były__premier

to skończone wiersze, raczej nie będę ich ruszał, ale nadal piszę następne. więc może wtedy cię chwyci!;) pozdry

chłód? powiadasz, no ciekawe, ciekawe. miłego wracania;) pozdry

cieszę się z pozytywnego odbioru! jeszcze nie skończony, bo nadal pisany. ale te wiersze raczej nie będą już zmieniane;) nie czytałem Ważyka, chyba teraz powinienem? dzięki. pozdrawiam

Michał, jutro ci odpowiem, dziś już padam!

nie. [quote] iskrzą silniki, sadza pokrywa szlak wędrujących aut. ewakuacja? turbina miele kręgosłup rzeki, odpłyń. -->tzn."oś szkieletu" rzeki? czy chodzi o główny nurt? to metafora;) [quote] hmm... mocne słowa... tak jakoś majaczy mi gdzieś tutaj... Majakowski...;)) "Gdzie to wszystko się popsuło? Powinno być jakieś prawo przeciw..." ale to już z innej bajki...;))) no możliwe, dawno czytałem ;) dzięki i pozdrawiam

hmm, myślę, że to miasto/miasta nie tworzą aż tak pesymistycznego obrazu? co do równości czy nie, to sprawa otwarta, to wprawka. próba mikrofonu;) nad resztą się zastanowię, choć nie podzielam opinii o "przykrościach" ;)

aglomeracja stopklatka lub ostatnia chwila na powtórzenie modlitwy. dymisja dymu, o szybę. próba mikrofonu: przedmieścia, betonowe przedmieścia. albo gałęzie wierzb głaszczą tonacje rzeki. symetria, zaciskanie szczęk mostu, nadwyrężone słupy świateł. chwyciłbyś za kark, nosił w kieszeniach? porzuć mnie! zdradź. przedmieścia, betonowe przedmieścia. mętne są oczy miasta. nocna zmiana sternicy barek odpalają flary, para z kominów elektrowni zapładnia chmurę, znika w popołudniowej mgiełce - fajrant! iskrzą silniki, sadza pokrywa szlak wędrujących aut. ewakuacja? turbina miele kręgosłup rzeki, odpłyń. nie wracaj? w uchu lament zapuszczanego diesla; zarys. szykują się bezsenne oddziały. płomień na raz: młotki. na dwa: wkrętarki, kilkaset dziur. na trzy: na amen dokręcone, dociśnięte na amen. we śnie. widziałem miasto zakryte płachtą folii. oddaj mu honory nim zlecą się zbrojne pułki monterów i ścięgna dźwigów. gdzie to jest? tam w górze eksplodują opiłki rdzy, ktoś rozbiera budowlę. gdzie? potem rozpalimy ognisko z tego suszu. w środku oddaj im miasto, by mogli z niego uciec i twierdzić: tu jest dom, drzewo i dziecko, które się narodzi. to wszystko zasiane w glebie, pośród błysków fleszy, w sobie. w garści kończy się, bo wrastasz w perspektywę. słońce odrywa niebu samotnego ptaka, nad miastem jest coś nieodwzajemnionego. wnętrze słów, przeskakujący je cień? bunt barw, front bramy, która strzeże potłuczonych cegieł. wszystko w czerwieni, z kruszcu, ściśnięte.

oj anka, ty chyba zakochana na maxa?;)

to esencja wiersza, imho. tak się podoba, ale wiem że ta dykcja może nie podchodzić autorowi;)

taa, jasne. możesz się irytować ale zdania nie zmienię, no progress, sorry.

a ja widziałem premiera! hehe. początek fatalny! reszta to popłuczyny po poprzednich wierszach. nic nowego, szkoda, kolejny wierszyk z cyklu poddywanowej traumy! pozdry

fajne to jest! ale skróciłbym to, dużo przegadanych wersów, gadulstwo lubię, ale tu męczy niestety. do dzieła!:) pozdry

No wlasnie,szkoda... Pozdrawiam. P.S Może dałoby się jakoś to zmienić? proszę rozpisać! pomyślimy:)

na początku trochę majaczyło fajnie, ale dalej straciło swoje wdzięki;) pozdry

nie moja poetyka, złe to jest, imho, stanisławo. masz lepsze, kurde!

nijakie. ani frazki dla mnie, szkoda. pozdry

coś na początku jest. o 1/3 bym skrócił, jednak. pozdry

ziew

może mi to narysujesz?

Tak mi się przeczytało: flary odpalone, para chmura z brzuchem miasta już nie ma fajrant iskry, sadza, auta turbina miele rzekę odejdź widzę zarys miasto wystawia oddziały ewakuacja? no nie! Stefan? co z tobą? ;) dzięki wszystkim pozdrawiam

sternicy barek odpalają flary, para z kominów elektrowni zapładnia chmurę, miasto znika w popołudniowej mgiełce, fajrant! iskrzą silniki, sadza pokrywa szlak wędrownych aut. ewakuacja? turbina miele kręgosłup rzeki, odpłyń. podpłyń, nie wracaj? w uchu lament zapuszczanego diesla, widać zarys miasta. szykują się bezsenne oddziały.

frazy, reszta słaba, imho. pozdry

dykcja podwórkow-pokojowej traumy, nudy.

napisz wiersz o miłości lepiej:P

o! puzderko, śliczniutko