Marek Ciućka

Popieram ;(

Jak zawsze zniecierpliwiony oczekuję następnego z "domów" i jak zawsze mile mnie zaskakujesz. Waniliowe duchy - no rewelacja. Wiosenne imago - mówi samo za siebie... Pięknie ;)

Ach, Aniu... Cat, Kot i jeszcze Ty do tego... Ale jak jednym słowem określić instynkt kobiecych zachowań? "Kotka" - to dobre słowo. Zwykle to bojownicze stworzenia, jednak czytając "będę mruczeć do boga" znalazłem spokojnego, przytulnego kociaka proszącego o tak niewiele... Uważam, że to bardzo ciekawy tekst.

Sam tytuł już wiele mówi ;) Treść ciekawa: "[...] wkręć siebie we mnie jak zabawę w chowanego i puść w ruch przód - tył [...]" lepiej nie można było...

Szczególnie zwróciła moją uwagę ostatnia strofa: "[...] i dotykać drzewa z koronami w samym niebie na które ja tylko patrzę spacerując chodnikiem" bardzo ładnie, mądrze i ... sama wiesz :)

To nie anioły Aniu - to elfy... Podoba mi się zwrot w kierunku natury ;)

Myśli erotycze - tak, ja równierz bym się wgryzł, by się nie utleniły... Podoba się bardzo.

Nareszcie znalazłaś receptę i chorowanie [mam nadzieję] zakończyłaś. Pierwsza strofa dobra, druga - genialna ;)

Za sam ten fragment należy się uznanie - "+" dla Ciebie. Praca napisana genialnie - jestem Twoim fanem...

Obieram wrażenie, że to fatalne zauroczenie...

No rewelacja - duży "+" ------------------------- Tu miałbym zastrzeżenia - wrzesień mamy dopiero... Może to zwiastun rewolucji grypy? ------------------------- Emotka w moim rozumieniu wyraża Twoją niezniszczalność w stosunku do choroby. Wracaj do zdrowia...

Dołączam się do tej wypowiedzi, bo powtarzać nie wypada. Gorączkowe rozmyślanie potwierdza fakt, że to w trudnych momentach powstają najpiękniejsze prace... Pozdrawiam ;)

Czubkiem języka, Pieszczę ustami, Przełykam ślinę I śnię - słodki sen. Rozpływasz się w mych dłoniach Zmiękczona dotykiem, Ciepłem mym. Boję się dotknąć, by nie zranić. Nikt nie wie, Ja wiem. Dlaczego? Czemu rozumiem ideę twego smaku, Sens magnesu - zaklęcia. Każdy chce, Ja mam mniam...

Na dwoje babka wróżyła... To możesz być Ty, ale może to być ktoś Tobie bliski. Mógłbym prosić o wers, czy dwa, które to wyjaśnią. Jednak nie, tak jest dobrze. Lubię dwuznaczne poezje... Tytuł jest interesujący - sam już podpowiada rzecz sprawy...

Ożywiłaś ów obraz - przedstawiony został niczym kochanek - pięknie Elfie...

Bardzo ładnie i poruszająco - zrobił na mnie wrażenie. Tylko z tym zaokrąglaniem przesadziłaś troszeczkę ;)

Mów mi piano... Fajno to Ci wyszło ;)

Coś mnie te słoiki ostatnio prześladują ;) Wystartowałeś rewelacyjnie, ale równie szybko się wypaliłeś [takie wrażenie obieram, czytająć ów wiersz]. Pozostaw słomiany ogień i wróć do starych, wypróbowanych technik...

Agato - to wiersz, który należy przeczytać... Próbowałem wylać z siebie ból, pisząc zbyt dosłownie. Ty zrobiłaś to doskonale. Dziękuję za ten płomyk słów w oknie Twojej duszy.

wersy 2 do 5 są rewelacyjne... a jednak tytuł się znalazł :P

coś zdaje mi się, że tym razem coś tu nie wypaliło... a tak lubię Twoje prace... może poprostu ja tego nie rozumię...?

z życia wzięte, wzrusza i wspomnienia pięknych chwil wymusza... podoba mi się motyw ze słoikiem - to takie beztroskie... ;)

10/10 Cudo Krótko, bez zbędnych słów i na temat. Bardzo mi się podoba...

To dedykacja dla jedynego Elfa jakiego znam...

Zrywam się ze snu, Wstań razem ze mną Otwórz swe skrzydła I ja je rozkładam. Ja diabeł z czeluści piekieł I ty - anioł z niebieskiej krainy. Nieśmy słowa na skrzydłach, Wołajmy wszystkim Viktorię. "Oto jak dwoje jednym, Oto jak jedno dwojgiem". Zło i dobro, ciemność i jasność, Zniszczenie i odrodzenie... A świat świadkiem że to koniec, Koniec co jest początkiem. Życie - czar z krainy Elfa.