agnieszka puczynska

taaak, na-lej, za-lej i kocia muzyka we łbach... po cóż pusto gadać jak wszystko jest jasne:) pozdrawiam, agnieszka

ciężkie zwoje ruszyły szyny z papieru drżą kłócą szarpią wczoraj do dziś w jutro potem sapią harpuny słów głupie bezdennie bez dna topią się koło kantów ma sześć a zmysły sobie kołem nie kantem rozlazły mózg lazł tam w krawacie wata szara cukrowa komórkowa słodka żadna rewelacja stop! klatka ruszyły po szynach powoli ospale tototak tak to to to tak to to to nijak

paskudnie tak wyciągać stare wiersze:) zwłaszcza takie, które są tylko i wyłącznie konstrukcją znaczeń, więc mieszczą się w innych kategoriach zupełnie:) też pozdrawiam:) agnieszka

Bingo! Zabieram sobie Mirku:) agnieszka

w moim guście:) uważaj na literówki, jeśli to literówki są:) pozdrawiam, agnieszka

wiesz, z tymi odpoczynkami i zmianami różnie bywa, ale i ja pozdrawiam serdecznie i wracaj wojowniku - nie wojowniku szybko, agnieszka

muszę coś dodawać? chyba nie... pozdrawiam, agnieszka

hm...malowana inaczej i strawna inaczej czyli coś dla mnie właśnie... ominięty banał codziennej prostoty w klasycznym ubranku poplamionym, też się zatrzymam, jeszcze nie wiem w jakim celu... pozdrawiam, agnieszka

są wiersze i Wiersze, nie tylko technika składa się na to wielkie W, jesteś jak elektrownia atomowa (przepraszam za takie określenie, ma pozytywny wymiar) i część Twojej energii - emocji gdzieś i we mnie się gromadzi, dziękuję za to i pozdrawiam, agnieszka

może i stary etap się nie skończył, ale jednak coś się dzieje...bardzo dobrze się dzieje...; podoba mi się Mirku ten wiersz, jeśli coś Ci nie pasuje to pomyśl raczej o finalnej części, nie ruszaj pierwszej i drugiej strofy za nic w świecie! pozdrawiam serdecznie, proletariacko nie - bo nie lubię i źle mi się kojarzy;-) agnieszka

sianem snem włosów skoszonych najzieleńszych byłaś wątłych luster powidok zmieniał grał światło łamiąc trawy wokół tylko ja wdychałam miękkość wody ciało całość strumienie nasze proste ramiona przekładały kolejno przestrzeń eterycznie i niebezpiecznie wciąż pachnie

poczekam aż wstaniesz i wtedy coś więcej napiszę...; gorycz, złość, emocje przede wszystkim...podobnie jak u mnie... agnieszka

pięknie powiało napisanym smutkiem... agnieszka

nawet gdybym mówiła językami ludzi i aniołów, tylko miedź zabrzęczy... więc nie będę pusto grać i powiem tylko - bardzo dobry wiersz Adam, agnieszka

nawet ja niestety czasem ulegam stereotypom, choć staram się inaczej... wiersz dobry, jak i temat, i sposób, w jaki został podany; autoironia bardzo na miejscu, nie przyczepię się do niczego, , agnieszka

to ja razem z tymi gołębiami też chcę... dobry wiersz Adamie, agnieszka

Kai - serdeczne dzięki;-) i jeszcze coś - my agnieszki mamy chyba wiele wspólnego:) pozdrawiam, dziękuję, agnieszka a i specjalnie zmiany dokonuję, by napisać, Pelman - b.k. ale chyba wiesz

jestem pod wrażeniem, naprawdę - agnieszka

prawie popłakałam się ze śmiechu:) masz poczucie humoru, nie powiem:) częstochowa jako żywa:) agnieszka

pominę sferę techniczną, ale ten stan ducha skądś znam...i wiem, że to ślepy zaułek, pozdrawiam serdecznie, agnieszka

fikuśnie powiadasz? miało być w kształcie klepsydry ale wyrównało do lewej:) haha agnieszka

wszystko zostało już napisane chciałam tak wytrwać w przepisach maszyn owych tłoków przy nabrzeżach mych spoconych gorączką 32 L bez oddechu bez snu zimno naga spokojnie rozrastam znów trzydziesty trzeci wdech pozwól zdjąć jeszcze i ten ze mnie kawałek świata strachy zabierz bierz tylko tak by nie zabolało by mnie nie zasypała

ja chyba muszę się poważnie zastanowić, bo zaczynam dostrzegać pewne wspólne elementy u różnych autorów na tym portalu, co mnie dziwi bardzo, dlatego Dawidzie jeszcze pomyślę nad tym tekstem, pozdrawiam, agnieszka

spodobał mi się jeden warkocz pod nim była dziewczyna - fajnie brzmi, po przeczytaniu całości jednak polecę obciąć swój:) pozdrawia cię wredny krytyk, który jednak stara się bardzo komentować tylko z pozycji uczestnika warsztatów portalowych:) agnieszka

czytając TAKIE wiersze, gubię w sobie chłodnego gnoma, który kiedyś by powiedział, że zbyt osobiste, teraz nie powie i porwie do ulubionych...już porwał, agnieszka