agnieszka puczynska

pierwsza martwa żyła boli spóźniona pełnia karmiła mnie nie mnie przypadkiem jestem jem oni w kręgu nie umierają błagalny dziś przebił trzewia pełne zero plus śmiał się własnym piekłem do mnie nie kolejny upadł głodny lat temu wiele śmierć napisał zmęczony plus pierwsza martwa żyła

stworzył...spalił...rozwieje....to nic... , aga

kłamstwo to twoja domena, ojejku, ale moja prawda poza twoim cynicznym i głupim kuglarstwem; baw się, ale pamiętaj - pisałam już - ta zabawa nie jest dla dziewczynek... aga

no proszę wojowniku... zaskoczyłeś mnie trochę, ale pozytywnie:-) a że nie wiem co powiedzieć, jeszcze pomilczę sobie, pozdrawiam, aga

ożywił na chwilę nocy królową w bryłach lat tysiąca mrozu zastygłą ubrał w strzęp snu chory migotliwy krok niepewny w prostokątnej wnęce dnia włosy miękko opadały - brał nabrał wieczność nią spod powiek wyciekła posłusznie zaplatała stopy w burzany wiodło wgróbwstąpienie- niech już sypie piaskowa niech za-

ok, spadam z krzesła właśnie:) pytałam o użycie końcówki rodzajowej:) ale ok, już wszystko wiem:) pozdr. aga

Aneto, nie o to pytałam:) czemu hebanowY:) pozdr. aga

w pierwszej strofie dwa końcowe wersy - bałagan; dalej: ciche delikatne srogie zrodzony tu nie gra mi taki podział wersyfikacyjny, nie widzę sensu; potok słów - mam alergię na to sformułowanie:); i to chyba koniec mojego marudzenia, pozdrawiam, aga

poetyzmy bardzo dla ciebie typowe:); biel hebanowy - piekny oksymoron, tylko czemu taka końcówka?; jak zwykle, przyjemnie się czyta, pozdrawiam, aga

zabili kamień po kamieniu rozbierając ostrze sześciu głów ośmiu na gardle ranne bydlę wstało resztki siebie podniosło nie zagoi dumą kobietą nadal chciało być...

Tytuł mnie załamał; początek wiersza też; dalej lepiej zdecydowanie, ale nadal nie rozumiem co się stało, że Kai pisze to, co pisze, coż, rozumieć nie muszę, pozdrawiam i uścisk dłoni przesyłam wojownikowi ckliwemu, aga

bez obrazków, za to z podłogi słowo sławię błogo Twoje, dobrze znów przeczytać taki wiersz, wiesz; ulubione? - więcej.... aga

nie mam złego zdania o młodzieży, ale szanuję opinie innych i nie tylko młodych ludzi dotyczył mój komentarz; a młodzież, z którą pracuję bardzo sobie cenię, ale chyba o wierszu dyskutować powinniśmy tutaj, nieprawdaż?

ależ tu nie o drugie dno chodzi:) właśnie to powiedziałam - jest czytelny:) to wyżej trochę ironiczne być miało:) poza tym jeśli masz Kogoś konkretnego na myśli, to nie jestem w stanie skopiować, ani w kawałeczku:) aga

ano nie wkurzam się, wiersz powstał jakiś czas temu, ale i tak nic w nim nie zmienię ale moim zdaniem jest ten wyraz, czytelny dla mnie, może zbyt zakamuflowany...., pozdrawiam i mam nadzieję, że gorzej nie będzie, aga

królem być dobrze, jeśli potrafi się tak właśnie budować słowa, dźwięki i nastroje, więc sobie tą pasję zabiorę do ulubionych:) aga

, ............................

uwodził śmiało słowa pieścił po kolei gładził z i pod włos lgnęły do ust mrucząc poiły chętnie oddawały się z i bez wstydu nabrzmiałe ego eksplodowało spełnione postawił kropkę

Rażą mnie rymy - nie widzę sensu ich stosowania w takiej postaci; no i trochę banalne te sformułowania, oczywiste przenośnie - więc czemu służą? pozdrawiam, aga

dzięki, masz rację! aga

odwracał w okno pokoju głowę oczekiwanie zastygło bez ruch martwy tylko stajny szczyt gór obcych oparł się o oparcie tarcie słów było ściany patroszył bóg w kamieniu- kamień zachodząc mgłą widział ciała rozeszły się w milczeniu

Kai, mówiłam, nie rozklejaj się, ani nie rozklejaj innych, haha;-) aga

bałwochwalą, z głupim wyrazem twarzy potakują, uczestniczą nie mając pojęcia o... i w czym.... - mogłabym tak dalej, ale po co, Ty to świetnie sam ująłeś w tym wierszu - ironia, cynizm nawet chyba, jak najbardziej na miejscu, choć w polu makówek i AUTOR ów ma krzesło zasadzone..., aga

Twoje wiersze zawsze czytam z przyjemnością i wtedy ja otrzymuję lekcję pokory, pozdrawiam, aga

kompletnie nie widzę sensu w takim układzie i graficznym, i logicznym, treść trąca banałem, przepraszam, ale nie podoba mi się, aga