BARBARA_JANAS

Ten o cebuli nie bardzo mi. Pozdrawiam :) Tak, tak... słonecznego zaproszenia... chyba... ładnie...klimatycznie...nostalgicznie... kawowo...

A było to tak... Zaczęło się wielką katastrofą... Zrządzeniem bardziej lub mniej tragicznych zdarzeń, kilku krakowskich poetów nie mogło wziąć udziału w Porcie Poetyckim. Nic się nie martwcie moi drodzy – Chorzów rozumie i usprawiedliwia waszą nieobecność. Od rana prześladował mnie pech... Najpierw ukradziono mi torebkę z wszystkimi dokumentami i paroma cennymi drobiazgami, później wasze wieści i na koniec książeczki, które miały być gotowe a skończyło się na tym, że z razem z Jackiem do 14.30 składaliśmy w drukarni zeszyty literackie... To prawie wszystko, a przynajmniej tyle pozostało złych wspomnień... Jak mówią strach ma wielkie oczy i na tych oczach się skończyło. Dużych, usatysfakcjonowanych i rozbawionych... Tym razem publiczność dopisała i mieliśmy komplet. Zeszyty literackie sprzedawały się jak ciepłe bułeczki i w taki oto sposób zebraliśmy połowę kasy na edycję wrześniową... Publiczności tym razem najbardziej podobała się twórczość Beaty Bigos (Zabrze) i Joanny Starkowskiej – Proszowskiej (Bytom). Ekstrawagancja Mirosławy Pajewskiej (Ruda) nie zawiodła. Marta Bociek (Ruda) oczarowała hipnotyzującym głosem poezji. Natomiast Zenon Dytko (Chorzów) z „obrzezaniem kota” pokazał poezję wypraną z sentymentów i użalań - surrealistyczną groteskę. Ubytki pozaklejaliśmy cieszyńsko-chorzowsko-świętochłowicką twórczością przedłużając nieco wspominki z kwietniowej edycji Portu Poetyckiego... Michał Dudek z Sosnowca zaprezentował melancholijne fotografie, przy których nikt nie pozostał obojętny. Niesamowity klimat Michale. Dziękujemy serdecznie za obecność tym bardziej, że to twoja druga wystaw zaraz po Londynie...J Nie zabrakło muzyki. Zespół Jacka Szczepańskiego „Przystanek na żądanie” z Krakowa nie zawiódł. Nie obeszło się bez niespodzianki... Zaśpiewali „ napisz mi słońce na kawowo”, a to przecież moja „próba szczęścia”. Nie powiem, wzruszyłam się...J Taki prezent mógłby połechtać niejednego poetę... Zespół grał a publiczność nie pozostawała obojętna... Spontaniczność śląskiego odbiorcy nie zawiodła... Jakbyśmy tego nie nazwali - ludzie po prostu tańczyli... To taki prezent dla wzruszonych odbiorem krakowskich muzyków... Z 45 min. Koncertu, zrobił się prawie 2 godzinny z małą przerwą na browarek...J ...potem było jeszcze kilka i tak oto wróciliśmy do domu około pierwszej w nocy udostępniając pokój w chmurkach zbłąkanym żeglarzom krakowsko-cieszyńskim...J Zapraszamy ponownie... A na poetów krakowskich, którzy mają kaca moralnego i pragną ofiarować swoją twórczość śląskiemu odbiorcy, czekamy we wrześniu... Ciepłonaście... chorzowsko... kawowo...

dla pierwszych trzech osób książeczka portowa gratis...:) Zgłoś się do organizatora i powiedz Zeszyt Literacki

Tak...daje w łeb... :) Do zobaczenia jutro na Porcie...:D

ona światło pell cień - tak sobie czytam... jedno nie istnieje bez drugiego i to właśnie rośnie w tekście... nakarmionam... pozdrawiam

