Jacek_Suchowicz

Dziękuję - udanego wekendu Pozdrawiam Jacek

cały się rumienię, a lekturę podręczników na temat pisania wierszy zmuszony jestem zostawić na długie zimowe wieczory :) Pozdrawiam Jacek

Michale! z wyjatkiem końcówki to wiersz mi sie podoba Swoje uczucia mógłbyś wyrazić w sposób delikatniejszy lub mocniejszy nie stosując wulgaryzmów. Przepraszam za taką wizję, ale to mi pasuje. Pozdrawiam Jacek

Michale to może być doskonała scenka kabaretowa: Na scenę wychodzi koleś: łysy, z podbitym okiem, spodnie brudne wygniecione, koszula rozpięta do połowy, w ręku niedopita butelka wódki z czerwoną kartką (półlitrówka). Cały tekst mówi z pijackim akcentem w pierwszej części siląc się na czułość powiedziawszy pada na ustawioną za nim ławkę mamrocząc jakieś niezrozumiałe słowa spada kurtyna W tej sytuacji wiersz jest wręcz doskonały Pozdrawiam Jacek

Może coś więcej czym się wiersz wyróżnia, a wiewiórka czasem przbiega zadrzewioną ulicę a ostatnio to przydreptał jeż :) pozdrawiam Jacek

Dziękuję za zajrzenie ale w chwilach wolnych jeszcze przy wierszu pomajstruję Pozdrawiam Jacek

Rzeczywiście pisane spontanicznie. pozdrawiam Jacek

Całkowicie popieram :))) Pozdrawiam Jacek

W tej formie to nawet przyjemne i wskazane usłyszeć o błędach. Spróbuję dopracować warsztatowo. Pozdrawiam Jacek

Tutaj można a nawet trzeba się przyczepiać Dziękuję i pozdrawiam Jacek

Dziękuję, że coś się podobało i wyjaśnienia: - droga za oknem (mieszkam w mieście) akurat wychodzi poza miasto - peel chciałby aby żona (w zasadzie powinna być to żona peela) poszła z nim tą drogą na spacer za miasto - jak napisałem powyżej w wierszu napewno idzie o spacerek dla zdrowia (ucieczka przed starością ) ale może i coś więcej....... Za idealnie napisany wiersz uważam taki, który czyta się lekko i wiersz czymś zaciekawia czytelnika. Taki wiersz to kanapka, którą jedząc odkrywamy, że jest w niej oprócz smakowitej bułki, masełko, wędlinka i coś pikantnego np. papryczka. Ale wiersze jak i kanapki są różne (czasem dobrze jest jak się ciut masełka znajdzie). - już więcej tej formy wiiersza (8/17) nie będę stosował. Powiem więcej - nie podoba mi się Pozdrawiam Jacek

Ewo! dziękuję za plusik i za zajrzenie Dziękuję, myslę, że napiszesz jeszcze nie jeden i lepiej Pozdrawiam Jacek

Alu! Ja mam ambicję "starszego grafomana amatora", ale masz rację - forma powinna całkowicie służyć treści. Może kiedyś znajdę czas na ćwiczenia warsztatowe. Pozdrawiam Jacek

Powiem Ci prawdę: denerwują mnie wiersze "płaskie" tzn. jednowarstwowe. Zazwyczaj z błyskiem-zarysem wiersza powstaje jego plan, którego nie zawsze przestrzegam pisząc. Tutaj oprócz myśli podstawowej (ucieczka przed starością) starałem się powiedzieć coś więcej. Symbolika: droga, czas co zasnął, ślady, wykroty itd. Można to poskładać w całość, ale nie trzeba. ( czasami wyjdzie drugie albo trzecie "dno"). Pewno wyszło niespójnie - trudno, ale to poezja dla początkujących. Do tego dochodzi jeszcze zabawa formą (8/17). Pozdrawiam Jacek

za miastem świeże powietrze i młodość przedłuzyć tam chcę ja pysiak Wam odwzajemniam le mal'ce i Beenie M

To symbolika - starość na nas dybie a my ciągle jej jeszcze uciekamy. Kiedyś i tak nas złapie a może się jej nie uda - uciekniemy przed czasem. Pozdrawiam Jacek

Michale!! Ostatnio dużo czytam. Wpadł mi w ręce tomik Kajki. Stosuje rymy dokładne, ale dziś trzeba pisać inaczej.... Nie Ty mi pierwszy o rymach piszesz, a ja mam mieszane uczucia. Pozdrawiam Jacek

Alu jak zwykle piszesz fajnie a ja mam słabość do Twych wierszy: On wino pomieszał z natchnieniem I naraz poczuł się gorzej. W marzeniach zostało spełnienie Już tylko językiem może.

Czy możesz dzisiaj być inna? Wziąć pod rękę i powiedzieć: "Chodź, wyjdziemy poza miasto" Wiewiórka ruda i zwinna Przebiegła przez drogę, a na drodze czas - już całkiem zasnął. Zamarł w brukowych kamieniach, W sklepieniu drzew nad drogą, w liściach złocących ziemi szarość, W snujących się gdzieś wspomnieniach. Starsza pani przy drzewie ciepło patrzy na nas - to starość. Biegnijmy, nie dogoni nas dziś. Czemu stale się odwracasz? Widzisz, wspólne ślady nasze Znowu się zeszły. Musimy iść Pokonać wykroty czasem, a do tyłu - jest sens patrzeć? Może plany snuć powinnaś. Zostawić dom i piekarnik, który sam wypieka ciasto. Chociaż od teraz bądź inna! Weź mnie pod rękę i powiedz: "Chodź, wyjdziemy poza miasto!"

Michale dziękuję, ale sam mam dużo wątpliwości miała to być kwintesencja myśli Stasiu bezwzględnie tak - ku czemu zmierzam? Le mal "znaki czasu" - bieżące najważniejsze wydarzenia na świecie

dow- cip-niś Stasiu nie sądzę aby A. S. do w cip nie myślał - to życzliwość. ps. czau czau to Twoje pieski?

zatrzymaj się spójrz, płyną znaki czasu posłuchaj siebie, masz coś ciekawego do powiedzenia

zmusiłeś mnie do głębszej refleksji – rozmowa z osobą, której już nie ma dla mnie całkiem dobrze tylko nie pasuje mi słowo „zdycha” może lepiej - śpi jeszcze nie tniemy czasu w poprzek dla nas zawsze płynie jednako tylko na twarzach można dostrzec zmarszczki – to tylko ludzi słabość pozdrawiam Jacek

Do rymu całkiem mówiłaś I szło Ci to bardzo składnie. Chociaż Ty jesteś przemiła, Powiem: oj kłamać nie ładnie. Tak trochę mnie oszukujesz I z lekka słowem omamisz. Ja przecież wiem, co Ty czujesz, Od ponad roku się znamy. Te Twoje strofy leciutko Wirują po naszym portalu. Ty sama czekasz cichutko I wiesz, że Ciebie pochwalą. A jeszcze czasem niejeden Komentarz wierszem napisze. Dowcipem Ciebie uwiedzie, Nostalgią ciut ukołysze. Bo piszesz miło i wdzięcznie, Więc bardzo dziękuję Ci za to. Pozdrawiam Ciebie serdecznie, Ja - starszy grafoman amator.

W takim razie bardzo przepraszam i już jednego trupa konsumują ryby :)))) Pozdrawiam serdecznie Jacek