Jemall

twoja śmierć jest jak amen ? to twoja śmierć jest. Amen. ?

Pił latarnik spod Dakaru Czaj z pięknego samowaru Jadł szarlotkę Kochał ciotkę Pod baldachem z rabarbaru

Pieski małe trzy z Trójmiasta Przylepiły się do plastra Uznały w rozmowie szczerej Że zostaną Cerberem I odtąd Ziemia jest płaska

Miło mi, Strofy ? pewnie tak, jeszcze się nie przekonałem do sonetu, jeszcze walczę z jego sztywnością, pewnie dlatemu ten "wybryk"

Taka m Jak dobrze, że ten podział wg wielkości nie dotyczy ludzi ?, pewnie bym nie miał ani sekundy snu.

MiW Nibylandii gdzieś, bez końca W kółko gonił pies zająca Coraz ciaśniej krążył Więc go gryzoń zdążył Za ogon potrącać

Na ten przykład pierwsze dwa wersy jak najbardziej działają, a potem jakoś na rozstająch rozmienia się to na drobne Ale może tylko ja tak mam, słucham obrazkowo.

Taka marzenia i sny .. ciekawe, że zwierzęta też podobno śnią. Może także mają takie pełnometrażowe fabularne sny, jak ja?

Tekst godny sztucznej co prawda, ale inteligencji. Pozdrawiam

Rozpruwające, muszę kiedy sprróbowac.

Zamysł głęboki z pewnością jakiś jest w, jeno autorowi jeszcze nie trafił do głowy. Dziękować, poprawione.

Końcówka trochę z małym sensem, na kolanie pisana, do reszty się przykładałem;-). Eksperymenty - tak, nie lubię nudy.

Dla mnie za dużo obrazków, kalejdoskop zbyt szybko zmienia perspektywy, czarny staw- góry, jeziora-Mazury, fiołki- ogródek albo lasek. Ale może tak miało być.

Donikąd razem (w rozumieniu pisowni) Donikąd razem można iść, jeśli żyje się tylko chwilą, kwestiasmaku ;)

Sonecie! Cóż jest niezwykłego w tobie? Gdy słyszę w lecie zachwyt i jesienny Powiewu cichych westchnień ton w rozmowie, Gdy zimą achy i ochy niezmiennie Na twoją cześć, gdy wiosenna pora Wznosi ponownie na cokół foremny Kształt, myślę tak sobie, że niepozorna Postać pomieści muszki, pyłki, śnieżki, Mgiełki z mojego podwórka. I z wolna Kropki, przecinki są tam, gdzie powinny. Pomyśl, że wszystko się znowu zgadza. Na chwilę rozmarz się, na chwilę przymknij Oczy. Nie słuchaj zbytecznych przykazań. Pierwszy swój wiersz w twoich rękach układam.

Pewien sędzi kuzyn z Jasła Nie pamiętał za nic hasła Logował i logował Nic tego nie pojmował W końcu żyłka mu trzasła

Dobrze, że piszesz, to czasem pomaga się odnaleźć. Próbuj dalej.

Temat wyłożony dość prosto, drugiego dna się trudno dopatrzeć. Możnaby ubrać wiersz w formę ballady dziadowskiej, nabrałby dodatkowego uroku, ale trochi wtedy do podkręcenia styl.

Radził latarnik z Niechorzy Innym w morskiej przestworzy Sam nie poradził Nos nie tam wsadził Teraz świeci niezgorzej.

Śnił latarnik z Kołobrzegu O zamorskim, pięknym śniegu Przez sen spadł z łóżka I teraz pluska Po falach sobie na przekór.

Fryzjer z Kutna kupił trzy psy Ostrzygł je na modo gypsy O pchłach dopiero Pomyślał, ach! Sypiąc proszkiem egipskim.

Zgrabne, działa, melodyjne.

twardowskie takie

Stary drań z Białowieży Do sań skakał z miejskiej wieży W saniach czekała Nagroda mała Ale i tak obok sań uderzył.

Muszę przeczytać jeszcze parę razy, bo mój zegarek chronologicznie ma pod górkę.