bazyl_prost

wszyscy zbyt taneczni nie umieją usiedzieć w miejscu zbiorowe ADHD, jak gdyby kto pierwszy zbuduje nasz dom z cegły czy warto się ścigać? poza tym kto jest kim czy wszystko to lawa biały karzeł czy galaktyka co jest czym? lepiej nie mylić rodzinnych więzów

czyżby jakieś różowo czarne tabletki?

słyszałaś wiele czy nie zbyt wiele?

siły kosmosu zbyt wielkie dla niektórych nieuchronne

wielkie uczucie me ktoś ukradł nasze żagle ni to córka bardziej diabeł jawi się mym oczom to przeciez nie ty biedronka przeklęta dziwnie bardzo

żary miłości nielegalne wygasły chłodem tylko brzoza dalej nuci zbyt smutne pieśni

mężczyzna bez kobiety to chaos , kobieta bez mężczyzny suchy kompost

znam takie przemądrzałe dziewczynki, lepiej przemądrzała niźli przesłodzona, ta gałązka na której siedzimy już kompletnie sucha, trach i sie złamie

cała prawda o nieprawdzie

to nie takie łatwe, nieszcęsna Marsjanko

czarno białe rymowanki, tylko do jakiego portu one płyną?

bardziej przemiany duchowe

nie, chodzi o erraty historyczne

gobeliny nie przeżyte smaga je wiatr rozpierzchają sie więzy niektóre

niby tak może być chcesz

bez powodu

spalone plany nikt się nie dowie już bo rewolucja zmarła nie byli doskonali owi twórcy nie zasłużyli na boskość aspirują do swojego wydumanego ego nadmiernego może duma im zabroni bo kto chce wierzyć w piekło?

twoje rymy sa zabójcze i dobrze o tym wiesz, to nie poezja

taka czerwień to krótkotrwała łatwizna

wszystko urasta do niepoliczalnego anatomia wielkiej radości pamiętajmy zawsze o niej by nie zgubić jej trójcy a my jeno ułamek labilny odżywiamy swoją pamięć lub zapominamy liczba Pi życie na Ziemii III et ad minimum ślimaczym tempem bez alarmów i niespodzianek bez szczytów piekła które takie słodkie łudząco wielkie i przejmujące oszołomienia zbędne

oto moja odpowiedź na twoje rymowanki: katuje się umysł a mięśnie dygoczą to umysł pracuje dla mózgu krew toczą i stara sie ciało w życia tkwiąc uporze aż nie może bo wszystko byłoby gorzej

nie zamienisz strachu w rymowankę , juz to zrobił Jan Brzechwa i ty go nie wymyśłiłaś

walka z czasem pchle podchody kto pierwszy ten lepszy avantarze liczne może taka istota człowiecza konkurencja ewolucja kto przyniesie najlepsze często wygrywa złodziej

cóz taki pech zawsze nie w porę, stanowczo nadmiar entuzjazmu

powietrzni inżynierowie tak ich nazwałem hindusi między pustką a atomem i komórkami funkcje ciała zwą bogami by byc razem nigdy sami nasze normy zwą więzieniem ich prostota wyzwoleniem