Messalin_Nagietka

dytko - ta matka z morii - więc nie dziwne, ze tańczy, że skacze do oczu - jej pomocną dłoń trzeba pozdrówko MN

Luthien - wiersz ma jedną małą wadę - krzyżyki chrześcijanie dopiero w średniowieczu wymyślili - ale drobna to uwaga - wcześniej ukrzyżowanie jako baranka traktowano - co jest co nie co zawarte w treści pozdrówko MN

no dykcję to można sobie poprawiać na tym wierszu - troszkę ma z Tuwima i Gałczyńskiego i kilku innych - ale narazie próbuję zrozumieć o co w nim chodzi - chyba, że to tylko zabawa pozdrówko MN

czy czasem ta wróżka nie rzuciła oprószka? pozdrówko MN

moje pytanko: czy prócz uścisku - takie mańkuty noszą nie w parę (na lewo) buty? dp spraw rodzinnych się nie wtrącam pozdrówko MN

dzięki Jacku - a może by tak nieładnie zacząć od - więc? więc nie ma dla Nema nic prócz Nautilusa. pozdrówko MN

Ana - ładnie to zrobiłaś - połączyłaś wędkarstwo z pły(walstwem), hi - mam kartę pływacką więc się tegoż nie obawiam - jedynie z wędkowaniem gorzej - bom toporny by z kijem nad wodą, sugerowałbym - pozbyć się pytajnika na końcu pozdrówko MN

Jacku - właśnie - nie wiedziałem - jak rozbić na sylaby "nautilusa" czy "nau-ti-lu-sa" czy "na-u-ti-lu-sa" - oprócz by pasowało w pierwszej wersji tej Twojej - ale rym by się zawalił - muszę pomyśleć serdeczne dzięki za koment i wskazanie błędu MN

dzięki Włodzimierzu - no pierwsza klasa to kosztuje - a mnie ledwo na drugą stać - chyba, że z kamasza i z mapą w dłoni, hi MN

dziękuję Seweryno za wskazanie tych miejsc - nigdy chyba nie wyląduję(?) na brzegu tegoż Oceanu - można sobie pomarzyć MN

w lagunie wyciętej natury powabem zgłębionych błękitów materia faluje, od wewnątrz ku dali rozbłyska jak diadem i nosi rozgwiazdy, skrywając noc tiulem, jak w muszli, powietrze, stąd w toń jak z przerębla miast słońca - chłód niesie i mami, że perła, z oprawy cokołu pucharu z wapienia atolu przenośnia - łodzika czteroszkrzel w spirali skojarzeń wśród wód zapomnienia wędrówki, choć długie, bywają najprostsze, lecz dokąd myśl zwodzić, obierać kierunek gdy wokół ocean i nieba malunek, ujęty obrazem jak z czaszy popijam, chwytając niepewność napoju żywota, nie dla mnie rozkoszy podwodna kraina, stercząca wśród masy kryształu jak wota, z kradzieży i wiary jednaka pokusa, gdy nie ma dla Nemo nic prócz Nautilusa..

co się stało? nie rozumiem MN

byłem niedawno w stolycy - na Targówku - cudotwórcy z Warszawy wybudowali takie duże molochy i około 130 sklepów w nich się mieści, hihihi, a jeśli o ironii dalej to w Wa-wie mieszka niejaki Karasek - ostatni tomik był bardzo ironiczny - co nie powoduje, ze wszyscy tam "tacy sami a ściana ..." MN

Iza i to jest właśnie poezja - pięknie - choć z ironią - przydałaby się część trzecia - tak mi się tylko i jedynie wydaje MN ps. pozdrów dziadka

ironia? to modne ostatnio słowo - ale nie ze mną w te klocki - co napisałem to ... MN

właśnie jestem w trakcie docierania wiekowego jam cudotwórca - dałeś mi Rintrah zrozumieć moje położenie, sens i czas, w którym przyszło mi być MN

Messalinie, napiszesz jeszcze krok dalej, a wejdzie Ktoś i zagrzmi na temat TWA, zobaczysz. Pozdrawiam :) to ogłaszam wszech i wobec, żeśmy nie TWA - proszę o wybaczenie i ciiiiiiii MN

ten dotyk przypomina mi spojrzenie wejrzenie w głąb i powolne rozmyślanie na sensem zabrania widoku - tego co przemierza co się zmienia MN

mają szczęście te magnolie, że gniją nad grudą - bo w ziemi byłoby im jak w pudełku ścisłym - czuję, jakby te magnolie gniły w ręku - 5 zwrotek - pięć dotyków palców MN

Witoldzie - jeju - czytam i nie wiem co odpisać - dziękuję za wnikliwy komentarz - jest niesamowity - opisałeś wszystko to co chciałem przekazać - oczywiście dołączając wszelkie swoje interpretacje - zrobiłem się bardzo maluczki, hihihi - po przeczytaniu, rzeczywiście napiętrzyłem swój wygłos wiersza - trudno dotrzeć do sedna ale je znalazłeś - to niesamowite, ze można łatwiej przekazać treść - muszę pomyśleć nad łatwością czytania wierszy - jej - nie mogę się zachwycić MN

Marku - nie zirytowałeś - tylko fizyk się we mnie odezwał - przepraszać nie masz za co, ot moje wstręctwo wyszło MN

hehe, 2004 :) [quote] - bo wiersz troszkę mnie przerósł - jakby o niczym - a o przeszłości MN Serio? To chyba dobrze? (czy źle?) tegoż dnia się urodziłem - ale o wiele wcześniej, he, he - więc też nie mogę zapomnieć MN

już lepiej MN

"gdyby tak" - bym wyrzucił - pewnie by były możliwości większej interpretacji MN

ogień - lecz w słowach - myślach - błądzi jak w zamkniętym sensie zycia - jeszcze ... a ktoś tłumi z rury, z zamysłów swej doli MN