Marlett

bądź spokojny Styksie tu nie stanie nic się Adam szybko biega a z ciebie lebiega

Adaś! Bardzo dziękuję;) PozdrawiaM.

Hej Styksie! Dzięki za podpłynięcie:)) Słońca.

Nie moja wina, że widzisz fiołki. PozdrawiaM.

Chacharonie trzymasz stery w swej robocie jesteś szczery kiedyś wiosłem ci przyłożę i obola w usta włożę:))

JacaM. Jest tu wiele dobrych wersów przemawiających do czytelnika:) PozdrawiaM.

dzie wuszka! Wiersz był w W. żal, nie zajrzałaś:)) ale dzięki za uwagi.Słońca.

H.Lecter! ??? Słóńca.

Messalin! hmm...ale wszędzie mam dziewięć zgłosek. Dzięki. Pomyślę nad ostatnim wersem:)) Słońca.

rano wychodzisz z psem na spacer ja wcześnie czekam w twojej bramie depczemy chodnikowe śmieci zmierzając na parkową ławkę masz przyjaciela blisko siebie za nami już zużyte świty będziemy pić czerwone wino dzieląc wszystkie wrażenia na dwa jutro brama zostanie pusta będą szczekać w niej bezpańskie psy przechodzimy przez dziurę w płocie by wyobraźnią odszukać byt

ha! spadają na pierzyny liści:))

Talarku! Dano nam jedno życie ale wiele światów:)) Wiersz można wzmocnić pointą. na poczatku był chaos ale to takie moje widzenie:)) Miłego wieczoru:))PozdrawiaM.

Michał! Wiersz nie musi mieć tytułu, ale ja mam; '' hala cha ha'', ewent; ''hala cha ha!'' Słońca.

Judyt! Zmieniłabym; tak kiedy jedziesz nie zwracając uwagi przez ramię przedziwne rozlega się krok po kroku zapomina że samolot przelatywał smugę zostawiając ale to moje widzenie:)))Uśmiechu.

Fagocie! w wąskiej szczelinie między snem a szaleństwem Nie zrobię błędu jeśli dam+ PozdrawiaM.

wracm do wiersza:)) z plusem pozdrawiaM.

robota nie ucieknie ,a przy wierszu wato się zatrzymać:) Uśmiechu.

Czarna porzeczko! Kusi by rozwiązać zagadkę:)) PozdrawiaM.

Messalin! Przemawia do mnie plastyczność obrazów. wiatr w reszcie miał formę Niech wiart niesie pozdrowienia do Szulmierz:))

potrzebny logopeda pozdrawiaM.

Judyt! W wierszu są emocje. ..to tyle:)) Pozdrawiam autora i publikatarkę.

Tereso! II wersja fotografia w sepii w moich dłoniach zagadkowe spojrzenie i uśmiech nie wiem jaka jesteś brak doświadczenia i mało wiosen by wróżyć z oczu mocą magnesu młodzieńczy nieśmiały poryw nie ośmielę się zbliżyć lecz pozwól mi nosić twój portret w pamięci Do mnie zdecydowanie druga wersja przemawia. Mała zmiana w ostatnim wersie:)) PozdrawiaM.

Adam! Zgadzam się z m-e -m-e. Nie widzę potrzeby skubania wiersza i pozbawienia przez to najładniejszych piórek:)) powiedzie: w płomienie diable, w ciszę trzcinowych stożków, w ziemię zdrad do strychów pełnych nietoperzy zwisających w dni pod krokwiami. - biorę to piórko dla siebie;)) Uśmiechu.

''I już nie mam przyjaciół.'' PozdrawiaM.

Michał! Fajny klimat wiersza. Może uda się wyciąć kilka zaimków? Słońca.