agnieszka puczynska

Dobry wiersz, bardzo dobry, pod każdym względem:) Dawno nie byłam na podłodze:) pozdrawiam, aga

Dobry wiersz, bardzo dobry, pod każdym względem:) Dawno nie byłam na podłodze:) pozdrawiam, aga

No Mirku, poza rytmicznymi i rymowymi wpadkami formalnymi, które może ktoś zauważy - dla mnie bez znaczenia w tym wypadku - jestem zaskoczona mile, choć to satyra na świat, którego, niestety, częścią jestem i wiem, że to bardzo niebezpieczny zakręt;) pozdrawiam bardzo serdecznie, aga

ten mnie nie porwał - pani wie, że rymy mnie odstraszają,poza tym zbyt delikatny chyba jak na moją 'wrażliwość', no cóż, ktoś trwale uszkodził moją sferę emocji i chyba straciłam czucie czegokolwiek, więc jeśli do mnie wiersz nie dotarł, to może znaczyć komplement, pani Seweryno:) pozdrawiam, aga

na pierwszy rzut oka kochanie może wydawać się dziwne że grzechy po tej samej głowie głaszczą z taką czułością której pozazdrościłby sam ... nie...słowa na 'b' nie odgrzebie żadna zwariowana wichrzycielka nie usiądzie ono rzędem na grzędzie i nie zacznie piać o piątej rano nie boję się kaleczyć ani kraść każdej nocy jednej głupiej duszy tak wiele radości może sprawić ból składających martwe głowy w ramiona brak absolutu zaskarżył mnie jednak z powództwa sadystycznych kołtunów o premedytację w zabójstwie słowa na 'b' posadzi mnie po lewicy i wypatroszy nie...wiem że już jestem już pusta

czegoś mi tu brakuje...nie wiem Adam, poczytam jeszcze, pozdr. aga

no muszę podziękować za ten wiersz, pani Seweryno, miło przeczytać taką dawkę emocjonalnego szaleństwa - optymizmu (nawet jeśli paradoksalnie trąca smutkiem)i blisko mnie bardzo to wszystko, pozdrawiam, aga

W wersji A - dosłownej - w zachodniopomorskim tak właśnie się dzieje, łatwiej pruć mózgi:) w wersji B - prawda Mirku, prawda podoba mi się, pozdrawiam, aga

mógłbyś zawsze się wyślizgnąć ale ty jak teoria chaosu nigdy do końca a wiesz prawdę budują idioci tylko na wyszukanych rautach w krawatach pod krewetką pytasz odpowiadam ośmiornice i kalmary robale śmierdzące robale a moje palce zagrzebane cuchną starą grubą rybą kochasz oddech uwikłany stęchły zakopany zdechły stary stary stary tamta ulica jest w środku miasta tamta latarnia jest w środku ulicy tamta kobieta jest przy tej latarni ślepa ślepa ślepa stara umarła

Mój komputer zawirusowany, niby wyczyszczony, ale coś nie tak jeśli mój komentarz pokazuje mi się w kilku egzemplarzach, jeśli moja wina, przepraszam, ale może tylko ja to tak widzę, aga

Mój komputer zawirusowany, niby wyczyszczony, ale coś nie tak jeśli mój komentarz pokazuje mi się w kilku egzemplarzach, jeśli moja wina, przepraszam, ale może tylko ja to tak widzę, aga

bardzo duże skupienie na głoskach nosowych:), wiem, że tworzą w tej sytuacji tekstowej,oj, wywracam się plecami do najważniejszego: Adam, nie czytałam dawno tekstu, bardziej w mojej estetyce i stetyce - perfekcyjny, pozdrawiam, aga

bardzo duże skupienie na głoskach nosowych:), wiem, że tworzą w tej sytuacji tekstowej,oj, wywracam się plecami do najważniejszego: Adam, nie czytałam dawno tekstu, bardziej w mojej estetyce i stetyce - perfekcyjny, pozdrawiam, aga

bardzo duże skupienie na głoskach nosowych:), wiem, że tworzą w tej sytuacji tekstowej,oj, wywracam się plecami do najważniejszego: Adam, nie czytałam dawno tekstu, bardziej w mojej estetyce i stetyce - perfekcyjny, pozdrawiam, aga

bardzo duże skupienie na głoskach nosowych:), wiem, że tworzą w tej sytuacji tekstowej,oj, wywracam się plecami do najważniejszego: Adam, nie czytałam dawno tekstu, bardziej w mojej estetyce i stetyce - perfekcyjny, pozdrawiam, aga

paskudnie pięknie wygenerowane współczesne genesis - czy jak wolisz księga rodzaju, dziś już nijakiego, bez podtekstów gramatycznych, pozdrawiam, aga

