Oxyvia

Każdy jest errorem. gdybyśmy byli idealni, to bylibyśmy jednakowi i nudni jak flaki angielskie. Na szczęście jesteśmy bandą felernych wytworów boskiej fantazji bez udziału rozsądku. :-)

Alu, bardzo dobry wiersz, jak zwykle u Ciebie, ale troszeczkę zmieniłabym jeden wers: "trzy razy dziennie łykam wiersze na zdrowie [u]mowa jest[/u] w tabletkach" - bo wiersze to rzeczywiście mowa w tabletkach (a nie słowa). Tyle mojego zdania. :-) Świetnie oddana samotność i pragnienie jakiegoś towarzystwa. Bardzo dobrze to rozumiem... Pozdrawiam Cię serdecznie.

Spotkania SAP są przeważnie w dni robocze, kiedy Terranie nie mają czasu, a ponadto my mamy własne, ułożone dość szczegółowo i misternie programy, a SAP to na ogół czytanie wierszy "na żywioł" - kto się zapowiedział, ten czyta - i już. Inny rodzaj imprez po prostu. Ale na pewno niebawem się spotkamy, bo muszę zapłacić składki. ;-) No i serdecznie zapraszam na nasze występy! Pozdrówka. Oxyvia.

Witam serdecznie nową Czytelniczkę. :-) Miło mi bardzo, że wiersz "niesamowity" i że się podoba. Dzięki!

Nato, dzięki za czytanie i miłe słowa. :-) Gdyby wywalić "się", trzeba by było przebudować całą strofę, bo łamie się rytm. Na razie nie mam siły. Może kiedyś poprawię. Pozdrówka. :-)

Pewnie jestem przeczulona, bo spotykam się od jakiegoś czasu... Ale to już pisałam. :-) Serdeczności.

Nie zawsze, oj nie zawsze. Myślę nawet, że to przypadek bardzo ekstremalny. Pozdrawiam. Ja też tak sądzę, poza tym jest to utrwalanie mitu, że wszystkie kobiety są wyłącznie interesowne i pozbawione zdolności do głębszych uczuć (z takim mitem zderzam się od dłuższego czasu). Jest to tez utrwalanie powszechnych lęków przed pięknymi kobietami i krzywdzących mitów na ich temat. Wiele ładnych kobiet jest po prostu krzywdzonych z tego powodu. Ale wiersz napisany sprawnie, z widocznym warsztatem (wprawą). Pozdrawiam. :-)

Kosie miły, niestety muszę Ci wytknąć parę błędów, bo taki mam nałóg belferski ;-) A wiersz fajny. Podobają mi się gry słów oraz początek: "pamiętam błotnistą drogę / i inne przypadłości". Pozdrowieństwa serdeczne.

Czy to do mnie zwracasz się w ten uprzejmy sposób? Dżizys! A kto mógłby niektórym wytłumaczyć, że zabawa - to tylko zabawa, zaś arogancja nigdy zabawą nie jest? Ja widocznie jestem za mała... Synonimy to rodzaj skojarzeń, chłopczyku. Ty możesz mieć seksualne skojarzenia, a ja ma akurat bliskoznaczne. I jeśli nie umiesz być elegancki, to się nie odzywaj. Nie do mnie.

Niestety, jak już pisałam do Wandy - nie my ustalamy sobie terminy w Trafficu. Tam występują także różne sławy światowe, więc w ogóle nie ma o czym mówić... A te dwie bardzo utalentowane dziewczyny znam doskonale. Razem z nimi współtworzyłyśmy redakcję "Notatnika Satyrycznego" (naczelnym był i jest Jarek Janowski, a zastępcą Paweł Łęczuk). Sylwii zorganizowałam tez wieczór autorski w Bibliotece Publicznej w Aninie. Monice nie udało się zorganizować, po prostu urwał się kontakt z dyrektorką Biblioteki. Ale ona zajmuje się głównie teatrem. Jeszcze raz życzę powodzenia i udanego wieczoru. Oxy.

Wygłup. Zgryw. Heca.

Joasiu, skoro Ty występujesz i czytasz swoje villanelle, to program jest super. Wanda mnie zapraszała, ale niestety mam swój występ w Traffic Club. Szkoda. :-( Pozdrówka serdeczne i życzę mało tremy, a dużo powodzenia. Oxy.

Cześć Asiek, Może się nawet tam przeniosę. Szkoda, że nie przegryzasz się przez te teksty. Ale przecież jest zawsze własna NAJCENNIEJSZA przecież interpretacja. Nie przejmuj się, ja też SIĘ często nie rozumiem. Bywaj zdrowa, Towarzyszko! :) No to czekam na Cię na Petce z niecierpliwością! Wpadaj do nas, wpadaj! Przenieś się! Ja uważam, że warto - dlatego to zrobiłam. I nie żałuję. Zdrowieństwa i szczęśliwieństwa. :-)

Ha ha ha! Od książki do seks grupen, a nawet do groupon! :-))) No to teraz może: spam.

