Valdessa Kane

"Zrywam się ze snu, Ja diabeł z czeluści piekieł I ty - anioł z niebieskiej krainy. Nieśmy słowa na skrzydłach, "Oto jak dwoje jednym, Oto jak jedno dwojgiem"." tyle zostawiam reszta sredniutka

ja rowniez nie rozumiem koncowki :( pierwsza zwrotka tez mi sie nie podoba ale reszta calkiem ciekawa.

w moim typie

tyle zostawiam

tak mi sie podoba

wiec skoro wiesz, ze to twoja wina, to zamiast tlumaczyc nam co autor mial na mysli, przemysl nasze uwagi i wprowadz jakis zmiany.

podoba mi sie ten eksperyment :) zwlaszcza PS. cieszy mnie, ze choc wciaz nie jest cudownie - udalo mi sie cos nie cos polepszyc

wiec bedzie bardziej konstruktywnie "Ale imię zostało nie jedno, nie dwa i nie trzy od A począwszy na P skończywszy" - co to w ogole ma byc? mysle ze zarowno Achilles jak i Parys by sie "w grobie przewrocili" za cos takiego - jakas beznamietna wyliczanka polaczona z lekcja alfabetu. "a wystarczyła chciwość o natężeniu najwyższym w przyrodzie byś padła." - paskudnie to brzmi - byla juz matematyka i polski a teraz jeszcze fizyka z biologią. wersyfikacja tez "lezy" plus jeszcze pare rzeczy ktore pozostawie do skomentowania innym [sub]Tekst był edytowany przez Valdessa Kane dnia 01-09-2004 20:13.[/sub]

Rozumiem ze jesteś pod wpływem filmu - skoro tak - to obejrzyj go jeszcze ze 2-3 razy i wtedy spróbuj cos napisać - bo to jest do niczego.

wprowadzilam do wiersza drastyczne zmiany - tak wiec prosze o nowe komentarze - zwlaszcza osoby ktore byly na 'nie' w stosunku do pierwotnej wersji

cieszy mnie ów komentarz - świadczy o tym, że jednak coś w tym utworze jest i mimo wszystko można poczuć w nim emocje - że nie jest tak do końca martwy jak by się niektórym wydawało :) co do pozostałych opinii - jest w nich sporo racji - nie da się ukryć, że wdarło się trochę oklepaństwa... :( ale myślę że nie stawia to na wierszu krzyżyka. chętnie przeczytam jeszcze inne komentarze - szczególnie cenne będą te zawierające propozycje udoskonalenia.

powtorzenie faktycznie bylo okropne wiec juz go nie ma, co do reszty...poczekam na inne komentarze i wtedy moze wprowadze jakies sensowne zmiany

sens dostrzegam jedynie w ostatnich 2 wersach - choć mniemam, iż to wlaśnie o niezrozumienie i zamęt autorowi chodziło [sub]Tekst był edytowany przez Valdessa Kane dnia 30-08-2004 21:05.[/sub]

Po szarym pokoju błąkam się bezwiednie przenikliwym lodem tęsknoty zmrożona pustych godzin ciernie wydzierają oczy wysysają umysł do szpiku szaleństwa wiedziona pragnieniem rozkosznej czułości wpijam się w zapach spoconej pościeli

Jaki jesteś odpowiedź chcesz dostać? a więc opiszę teraz Twoją postać zacznijmy od tego ze jesteś naiwny bo w miłość wierzyć masz zwyczaj dziwny podziwiam jednak w Tobie wierność kobiecie którą nie prędko zobaczysz przecież jesteś milutki cnotliwy spokojny i wbrew temu co mówisz cholernie przystojny

"Pieśń nad pieśniami" wręcz perfidnie bije z tego utworu. Amatorszczyzna straszna... i choć do publikacji się to kompletnie nie nadaje - nie miałabym nic przeciwko gdyby mój chłopak napisał coś takiego o mnie.

podoba mi sie takie leciutkie podejscie do tematu - troche tylko psuje klimat powaga ostatniej zwrotki.

Patrzę lecz nie widzę słucham lecz nie słyszę myślę lecz bezmyślnie stopniowo wnikam w ciszę ciało nie jest już moje ogarnia je błogi spokój niczego się teraz nie boję znika wszelki niepokój wszystko jest jak na filmie ja robię tylko za widza jestem poza ekranem wzrok mój mgiełka nawiedza świat delikatnie się buja ciało powoli w trans wpada duch mój gdzieś odlatuje powieka powoli opada

fakt - pelno tu rozczarowania - bardzo wyraznie bije ono z wiersza na kazdym kroku, tak wiec mimo kulejacej formy rozczarowana nie jestem ;)

dziekuje za sugestie :) "i" wywalilam a co do reszty.... z pewnoscia bede rozwazac

tak wlasciwie to nie pilnowalam regularnosci :) przedostatni wers zmienilam jak radziles i chetnie przeczytam twoje inne propozycje jesli bedziesz takowe mial a jesli chodzi o pory roku to odpowiada mi tylko jesienia i wiosna -latem ludzie smierdza a zima paskudnie marzne ;)))

no, no :) taki debiut to ja rozumiem - oby tak dalej

Mój wzrok zamglony w szarość drzew wplątany milczy jesieni kajdanami skuty umysł ucieka na deszczowe pola niesiony lekko na wiatru ramionach żółte dywany pod mymi stopami szelestem pieśni nucą wilgotne chwytam z błogością magiczną melodię pragnąc by senność złamała mą wolę [sub]Tekst był edytowany przez Valdessa Kane dnia 11-08-2004 18:15.[/sub]

kolejny dowod na to ze male jest piekne - przynajmniej czasami :)

chłód gasząc ogień załzawił mi oczy i zabił odkryciem jedynego księżyca.....