Almare

Najcenniejsze przy czytaniu poezji to znalezienie własnych odniesień i emocji - co nam w duszy gra. To najcenniejsza forma dialogu pomiędzy autorem a odbiorcą. Twój odczyt jest tożsamy z moim przekazem - piszemy obaj o śmierci i miłości, czyż nie? Metafora procesu fizyko - chemicznego w zwrotce pierwszej jest nie do odczytania, wiem. Chodziło o ukazanie emocji pomiędzy peelem a jego ukochaną - on nie chce się z nią rozstać i fraza: "zamień moją ciszę w kamień" dobrze to oddaje. Dziękuję za pozytywną opinię. Pozdrawiam serdecznie

Agatko, droga Agatko wiersza mało w wierszu ale intencję rozumiem. "Atomowe serce matki" otwiera taką przestrzeń, że zatyka dech w piersiach. Przemyśliwałem kiedyś opis tegoż, przerosło to moje możliwości. Ty Agatko, sukcesu nie masz, ale spróbowałaś. Brawo za odwagę! Pozdrawiam serdecznie.

Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie i życzę szczęśliwego Nowego Roku.

A wiesz, chciałbym mieć dostęp do naszego świata. Patrzyłbym, jak rosną moje drzewa: grab, kalina, złamana akacja, jak wydają owoce i śmieją się. Pozdrawiam.

Dziękuje! Nie, nie zapatrzyłem się. Ja, piszę wierszyki, on, poezję. :))) Wszystkiego najlepszego w NR!

Dziękuję i życzę Ci wszystkiego naj... najlepszego w nowym roku. :))

Kasiu, miało być przejmująco, bo miłość i śmierć razem takim nastrojem powinno się oddać. Od zawsze intrygowała mnie ta druga strona bez czasu i możliwość wysłania stamtąd pocztówki. Pozdrawiam, wszystkiego najlepszego w NR. :)))

dziękuję, pozdrawiam i wzajemnie, życzę Ci wszystkiego najlepszego w NR.

zamień moją ciszę w kamień nie szlifuj iskrzył będzie nawet w mroku niespokojnie tęsknotą powiedz drzewom śpiącym w chłodnej bieli że nic się nie zmieni będę promieniem jak tu jest nie wiem brak punktów odniesienia wiary młodej trawy odwagi wiatru grzechu ciebie

wirujesz na wietrze bielą płatków za oknem w cyklach nieba niby niedawno tymczasem już kolejna zima znów tyle ciebie na pustym talerzu cicho kolęduje jak dawniej zmieniłem, dążąc do formy sonetu. ta zwrotka zupełnie nie potrzebna, jest wypełniaczem, nie wnosi nic do wiersza. aromatem jodły blask świecidełek w zadumie bo przecież w ostatniej kolędujesz, a zatem scenografia jest oczywista, skoro zachowujesz tradycję. pozdrawiam i życzę wszystkiego najlepszego w NR :)))))))

bardzo dobrze, bardzo dobrze, choć podłubałbym w wierszu trochę ale w starym już roku tego nie zrobię no a w nowym - to tylko życzenie pisać trzynastozgłoskowcem jak ty to moje marzenie :)))))))))))))))))))))))) banany za brakujące sylaby pozdrawiam serdecznie

Almarku, dziękuję Ci serdecznie za fajny wiersz (który nie w całości rozumiem, muszę się przegryźć przez jego mądrość) oraz za lubienie. Bardzo się cieszę. :-))) git randap - bardzo silny środek chwastobójczy bądź dobrym ogrodnikiem dla swoich snów dbaj o nie, jak o piękny ogród teraz chwytasz? :))))

.... mógłbym życie żreć bez końca...

wkładaj zmory do komory a przed drzwiami syp kamory randap trzymaj w pogotowiu i polewaj każdą stworę nędzną marę czarną strzygę poznikają ino migiem do wiersza: lubię twoje wiersze. cyt

autor musiał znam na problem lekarstwo pogoda ducha uśmiechnięta od ucha do ucha no i z górki.... na pazurki zawsze jest wesoło bo ci z chandrą to pod górę czują się nieswojo na dodatek mają w plecy bo są przedrozwojowo będą niańczyć będą pielęgnować a my z góry na pazury beztrosko figlować do wiersza: się przegadał, on, ten wiersz. wiesz? :))))))))