Tekst Mirku nie jest formalny, pisały go emocje, a dlaczego? Dlatego, że zanalazłam najpaskudniejszą czeluść siebie i nie jestem w niej sama, a reszta? Sama się dalej napisze, pozdrawiam, aga

estetów przerazi nasza relacja zaczną sprawnie liczyć pręgi na plecach sine wyznania na moim różowym obolałym bitym esteci nie wiedzą że dla ciebie piszę każdą komórkę pod bat kochanych części rytuału spowiednik oszalał nie wiem krew czy wino błogo w podłogę spływa ze mnie za to uczynię zawsze więcej w parku czy w windzie brak estetyki to nasza -łość kalifornijska -ość namiętna na skos prostopadle nigdy dość nie mam nie masz [sub]Tekst był edytowany przez agnieszka puczynska dnia 10-03-2004 00:55.[/sub]

widziałam jedwab leżał delikatny na półce i darł się na metry adamaszek znudził a tiule popękały wymieniane niedbale mogę mówić dalej ale trochę wstyd mi ale dalej o najprawdziwszym aksamicie o meszku swędzącym obietnicą prawdziwie skrojonej sukienki do kolan całowanej od kolan kochanej białej

o błędach już pewnie się nasłuchałeś, oszczędzę:) jestem naprawdę zafascynowana otwartością i sposobem kreślenia 'wymiocin' - wybacz słowo, nie jest tu negatywne, nawet nie wiesz dlaczego to, co napisałeś tak mi się podoba - mam gdzieś ograniczenia proza - wiersz, one do niczego nie prowadzą w dobie mieszania i uwalniania się od reguł; nie czytałam dawno nic bardziej wywalonego z trzewi, tak po prostu i na pograniczu smaku; forma, kształty, wersy, literalne stygmaty budzą już mdłości, teraz czytam życie, z przyjemnością naprawdę, pozdrawiam, aga

Nie widzę w tym tekście nic obrzydliwego poza kulawą formą; nie rozbieranie się jest jego tematem, ale odsłaniane emocje - wypełniane i te, którymi wypełniać pustkę można, a jest 'suchy' z założenia, taki ładunek emocji plus 'ozdobniki' - mamy ładne kłamstewko, a nie o to chodziło:) pozdrawiam, Kai ciebie najbardziej, choć jak u licha spodobał ci się jeden z najgorszych moich wierszy?:) aga

początek zdaje się naprowadzać, tylko dalej mamy stężenie pośmiertne... wiem już o co chodzi i staram się podejść inaczej; więc Adam, nie wytrąciłeś się z formy na pewno, ale z dystansu chyba tak, bo zamieszczony 'cytat' zbyt...nie, tego nie napiszę; jak mówiłam, wiem, ale nadal szukam potwierdzenia w tekście, on zaś mnie stacza w zupełnie inny klimat, więc pomyślę jeszcze, pozdrawiam, agnieszka

wieczorami nocami spóźnionymi o dzień ty przesyłasz ciepło -ty- gorąco migotliwie szybko tak nikt wcześniej tylko ty malujesz moje żebra śliną ciałem sobą tatuażem chcę być spazmem twarzy nie grymasem nie przepaścią nie wiem kim i czym pragnę wiem transmituj więc emituj dawaj bierz -mnie-

przegadane,nagadane,niestrawne dla mnie, choć stary dom w mgnieniu okna z bezzębnym uśmiechem parkanu mógłby posłuchać ścian koślawych:) pozdr. aga

rapsod mnie zabił:) reszta niestety zbyt już ograna, by czegokolwiek się doszukiwać i denerwować; pozdr. aga :)polecam mój ulubiony "Bema pamięci żałobny...":)