Marlett

Mogę jedynie zmienić by jaśniej było; ''postwiony grot w łopocie''. ''sunie gładko''-jeśli dobrze wiatr złapany w żagle, na prawdę sunie.. Michał, co do sukcesów ..ech..dobrze by kiedyś były. Dziękuję za pokrzepiający komentarz. Pewnie jeszcze nie raz poruszę taki temat, mam słabość do mórz i oceanów:)))))))) Serdecznie PozdrawiaM.

Pati,dla mnie świetnie.Druga -piękny opis. Krajobrazy wychodzą naprzeciw,a może my się w nie wtapiamy. Czy konieczne kropki?-wolę bez. PozdrawiaM.

Egzegeto,ahoj!

Egzegeto,przecież ten wiatr złości się na flautę. Poza tym są tu zwroty typowo żeglarskie, dla mnie są tak piękne ,że same w sobie są metaforami. Opowiem Ci dowcip marynarski; Kapitan stojący na mostku kapitańskim dostrzega nieprzyjacielską torpedę zmierzającą w kierunku statku i przywołuje bosmana. - Idź do marynarzy i powiedz im, że za chwilę statek wyleci w powietrze. Tylko zrób to tak, żeby nie wywołać paniki. Bosman schodzi pod pokład statku i woła do marynarzy grających akurat w karty: - Chłopaki! Za chwilę uderzę pięścią w stół i nasz statek rozpryśnie się w drzazgi. Marynarze wybuchają śmiechem. Bosman podwija rękaw i z całej siły wali pięścią w stół. W tej samej chwili statek rozlatuje się na dwie części i zaczyna tonąć. Po kilku minutach wśród morskich fal spotykają się płynący na kołach ratunkowych: kapitan i bosman. Kapitan zdziwiony: - Nic nie rozumiem, przecież torpeda przeszła obok... _________________ PozdrawiaM.

Bardzo dziękuję. Wiesz, ostatnio wyczytałam,że takich światów jak nasz jest więcej. Jeszcze fizycznie nie jest możliwe by tam się dostać, ale w twórczości może być inspiracją. PozdrawiaM.

na dłoni umiera jak do niego przemówić by jeszcze zakwitł

Maleńka ,chyba zbyt wiele chciałaś napisać za jednym zamachem. Wskazany spokój i przemyślenie. PozdrawiaM.

pozdrawiaM.

flauta ociera burty jak leniwa kochanka w ostatnim porcie dobija monotonia nagle wiatr świzga po wantach w złości dźwięki rozdziera na pół nuda pokładowa rozbita postawiony grot w łopocie wypełnia powietrzem przeskakuje bom na burtę przewraca pcha rufę do zwrotu łódź sunie gładko pod pełnymi żaglami

Kamil,różowy-jak znalazł,bardzo Ci za to dziękuję . Tego brakowało.Serdecznie dziękuję. PozdrawiaM.

A porcelana,chyba lżej?

Człowiek zostaje człowiekiem,a pytania będą zawsze dręczyć. Przecież lubimy poszukiwać. PozdrawiaM.

M.Poema, oczywiście,dobrze jest wrócić. Serdecznie pozdrawiaM,

pełnia księżyca w lesie między drzewami ma wielkie oczy PozdrawiaM.

Interesujący obraz i ciekawe spojrzenie na rzeczywistość. PozdrawiaM.

Witaj .czy chodzi i o ''spokoju''-zamierzone:)

Cikawie. Pierwszy falstart jest wubaczalny. Można zapomnieć o nim. PozdrawiaM.

wyruszyć samej w podróż niezauważalne barwy mgła krojona na kawałki pomiędzy prześwitami nic różowego krople wtłaczane w naczynia z alabastru ciśnienie rośnie nieskończoność w zielonym spokoju dobrze jest wrócić

Dziękuję ,pozdrawiaM.

:)))PozdrawiaM.

dobrej:)

Jak wiersz wypadł na prezentacji?Były brawa..?

Życie jest cudem,a często z nim igramy. Podoba się ,a pointa ciekawa. PozdrawiaM.

Tomku ,kiedyś postaram się i napiszę ''ładny''wiersz. PozdrawiaM.

Tomku ,cieszę się ,że wiesz i rozumiesz. Z wdzięcznością pozdrawiaM.