Różowe okulary głos przepiękny zapach błogi wszystko doskonałe usta oczy nogi skąpana wiatrem dusza chce krzyczeć gdzie powietrze drżąc cała ciepłym dżdżu dreszczem anioł czy nimfa lub stwór z Semafora pociąg nie znika lecz ciągle narasta dygocze kropelka napięcie wzrasta zdejmuję okulary bo w nich każdy to cudna niewiasta pozwoliłem sobie na mała improwizację. :))) do wiersza: Chwalę zamysł, ganię wykonanie, nad którym należy mocno popracować. Część błędów i wypaczeń pokazali poprzednicy, od siebie dodam: " wcielenie" równie bliskie ocieleniu, jak nie przymierzając: krocząc "kroczemu"; pokazałem również, jak można oczyścić wiersz - patrz zwrotka pierwsza. Pozdrawiam serdecznie, życząc owocnej pracy nad tekstem. nie cielmy się i nie kroczmy w nowym 2010 roku albowiem cieląc się stoimy w rozkroku co może być fatalne dla wiersza to moja na koniec roku myśl pierwsza :)))

smutna poniekąd rola autora piszącego takiego stwora nie wyszło z wora szydło lecz wierszowe straszydło czarna zaorana rola roztargnionego autora weno przybywaj skoro nawet solo i rzuć Judyt siatkę moro na wiersz z bożą wolą :)))))))))))) ... się nie gniewasz, co nie? :))) Pozdrowienia pyk! Almare dla mnie to nie jest stwór taki do końca absolutnego beee dziękuję wpierw za przybycie, chętnie bym go przerobiła ukazując właściwy jego sens, który został już odczytany, więc nie jest najgorzej autor-nieautor nie był roztargniony przy tym tworze akurat, no ale idealny nie jest, czego świadoma jestem, J. serdecznie dziękuję (:Almare dawno Cię ' nie widziałam' i rzecz jasna, nie gniewam się, ale cieszę siatka moro jest zbyt ciemna a ja jasność próbowała ubrać w słowa te ułomne co wyrazić w pełni chciała lecz nie mogła ale chciała(...)(: wola z wolą nie pokryta chyba rzucę poezyjność nad łagodność swą bezsilność chciała kreślnąć rys prawdziwy który lepiej przemilczany przez wielu autorów dziś zapominany a pytanie mam też jedno: który z bożą a nie wolą, czy rozsądzić możesz Pani ja nie znając odpowiedzi myk podążam do niegranic ja przyczepiam boga wenie śle ją na nas jak olśnienie rym rozbłyska rytm turkocze Judyt wierszem tka warkocze a bez weny boga woli świat się sturla zeswawoli rym uciśnie rytm zaboli pustka chłodu myśl zniewoli :))))))))

zgadzam się, ułomny ten utwór Arku i z Marciniem również potwierdzam, J. (: dziękuję za wpis serdecznie i cenne opinie na powyższe to i owo, hmm...nie wiem, jakoś tak wyszło, oj jakoś tak wychodzi ostatnio nie z własnej woli (...) b.proszę połamać, żeby odbiór był bardziej możliwy w formie jeśli chęć smutna poniekąd rola autora piszącego takiego stwora nie wyszło z wora szydło lecz wierszowe straszydło czarna zaorana rola roztargnionego autora weno przybywaj skoro nawet solo i rzuć Judyt siatkę moro na wiersz z bożą wolą :)))))))))))) ... się nie gniewasz, co nie? :))) Pozdrowienia pyk!

Jeżeli kochać to nie indywidualnie. Jak się zakochać to tylko we dwóch. Czy platonicznie pragniesz jej czy już sypialnie. Niech w uczuciu wspiera wierny... sąsiad:))))) ... i wszystko jest - kobieta, wino i śpiew... na dwa głosy :))) pozdrawiam

...a dyć winno być: "zagrajom" na Euro. :)))

...a dyć winno być: "zagrajom" na Euro. :)))

Snuj... jak ładnie :) To chyba od prządki ale i pająka co snuje pajęczą nić? W takim razie zaprzeczenie: Jak ten czas, miła leci... To już tyle lat, tyle lat tamten maj i peron trzeci ty w sukience, w sukience wiatr, jak ten czas, miła leci... Potem wsiadłaś do pociągu i zamknęli peron trzeci a wiatr osłabł do przeciągu (jak ten czas, miła leci...) Maj? - podobny stał się majom i tylko wspomnienie zostało: jak ten czas, miła leci... - jak wtedy oczko w twojej pończoszce. bo skoro można snuć nić, żeby potem zrobić z niej np. pończoszkę, to oczko w niej stanie się symbolem odwrotności (i zapominania). Coraz bardziej leci ;) czarna dziura :) jako symbol odwrotności naszego świata i nici życia snutej od nas do niej...

Włosi mówią: kobieta przed ślubem ma jeden język i cztery pary rąk. Po ślubie - cztery języki, dwie ręce. Znaczy, Peelka jest przed ślubem. :)) Biorąc na logikę kształt powiewający za oknem. Pozdrawiam.

Adolfie, przeginasz w złą stronę. Nie podoba się.

Almare, pełna czego bez cienia ?? myślisz, że to "taka" ławeczka ?? ;) pozdrawiam :) oczywiście, że nie! " ławeczka pełna bezcienia" - ławeczka duch, to duchy przecież nie rzucają cieni. :))) a ten wspaniały neologizm - bezcień - jak bezmiłość zabrzmiał na końcu wiersza, prawie hajek. :))