Valdessa Kane

1 i 3 zwrotka moze byc, 2 taka sobie

nie podoba mi sie to "lecz" na poczatku - sprawia wrazenie jakby ow wiersz nie byl caloscia tylko oderwanym fragmentem wiekszego utworu. poza tym jest niezle zwlaszcza "Tak bardzo cierpiałem. Moje serce złamane po trzykroć. Na próżno usiłowałem je leczyć, zachodem słów które je raniły. Krwią płynącą jak sen o przekroczeniu progu piekieł." [sub]Tekst był edytowany przez Valdessa Kane dnia 26-07-2004 16:41.[/sub]

Podoba mi się a "prowadzą rozwiązłe, rozpasane po - życie " brzmi rewelacyjnie, aż dziw bierze, że nikt tego nie skomentował do tej pory

gratuluje Magdo - teraz jest duzo duzo lepiej :)))

pomysl mialas dobry ale zrobilas ten sam blad co ostatnio ja :) - za duzo "mnie" przez to wiersz traci urok -koniecznie wywal z polowe.

dziekuje ze mi wyjaśnilaś znaczenie owej "tajemniczej" zwrotki w zwiazku z tym mam pewna propozycje "zabliźnimy „ale” - wstydliwego zapomnienia" aczkolwiek dobrze by bylo gdyby w temacie propozycji wypowiedzial sie ktos bardziej doswiadczony niz ja - bo korekta jest niezbedna

Czuję jak mi mózg rozmaka od tego lania wody :/

uwielbiam anioly zwłaszcza upadłe, tak samo cienie i śmierć ale wielość owych wyrazów w tym utworze (który jakby okroić to jakiś urok by miał) jest nie do zniesienia

mi nie pozostaje nic jak tylko zgodzić z przedmówczyniami :(((

podpisuję sie pod tym obiema rękami!!!! choć zamiast wodki.... puszkę Warki Strong tudzież jakiegoś pysznego półsłodkiego winka ;)

no cóż... lubię czasem napisać coś nafaszerowanego "ozdobnikami" i zdaję sobię sprawę, że dla kogoś kto nie jest mną cięzko będzie się przez to wszystko przebić i rozkodować moje myśli :)

niestety zgadzam sie z oyey'em :( a miałam naprawdę wielkie nadzieje wzgledem tego wiersza - taki obiecujący tytuł i taki klops - trochę ratuje go ostatnia zwrotka [sub]Tekst był edytowany przez Valdessa Kane dnia 23-07-2004 21:10.[/sub]

całość nie powala ale "wasz niedorzeczny pasterz pogrążony dziewięcio calowym gwoździem " brzmi świetnie (choć mam troszkę inne podejście do Jezusa i jego męki) lubię takie prowokacje :)))

małe naprawdę potrafi być piękne :)))

świetny utwór, po jego przeczytaniu ogarnął mnie smutek, że nie ma w tej chwili przy mnie mojej "lepszej" połowy - zmieniła bym tylko "i czując woń wnętrza"

jestem zachwycona !!! Raphaelu, powaliłeś mnie na kolana !!! właśnie taką poezję uwielbiam :))) to jest dokładnie to co czułam jakiś czas temu...

szczerze w to nie wątpię i nie wnikam czy autor jest w gimnazjum czy nie, po prostu po przeczytaniu utworu pierwszą moją myślą było, że jest to poziom gimnazjalny - bo nie ukrywajmy, że warsztat jest mizerny. Biorąc pod uwagę jednak, że JEST to debiut stwierdziłam, że jest znośny i myślę, że jak się rozkręcisz będziesz klecić dużo ciekawsze utworki.

ot taka sobie rymowanka gimnazjalisty, ale jak na debiut jest to w miarę znośne

Może zamiast usuwać spróbuj ją po prostu troszkę przystępniej napisać

no cóż..... jak na moje oko faktycznie 3 zwrotka nie pasuje, choc zakładam, że najprawdopodobniej wynika to z jej niezrozumienia.

ciekawy utworek tylko "Czy to jeszcze my? Tak, do póki bunt prowadzi nas." brzmi jakos niespecjalnie

przyznam Tero, że jestem mile zaskoczona twoją opinją i dziękuję, że pozwolołaś sobie tu zajrzeć :)))

obawiam się że zamiast rozmowy na temat wiersza wyszła nam Tero jakaś dziwna potyczka której ja w każdym razie kontynuować nie zamierzam. serdecznie wszystkich przepraszam a Scarlet w szczególności.

poezja nie jest od tego by byc logiczną - od tego jest nauka - wiec jeżeli autor wiersza widzi w aureoli obrożę, znaczy to, że ona nią jest, a twoja argumentacja świadczy tylko o tym, iż twoja wrażliwość Tero nie portafi się przez to przebić (i oczywiście nie musi) ja osobiście widzę tą obrożę bardzo wyrażnie.

mysle ze powinnas poparzec gdzie indziej niz na czubek glowy, a wlasciwie to co jest nad nim :) pamietaj ze obroza jest symbolemm poddanstwa i zniewolenia - aureola rowniez moze to symbolizowac