no i zagrałaś...po piotrowym nic dodać... więcej... pozdrawiam

próba rozwinięcia...kojarzy mi się ze skrzydłami...sęk w tym, że liście ze sztachet już nie wyrosną...cudne manowce...w rękach... zatem Ciepłonaście... jak to nie wyrosną? Basiu- jeśli tak mogę zwrócić się i na szybciutko odpisać Ci, jak tam ziarenko padnie w sęku- to i tam wyrośnie młody krzaczek(: dziękuję Ci serdecznie za odwiedziny, jestem uradowana, jak mało potrzeba do uśmiechu(...), Ciepłoniaście a jakże! ( i Ty mi o tym przypominasz:)), zostawiam Ci zatem: garść słońca promieni co przebijają chmury zachmurzone a na nich bieluśkimi piórkami strzepany kurz nad polami (....) rozpogodzenia i dobrego dnia, J. Tak masz rację...ostatnio widziałam młodą brzózkę która rozpoczęła swoje życie między cegłami na gzymsie starej kamienicy... A swoją drogą skąd ty wiesz, że potrzebuję rozpogodzenia...hmm... Za garść słońca i piórka oczywiście dziękuję... a dzień złapię za nogi, słońce wyciągnę na pościeli i cudne manowce... jeszcze raz...ciepło...

Wiersz napisany po prostu... z potrzeby... i jest dobrze... nie szukam zbędnych słów... nie zastanawiam się nad formą... i dobrze... czysto i prawdziwie... pozdrawiam

Śmiało przepleciona proza z wierszem, dorosłość z dzieciństwem i w ten sposób zatarłeś granice pomiędzy ... zgrabnie zagrałeś Krzywak... Trudno rozgraniczyć przejście, a może go nie ma... a może pierwiastki dzieciństwa wkradają się niepostrzeżenie... bez wpływu i przyczyny... Serdecznie..

próba rozwinięcia...kojarzy mi się ze skrzydłami...sęk w tym, że liście ze sztachet już nie wyrosną...cudne manowce...w rękach... zatem Ciepłonaście...

Rano do kawy... W południe z ciekawości... Wieczorem z przypadku...

Ja też mam małą wpadkę na warsztacie...:), ale nie odważyłam się dać na Z... a z drugiej strony kto nie próbuje ten nie jedzie... :D Pozdrawiam

serce przed snem opowie ci o lecie nad spokojnym morzem łaskoczącym rozgrzane stopy działa biel mlecznej drogi w świetle gwiazd biegnąc ku lepszej przyszłości To dla mnie Teresko - ujmująco...

nie powinnam zaglądać kiedy wyparuje ostatnia kropla z czajnika ranek staje się bardziej przyjazny ogłuszasz szeptem Dla mnie tym razem tyle...;) Pozdrawiam słonecznie

stojąc czy może leżąc u jej spódnic dłonie małe jak zawsze wszędobylskie ma syna jeża i córkę z piasku matka po pierwsze drugie i trzecie chodzi na palcach żeby nie spłoszyć Dziękując życzę wszystkim mamom cierpliwości i ciszy... Słonecznie

Michał - ty tyle nie gadaj - tylko się melduj w porcie - ileż można na otwartym morzu - przecież trzeba czasem spojrzeć na piękną poetkę - pokosztować tawernianego rumu - a nie tylko warszawskie fale... :D Jacek PS : Po naszym rumie wszystkie poetki zamieniają się w syreny... :D > a do rumu minimum uroda to takie palindromiczne skojarzenie Zapraszamy do Portu...:)

nooo....

nie udało się...pozdrawiam

mam podobnie...niestety...pozdrawiam

Po pierwsze styl bardzo przypomina "pieśń nad pieśniami" a to wysokie progi... Po drugie szukanie spełnienia (poza cielesnym) poza sobą jest mrzonką... Po trzecie pozdrawiam...

"a i by najświetniejsi powstali zdziwiliby się prawdą o nas poezja wykrzyczy wszystko" ...i tu masz rację... zastanawiam się jeszcze nad prawdą o nas... myślę, że nie różni się zbytnio od ich (najświetniejszych) prawdy...pozdrawiam

...i ja się dołączam... mocno i dosadnie... pl. odwrócony na pięcie ma mocne nerwy... fajnie... pozdrawiam

...nic się nie wydarzy, bo wydarzy się wszystko...jak to u ciebie..."ty wie(r)sz" - jak to napisała pewna poetka o błękitnych włosach... Fajnie zagrałeś Piotrze... Pozdrawiam

próżnia bywa pełna do syta... pozdrawiam

Ja bym tam ciachnęła drugie "znowu". Niepoprawnie jestem na tak... Ładny obraz... i ta kobieta głaszcząca ryby taka bliska...ulotna... Pozdrawiam