Krzysztof

więc dlaczego dopoczątkujących? ponieważ jeszcze tam nie był :) a także tam bardziej dokładna i konstruktywna krytyka. ale w każdym razie lepiej zacząć z P, a później Z itd :D

ładne i delikatne :)

też mam taką nadzieję :D Hm...Powinienieś to wiedzieć:) Domyślać mogę się JA:) nie powinienem, mam dobry nastrój :) to powiem, ten wierszyk, a raczej mała refleksja, jest dobrym wkładem w twoją twórczość, choć pojedynczo, może i nie wywołać zachwytu :) a mi pasuje :) pozdrawiam serdecznie

Dziękuję:) Mam nadzieję, że ta prostota to nie zarzut:))) też mam taką nadzieję :D

ciekawy, ale już taki prosty :)) pozdrawiam ciepło

zacznę więc od tego, żebyś nie umieszczał po kilka wierszy naraz, to trochę odstrasza od czytania i od oceniania. tu na forum w związku z limitami życie idzie powoli. najlepiej umieszczać wiersz na kilka dni, wybrać jaki najlepszy z napisanych :) po drugie, dużo kto nie zna się na wierszach rymowanych, więc nie zabiera się do komentowania. a także nie wszystkim do gustu rymy. po trzecie, wiersze, które umieściłeś w warsztacie, w większości są zakończone, i wielkich zmian nie potrzebują, więc myślę, że pora zacząc umieszczać je w dziale dla początkujących, dziale P ;) i być gotowym na wszelką krytykę i uwagi, a także na zwykłą złośliwość. a co do wiersza, to jest myśl, i jest techniczne wykonanie, żadnych szczególnych uwag nie mam. pozdrawiam :)

wiersz nie jest nowy, więc pora roku jaka jest, taka :) dzięki, już zmieniłem, nawet nie zauważyłem, że tak napisałem, no cóż, bywa. pozdrawiam

coś ci umknęło i nie masz nadziei nie wierzysz że może być jak dawniej ziemia pogrzązła w cieniu wilgotnym drzewa pokryły się jesienią - tak znikały liście które nawet zeschłe nawet jednen pojedynczy nie mógł wyrazić twoją samotność i zagubienie bez światła życie zgubiło kolory z którymi znikły marzenia i wiara w siebie choć jeszcze nie wierzysz ciemności bo i po co ale za jej gęstością przestajesz rozumieć siebie i nie zauważasz jak ta jesień mówi otworzyć serce a zobaczyłbyś iż słońce nosisz w sobie

dobry wiersz, warty bycia :) pozdrawiam

zmieniam ;) zostawiłem jedno! dzięki

deszcz położył się rosą na zmęczonych życiem dłoniach przenikł mnie bliskością najbliższą jaką być mogła rozkrył mnie prawdę istnienia w tej chwili wieszczej wyrwał mnie z nieskończoności myśli w mgnieniu gdy tak lekko mówił o przemijaniu stał się dla mnie nowym sposobem być przyniósł świeżość która stała się dla mnie źródłem natchnienia i otworzyła świat z książek jak nigdy dotąd wolnością i bezpiecznością moją był tchnął we mnie siły i nadzieję czułem że tej prawdy jaką przede mną otworzył w ciszy swoich kropli nie będzie nigdy dość aż w szczerości tych doznań pokochałem ciszę i deszcz

Do nie depresja, to smutek większy niż życie..

o, i jest już po polsku :D

Dobry wiersz, tak naprawdę te dwa obłoki Magellana są bardzo daleko od siebie, to nie odczułem tej bliskości, chociaż artystyczne wrażenie robi naprawdę dobre :) Więc pozdrawiam i na tak :)

Całkiem sie nie wstydzę, było jak było ;) Tylko dziwnie, że poruszyłem temat, z którym ani z daleka się nie stykałem :) http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=8755

słonko, nosorożec i słoń :DD

wymienić bakterie - to całować się :D całkiem nie wypada z kontekstu wiersza :) a wiersz bardzo bardzo, dobrze się czyta, głęboko i na długa zapada :) pozdrawiam

jeśli w raju ważne są złoto, srebro, kamienie szlachetne i wino, to cóż to za raj.. dziwnie :) jestem przeciw.

banan jest prosty w wygiętej płaszczyźnie

tu nie chodzi o umiejętnościach, a o zapoznaniu autora z forum itp. wprawny poeta nie przejmując się zadebiutuje i w dziale P ;) i popieram tą myśl o dziale Z, musi być jakaś adaptacja nowo przychodzących też jestem "za", 12h lub 24h nie ważne, ale limit potrzebny w Warsztacie. kto chce wywalić całą swoją twórczość w jeden dzień, to jest na to bez limitu, chociaż i tak to wygląda nie logiczne, nikt nie będzie czytać kupy wierszów na raz :)

z ledwo słyszanych słów czuję chłód jakby nawet słowa chciały odejść nie mówisz wprost ale dotykam mgłę na dłoniach jej wilgoć przenika widzę jak każdym gestem krzyczysz pragniesz mówić o sobie lecz milczysz nie godzę się z tym wyborem dłonie nie mogą poddać się mgle nie po to są żywe Michele, jeszcze raz dziękuję za bodziec do zmian. zrezygnowałem z sytuacji, którą chciałem przedstawić i skupiłem się na samym wierszu to tak mi wyszło pozdrawiam

po pierwsze dziękuję za dokładne uwagi, szkoda, że tylko do połowy spróbuję przemyśleć, co można z tym zrobić bo zależy mi także nie stracić siebie w tym wierszu (to znaczy mego odczucia wiersza) pozdrawiam czekam ponownie po jakimś czasie :)

"rymuję nawet nie czuję" napewno tego nie chciałem, tak mi wyszło tak, zgadzam się, w trzech miejscach można odczuć.. dosłownie musi być, skoro adresatka "nie mówi wprost", to ktoś musi podjąć ten temat. kiedy jest trudno, to trzeba mówić i mówić dosłownie. nic nie może być smutniejszego, kiedy zabijają się rówieśnicy tylko dlatego, że byli sami z tymi trudnościami co ich spotkały i nie mieli z kim o tym mówić.. nie każdy wiersz musi być zagadką, moim zdaniem, wiersze mogą być tym, co łączy ludzi lub pomaga im pozdrawiam

dziękuję :) a tytułu ja jestem pewien :p bo.. pozdrawiam ciepło ;)

dlatego, że jest jak w wiosenny dzień, gdy chyli się ku końcowi, staje się chłodniej, wilgotniej, robi się szaro, i powstaje uczucie, że coś odchodzi. tak i pl czuje, że adresatka mimo, że jest młoda i żyje, odchodzi, chce popełnić samobójswo. choć nie mówi nic o tym, to da się czuć w jej zachowaniu i słowach.