Jacek_Suchowicz

Dziękuję, że coś się podobało i wyjaśnienia: - droga za oknem (mieszkam w mieście) akurat wychodzi poza miasto - peel chciałby aby żona (w zasadzie powinna być to żona peela) poszła z nim tą drogą na spacer za miasto - jak napisałem powyżej w wierszu napewno idzie o spacerek dla zdrowia (ucieczka przed starością ) ale może i coś więcej....... Za idealnie napisany wiersz uważam taki, który czyta się lekko i wiersz czymś zaciekawia czytelnika. Taki wiersz to kanapka, którą jedząc odkrywamy, że jest w niej oprócz smakowitej bułki, masełko, wędlinka i coś pikantnego np. papryczka. Ale wiersze jak i kanapki są różne (czasem dobrze jest jak się ciut masełka znajdzie). - już więcej tej formy wiiersza (8/17) nie będę stosował. Powiem więcej - nie podoba mi się Pozdrawiam Jacek

Ewo! dziękuję za plusik i za zajrzenie Dziękuję, myslę, że napiszesz jeszcze nie jeden i lepiej Pozdrawiam Jacek

Alu! Ja mam ambicję "starszego grafomana amatora", ale masz rację - forma powinna całkowicie służyć treści. Może kiedyś znajdę czas na ćwiczenia warsztatowe. Pozdrawiam Jacek

Powiem Ci prawdę: denerwują mnie wiersze "płaskie" tzn. jednowarstwowe. Zazwyczaj z błyskiem-zarysem wiersza powstaje jego plan, którego nie zawsze przestrzegam pisząc. Tutaj oprócz myśli podstawowej (ucieczka przed starością) starałem się powiedzieć coś więcej. Symbolika: droga, czas co zasnął, ślady, wykroty itd. Można to poskładać w całość, ale nie trzeba. ( czasami wyjdzie drugie albo trzecie "dno"). Pewno wyszło niespójnie - trudno, ale to poezja dla początkujących. Do tego dochodzi jeszcze zabawa formą (8/17). Pozdrawiam Jacek

za miastem świeże powietrze i młodość przedłuzyć tam chcę ja pysiak Wam odwzajemniam le mal'ce i Beenie M

To symbolika - starość na nas dybie a my ciągle jej jeszcze uciekamy. Kiedyś i tak nas złapie a może się jej nie uda - uciekniemy przed czasem. Pozdrawiam Jacek

Michale!! Ostatnio dużo czytam. Wpadł mi w ręce tomik Kajki. Stosuje rymy dokładne, ale dziś trzeba pisać inaczej.... Nie Ty mi pierwszy o rymach piszesz, a ja mam mieszane uczucia. Pozdrawiam Jacek

Alu jak zwykle piszesz fajnie a ja mam słabość do Twych wierszy: On wino pomieszał z natchnieniem I naraz poczuł się gorzej. W marzeniach zostało spełnienie Już tylko językiem może.

Czy możesz dzisiaj być inna? Wziąć pod rękę i powiedzieć: "Chodź, wyjdziemy poza miasto" Wiewiórka ruda i zwinna Przebiegła przez drogę, a na drodze czas - już całkiem zasnął. Zamarł w brukowych kamieniach, W sklepieniu drzew nad drogą, w liściach złocących ziemi szarość, W snujących się gdzieś wspomnieniach. Starsza pani przy drzewie ciepło patrzy na nas - to starość. Biegnijmy, nie dogoni nas dziś. Czemu stale się odwracasz? Widzisz, wspólne ślady nasze Znowu się zeszły. Musimy iść Pokonać wykroty czasem, a do tyłu - jest sens patrzeć? Może plany snuć powinnaś. Zostawić dom i piekarnik, który sam wypieka ciasto. Chociaż od teraz bądź inna! Weź mnie pod rękę i powiedz: "Chodź, wyjdziemy poza miasto!"

Michale dziękuję, ale sam mam dużo wątpliwości miała to być kwintesencja myśli Stasiu bezwzględnie tak - ku czemu zmierzam? Le mal "znaki czasu" - bieżące najważniejsze wydarzenia na świecie

dow- cip-niś Stasiu nie sądzę aby A. S. do w cip nie myślał - to życzliwość. ps. czau czau to Twoje pieski?

zatrzymaj się spójrz, płyną znaki czasu posłuchaj siebie, masz coś ciekawego do powiedzenia

zmusiłeś mnie do głębszej refleksji – rozmowa z osobą, której już nie ma dla mnie całkiem dobrze tylko nie pasuje mi słowo „zdycha” może lepiej - śpi jeszcze nie tniemy czasu w poprzek dla nas zawsze płynie jednako tylko na twarzach można dostrzec zmarszczki – to tylko ludzi słabość pozdrawiam Jacek

Do rymu całkiem mówiłaś I szło Ci to bardzo składnie. Chociaż Ty jesteś przemiła, Powiem: oj kłamać nie ładnie. Tak trochę mnie oszukujesz I z lekka słowem omamisz. Ja przecież wiem, co Ty czujesz, Od ponad roku się znamy. Te Twoje strofy leciutko Wirują po naszym portalu. Ty sama czekasz cichutko I wiesz, że Ciebie pochwalą. A jeszcze czasem niejeden Komentarz wierszem napisze. Dowcipem Ciebie uwiedzie, Nostalgią ciut ukołysze. Bo piszesz miło i wdzięcznie, Więc bardzo dziękuję Ci za to. Pozdrawiam Ciebie serdecznie, Ja - starszy grafoman amator.

