet Pani -proszę zerknąć. Swoją drogą podziwiam za odwagę...

jestem jebnięta, co peel na to? hihihi

Tytuł wiele wyjaśnia.

Chciał Pan mnie pocieszyć? Nie da rady:/ nie, bo jeśli autor nie zna pojęcia sarkazm, wątpię - czy wie jak go użyc. Ja znam, niestety.

Domagam się usunięcia tego nierytmicznego i nielogicznego badziewia, bo po inaczej po prostu wkleję od nowa wiersz, chcąc zachować jego czystość. krzysztofi, wnosimy post pod forum o usunięcie kaji?ja już nie mogę. Niestety, tu pułapka, w którą wlazłem przez własne zamiłowania, nie mamy podstaw prawnych. Trudno - czasem nietrzeźwość umysłu uchodzi na sucho...

Oczywiście ja swój problem załatwię poprzez "Usuń" i "Wklej" - dwa kroki. A Pani ile ma do psychologa lub poradni językowej?

Ja bym to nazwał poetyką refleksyjną w stylu retro. Istotnie wiersz posiada wymowę, oryginalnie budowana puentę, która chwyta nas w zakamarkach postindustrialnej świadomości. Mało jest miniaturek, będących obrazem społeczeństwa konsumpcyjnego. Niepowtarzalność raczej pewna.

Domagam się usunięcia tego nierytmicznego i nielogicznego badziewia, bo po inaczej po prostu wkleję od nowa wiersz, chcąc zachować jego czystość.

Nie rozumiem sarkazmu. i nie zrozumiesz, jeśli autora ich nie rozumie): Chciał Pan mnie pocieszyć? Nie da rady:/

Proszę.

Dość często występują zaburzenia rytmu: średniówkowe i w obrębie stopy. Ponadto rym nierzadko ulega zaburzeniu, co rozrywa treść w sensie negatywnym. Ładnie, że ktoś tu, poza mną, pisze rymem, ale poprawki są konieczne. Z pozdrowieniami, Krzysztof Meler.

Nie rozumiem sarkazmu.

Z cyklu Uśmiechnięty.

och ta nasza kaja maja pa ta taj i pa ta taj wiersz napisze roześmiana ukazując własny raj piękna mądra kaja maja wszystkich równo zawsze kocha swych miłości nie zataja z problemami jej wynocha kaja maja patatataja kaja maja pa ta taj kocha pisać zakochana i odbiera wszystkim raj kaja maj bęc i główka roześmiana jest makówka a w makówce dynda jarzeniowa prawie nówka synapsowa. PS Autor wiersza zaręcza fikcyjność opowieści, w której dobór jest przypadkowy. Jeśli ktoś się uraził, autor wnosi o wybaczenie i poleca uśmiechnąć się

jaką maszą?

Przeżyłem, przeżywam i, miejmy nadzieję, będę. Ale to nie uprawnia mnie do pisania bohomazów.

No to wklejać! Z zastrzeżeniem w stylu All rights reserved. Jesteśmy na pewno wszyscy ciekawi nowych przełomowych.:)

Czytając to, mam wrażenie, że ktoś przy Pani wydał polecenie: Kaja-maja, bierz go! Przypominam, że jest jeszcze do budy!. krzysztofie, dajże spokój, ta pani jest chorobo-twórcza Nie mogę przestać. Działa widać jak narkotyk;) PS Może dla kontrastu, Pan coś wklei. W końcu nie mogę się ciągle śmiać.

No ja się nie czepiam. Wyłącznie obrotność dziewoi podziwiam.

Czytając to, mam wrażenie, że ktoś przy Pani wydał polecenie: Kaja-maja, bierz go! Przypominam, że jest jeszcze do budy!.

Pani mnie urzeka swą niewinnością intelektualną.

A to Pani często klęka?

hh, nawet mi nie żal pani, forum mi żal, dlaczego poprostu pani nas nie opuści, odejdzie, piszepani nie tylko gnioty, tego nawet gniotami nie można nazwać, szkoda słów do opisani tych sraczek, odejdz, odejdz!@!!!! Pan poeta wypowiedział się chyba w imieniu każdego człowieka z normalnym IQ.