Katarzyna Leoniewska

Taki "szybki" ten wiersz, czuję się to "biegnę co tchu". Właściwie cały wydaje się gonitwą. Podoba mi się...

Bardzo przemawia... i odnajduję w nim samą siebie, a lubie czytać o czymś, co jest mi bliskie...

Również pozdrawiam! A słowa po kolejnej lekturze, podtrzymuję :)

Pięknie, pięknie...

Próbować zawsze warto, ale... po swojemu! Nie próbować naśladować form "zużytych", nie rymować na siły, nie wkraczać na wyżyny, z których można zlecieć bynajmniej nie na cztery łapy... No nie wyszło tym razem.

Świetne!!! Z humorem i prawdziwie. Propozycja kursu godna uwagi ;)

Jestem zaskoczona. Twój wiersz jest jednym z nielicznych rymowanych, które mi się podobają :)

Miło mi niezmiernie :) I również, wiosennie pozdrawiam!

Już północ pora na pustynny bal czerwone baletki z szóstego piętra rzucone jak słowa w burzę nie bój się to tylko ja jesteśmy nad znanym morzem pragnień i uników wdychamy świeży piasek przez ucho igielne zapytałaś w niewłaściwej godzinie czy jesteś już prawdziwym wędrowcem potrafisz chodzić cierpliwie na boso w ukłuciach wypatrujesz odpowiedzi przewieszając tęczówki przez horyzont a jeśli ziarenka piasku zasypują oczy i każą im płakać sercu wytyczają kształty obce trudne do ust wpadają i odbierają im głos idź aż tyle możesz z bukłakiem wody utlenionej na długie lata

Nie jest tak źle :) Warto próbować.

"Po to by cię poznać" - a to do czego i kogo było? Do wielokropków? Mi to wiersza nie przypomina, nijak.

Też podobają mi się sandały. I zakończenie zaproponowane przez Marcze... W wersji pierwotnej trochę za bardzo opada napięcie (ale to też tylko osobiste wrażenie) - jest dobrze!

Cóż za zmyślne podsumowanie!

Wielbicielka słodyczy, którą wszelkie "słodko-czekoladowe" kombinacje porażają... jest nieobiektywna zapewne, ale mówi: tak!

Na tą "drugą stronę" czasami bezpieczniej nie przechodzić... (to była taka osobista refleksja)

Niezbyt... niezbyt... za dużo dosłowności. Ale czekam na następny wiersz - zawsze są lepsze i gorsze :)

Nie tylko ;)

"nie dajesz się odbić w weneckim lustrze (...) ściany ciągną się jak łańcuchy zakazów" To bardzo, bardzo...

S.zatan zwykle mnie odstręcza! Trzeba by się naprawdę baaardzo postarać..

Końcówka boska!!!

Również pozdrawiam i dziękuję za wpisik :)

Jak dla mnie, poza pierwszymi trzema wersami... rewelacja! Oby więcej takich :)

Ma swój klimat!

Dziękuję za wskazówkę... już jedna osoba z poza forum mi to zasugerowała ;) Pomyślę zatem - wodę utlenioną wolałabym zostawić... ale może ten bukłak czym innym zastąpić? Również pozdrawiam :)

Przeczytałam raz kolejny po upływie kilku godzin - teraz już jaśniej. I jestem bardziej na tak... :)