Johny

Bardzo bym się ucieszył jakby ten wiersz natchnął kogoś optymizmem a przynajmniej pocieszył :).

"Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami. W śmiechu jest całe bogactwo człowieka" - Franciszek Rabelais W ostatnim wersie, w drugiej zwrotce lepiej mi się czyta "i nikt pokonać cię nie jest w stanie" Zresztą zrobisz jak uważasz. pozdrawiam. Dzięki. Zmieniłem według twojej wskazówki. Muszę się oduczyć tego szyku przestawnego jeszcze trochę i będę tak mówić na co dzień ;).

Dzięki za odwiedziny sylwestrze :). Odę do młodości popełniłem tutaj: www.poezja.org/wiersz,1,79470.html

Niesamowita atmosfera wiersza. Piękno a jednocześnie groza zamykająca się w baśniowym opisie. Super.

Zgadzam się z wierszem, że są ludzie, których nie interesuje kim jesteśmy. Ale są też tacy z którymi możemy prowadzić długie głebokie rozmowy w których nie tylko ich poznamy ale też dowiemy się czegoś o sobie. Wystarczy takich ludzi znaleźć.

Piszesz do muzyki :)? Ja często tak robię, że puszczam sobie piosenkę i tworzę do niej :). Rock and roll jest super, kiedyś uczyłem się do tej nuty tańczyć :). Co do wiersza to niestety ale dla mnie to jest raczej suchy opis pieczenia ciasta niż rock and rollowa jazda. Brak mi w nim dynamicznych określeń np. Ciasto tańczy w moich dłoniach składniki raźno śpiewają itd. itp. Ale dzięki za przypomnienie piosenki. Pozdrawiam Johny

Podoba mi się puenta, na którą można patrzeć z kilku stron. Pozwala wyrobić sobie empatię co do "problemów" innych, ale też zdobyć dystans do naszych ważnych spraw. Co do samego wiersza to mogłeś go lepiej przeprowadzić. Pierwsza zwrotka według mne psuje cały efekt. Od razu wiem że "szycie to życie jej całe" więc rozumiem jej smutek i na pewno nie pomyślę sobie "Też wielki ma problem kobieta". Przez to puenta ma o wiele słabsze uderzenie. Gdybyś napisał o kobiecie, która złamała paznokieć to byłoby to mocniejsze bo problem wydawał by się bardziej trywialny. Mam nadzieje, że rozumiesz o co mi chodzi w tej uwadze :). Ale ogólnie pomysł na plus i miło się czytało. Pozdrawiam Johny

Skacz tak wysoko jak nigdy dotąd obejmij wzrokiem cały nieboskłon usłysz jak dźwięki w górach się niosą i poczuj w sobie moc niemal boską Światło zalewa świat wokół ciebie a wnętrze płonie niczym w wulkanie jesteś ogromną gwiazdą na niebie i nikt pokonać cię nie jest w stanie otwierasz serce w powietrzu miłość elektryzuje błyskawicami piękno co każdą ścianę rozbiło wczoraj sam byłeś dziś jesteś z nami I inni grzejąc się twym płomieniem również uwierzą w piękne marzenia obdarowując ludzi uśmiechem który dokoła wszystkich odmienia

Dzięki za komentarz. Na razie zostawię tak jak jest, nie mam głowy do poprawek :).

E tam Sylwestrze wcale nie przynudziłeś. Ciekawie się czytało.

Dzięki za komentarz i odwiedziny Roklin.

Chyba egzystencjalistów? Moim zdaniem, poprawnie napisany tekst, ciekawie wymyślony temat, dobra puenta. Pozdrawiam - baba Miło mi, że mnie odwiedziłaś Babo. Cieszę się z twojego komentarza :).

Dzięki za twoją interpretacje Kajus Gerdy.

Dzięki Sylwestrze za odwiedziny. Życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia :).

Dzięki za odwiedziny :). Ja staram się w ogóle ograniczać telewizor i prawie go nie oglądam. Tak jestem zdrowszy :).

Chę? :)

Podoba mi się. Zwłaszcza dwuznaczny tytuł: ucieczka od życia czy ucieczka od śmierci. Wiersz pozwala się zastanowić.

Szare ulice szare budynki szare podwórka i samochody i szary człowiek jak wszyscy inni idzie przez miasto bardzo zmęczony Gdzie się podziały wszystkie kolory zniknęły wczoraj tak po południu wszystkie zielony żółty czerwony zniknęły puf i nie ma ich już tu Znów telewizja jest czarnobiała i prowadząca w TVN fakty mówi o czarnych na świecie barwach i jak jest nimi dzisiaj przeżarty Ludzie szukają w supermarketach i odwiedzają wszystkie apteki chcieliby dostać różowy nie ma nie do kupienia jest też niebieski Podobno fiolet jest gdzieś w kościele wierni szukają go na zakrystii duchowni twierdzą że jest go wiele to bujda krzyczą zaś ateiści Też o artystach ludzie plotkują że skradli wszystkie barwy ze świata pewnie performance znowu szykują w którym do normy wszystko powraca I tylko śmieje się stary malarz mam doświadczenie i to wam powiem kiedy pracuję zawsze powtarzam że najpierw kolor trzeba mieć w głowie

Dzięki, że wpadłeś i zostawiłeś komentarz :).

Wielkie dzięki za odwiedziny.

Na pewno to :). Dzięki za komentarz i pozdrawiam.

Wielkie dzięki :) również pozdrawiam.

Tak i schował się przez to w bunkrze ;).

Myślę, że mógłbyś poskracać w conajmniej dwóch miejscach: "a gdy dzieci już śpią upalna noc jeszcze ciała nam plącze" jeszcze ciała nam plącze jest niepotrzebne. Przynajmniej ja po upalnej nocy już wszystko wiem i mocniej działa mi ona na wyobraźnię bez ostatniego wersu. "na białym stole dwanaście potraw jedno wolne miejsce przy nim" przy nim jest niepotrzebne. To tak z mojej perspektywy. Poza tym uważam, że dobrze zrobiłeś pisząc o Bogu. W przeciwieństwie do Zbyszka nie uważam, że jest to wiara na pokaz. Według mnie Bóg jest dla peela naturalną częścią świata. Naturalną częścią świąt. Peel zaprasza nas do swej rzeczywistości. Popatrzcie, mówi, to cenię sobie najbardziej: rodzinę, pracę i dobrego Boga a poza tym proste życie, które jest tak ulotne. To daje mi szczęście. Połączenie tych wszystkich rzeczy karze mi osobiście się zastanawiać, czy współczesny świat oferuje mi szczęście? Ciągła pogoń za sukcesem finansowym. Reklamy mówiące, że muszę mieć najnowsze gadżety. Rywalizacja. Czy to jest potrzebne do spełnienia? Skoro życie jest takie krótkie? Twój peel znalazł szczęście. I mówi co się na nie złożyło. I jeśli religia, albo jakaś inna forma duchowości jest w tym istotna to dobrze, że jest uwzględniona.

Dzisiaj w nocy mały Kamil zakrada się do lodówki w sekrecie tak między nami najbardziej lubi parówki Kasieńka w łóżku wciąż kicha już nie ma wcale chusteczek zawołam może braciszka pewnie mi parę przyniesie A tymczasem mały Kamil walczy z Tosią na poduszki Jak się jedna nie rozwali! Oj mamusia nie popuści! Widział to też smutny Czesio Co wciąż gra na komputerze Grając jednak ginie często Pierze do zabawy lepsze Nazajutrz dzieci to wszystko sprzątały aż do południa a kiedy to się zdarzyło? a jakże pod koniec grudnia