W takim razie bardzo przepraszam i już jednego trupa konsumują ryby :)))) Pozdrawiam serdecznie Jacek

Lecz co to, nagle wypływa drugi trup, A zanim trzeci, jeszcze trupów kilka. Staw zabulgotał. "Czy staw to będzie grób, A w nim żer dla ryb i uczta dla wilka?" Już ryby płyną, wyczuły padlinę. Węgorz, co w głowie siedlisko swe tworzy Skosztował, wypluł, zrobił wściekłą minę I stwierdził: "Niezjadliwe - sami poeci amatorzy!!!"

Zwabiony zapachem palonej kawy, Przybiegam, zamawiam, bo pić mi się chce. A w filiżance z miśnieńskiej zastawy Czuję - „Delektę”,a nie „Idee Kaffee”. Leszku, "w rękawie" chowasz ciekawsze obrazki. Pozdrawiam Jacek

Wpadłem przypadkiem po małej nieobecności a tu miłe zaskoczenie. Kąsek znakomity, a przy tym urokliwy. Zabieram do ulubionych - jeśli można. Mało tego przeczytam cioci Róży na podwieczorek (jesli w niczym nie ujmuję Twojemu wierszowi)- będzie zachwycona, oczywiście jeśli pozwolisz. Pozdrawiam Jacek

Alu, ja Ci zawsze wierzę piszesz tak slicznie, "czy te słowa mogą kłamać? - chyba nie......." :)))

No poppatrz, popatrz, że też z warsztatem nie pomyliłaś? Zdróweczko :) Jacek

Wtopił się w brukowe kamienie I zamarł w pniu lipy stuletniej. Zastygły w bezruchu przestrzenie Te chwile – tu zdają się wieczne. Więc zanim tu wkroczysz z walkmenem Motorem narobisz hałasu Uszanuj milczące przestrzenie Profanie! – bez sensu nie budź czasu! Kobietka Kokietka Się pomyliłam I wkleiłam sama wiesz, że napisałaś bardzo dobrze i wkleiłaś tam gdzie powinnaś!!! gratuluję i pozdrawiam Jacek

"jak dobrze wstać, skoro świt..." i jeszcze te "kolorowe jarmarki" :) Ale poważnie: zatrzymałaś poranek, trochę nostalagicznie. Zmienia się postrzeganie świata, bo "dziś tylko serce bije wcale nie na oślep", a powiem Ci więcej: serce już nigdy nie będzie biło na oślep. Sympatycznie, pozdrawiam Jacek

Leszku!! Wszystko w wierszu jest ok. tylko ten "grot błogości w trzewiach" trąci mi sekcją zwłok. Może bardziej romantycznie byś to zakończył. Pozdrawiam Jacek

Mnie akurat uwiodła treść. Forma zamknięta, więc trudno coś dodać. To Twoje lato odchodzące w niebyt zabiera ze sobą: życie, Ciebie, wartości - albo wieczna ucieczka i ten wazon - trumna dla kwiatów a dla nas symbolika......... Chcę jeszcze dodać, że z dużym zaciekawieniem przeczytałem w poprzednim wierszu dyskusję z Piastem. Zastanawia mnie, dlaczego uważasz, że jest złośliwy? On jest sobą. Publikując swoje dziełko musimy się liczyć z różnymi opiniami - uważam, że to normalka. Ale do rzeczy. Pięknie podane zostały cechy poezji, ale co to takiego ta poezja, to im dłużej żyję tym trudniej mi zdefiniować. Mogę tylko powiedzieć, że poezja ma dużo wspólnego z pornografią. Przede wszystkim PO (proszę daleko idących wniosków nie wysuwać gdyż poezji może to ubliżyć w przeciwieństwie do tej drugiej) oraz odczucia i interpretacja własna odbiorcy. Ktoś czyta wiersz i nic a inny dopatrzy się piękna i się wzruszy. Podobnie na wystawie aktów. Dla jednego piękne ciała a dla innego - obrzydliwość, pornografia. Czy to co nazywamy poezją nie tkwi w nas samych, pozwalając dostrzec piękno??? (pytanie retoryczne) Pozdrawiam Jacek

Ob. Bezet: wiem, że niczym Cherlok Szolms jeteście super dokładni i drobiazgowi, a ja mam paskudny charakterek i nie chciałem Leszkowi pisać słów pochwał: że wiersz ładny, że dobry, że to jeszcze dzisiaj takie wiersze piszą, bo tej zwersyfikowanej prozy to nie idzie czytać. itd. Po takich komplementach Leszek może nie będzie chciał z nami rozmawiać, ale myślę że to jemu nie grozi. To jeszcze dodam, że później potoczyła się dyskusja jak to drzewiej bywało w kwesti młodych panien. Długo by pisać.... Pozdrawiam Jacek