Piszący zawsze sprzedaje część siebie, przez sposób zapisu i słowa jakich używa. Nie jestem przekonany że to jest ekshibicjonizm może czasami, wszystko zależy od tematu, ale to już najlepiej wiedzą osoby które są codziennie w pobliżu osobnika piszącego. Pozdrawiam Krzysiek No właśnie. Ekshibicjonizm to dewiacja, kwalifikująca się do leczenia psychiatrycznego. Natomiast każdy człowiek w jakiś sposób wyraża swoje uczucia (bezpośrednio lub poprzez sztukę, a więc metaforycznie, symbolicznie, obrazowo, muzycznie itp.) - i to nie jest choroba, a nawet psychiatrzy wręcz uczą ludzi wyrażania własnych uczuć, mówienia o nich. Żadna skrajność nie jest zdrowa. A poeci nie odsłaniają więcej swoich uczuć niż "normalni"ludzie. Robią to tylko w bardziej wysublimowany sposób. Ale już dość dyskusji na ten temat. W każdym razie twój wiersz mi się podoba. :-)

Joanno (jesteś moją imienniczką) - zakończenie chyba jednoznacznie mówi o dalszym życiu: "ekstrakt barw na zbielały dzień" - ekstrakt barw, a więc kolory, życie, piękno. Cóż, że w pigułce? Czasami pozostaje tylko pamięć o tym, co było piękne, letnie i młode, ale to jednak jest życie! Pozdrawiam ciepło i z zapewnieniem, że w moim wierszu nie ma zapędów ani namów samobójczych. ;-) I nie przepraszaj.

Można tak myśleć, a można inaczej. Ja uważam (i tak czuję), że układ słoneczny oraz cały wszechświat jest nie tylko materialny. A my nie jesteśmy niczym innym niż jego cząstką. Niczym nadprzyrodzonym. Natomiast ogromna, niepojęta mądrość, której cząstkę dostaliśmy (ale zbyt małą, żeby zrozumieć, czym w istocie sami jesteśmy) - ta mądrość jest istotą wszechświata, jest jego Naturą. Zbyt wielką, żebyśmy kiedykolwiek zdołali ją ogarnąć. I całe szczęście. :-)

A jednak w wierszu napisałeś: Przeż to o jego twórczości! Poza tym nie da się mówić ani myśleć o Nikiforze bez jego malarstwa - to chyba niemożliwe, bo on istniał za pomocą swoich obrazów - swojego wizerunku świata - tylko stąd go znamy. Biografia to wynik jego talentu, wrażliwości i braku wykształcenia.

Ha ha ha! No tutaj to pojechałeś! Ubawiłam się!

Dlaczego domena twórców? Czy tylko twórcy wyrażają swoje "ja" i swoje uczucia? Przecież każdy to robi! Natomiast nazywanie wyobraźni naukowej brakiem autentyczności i fantazją, bo to "nie poezja, nie rzeźba, nie malarstwo" - to jest po prostu nielogiczne.

Dawidzie, strasznie się cieszę, że zdołałam Cię zatrzymać na trochę. ;-) I że Cię czymś nieco zaskoczyłam - wiersz powinien trochę zaskakiwać, nie powinien być oczywisty. Dziękuję za "ciekawe wyrażenia", bardzo mi miło. Latawce zwijają się w rulon, bo wszystko się zwija i kurczy, i kondensuje się do postaci pamięci w pigułce - tak to już jest w pewnej porze. Pozdrawiam. :-)

Bolesławie, bardzo dziękuję za pochwałę wiesza i za piękny, optymistyczny dopisek wierszem. Tak, w moim wierszu też chodzi o to, żeby zachować poczucie piękna jak najdłużej, żeby nie zapominać o nim. Pozdrawiam serdecznie.

Dla Ciebie autentyzm to wyłącznie dziennikarstwo, pamiętnikarstwo albo kronikarstwo, co? A wyobraźnia - to z kolei tylko wymyślanie bajeczek, nie? I nigdy nie uwierzysz, że wyobraźnia prowadzi ludzi tam, gdzie wzrok nie sięga, ale gdzie właśnie są najgłębsze prawdy i najautentyczniejsze rzeczywistości ludzkie (i nie tylko ludzkie). Jak już pisałam, wyobraźnia jest niezbędna do osiągania wielkich odkryć naukowych i tworzenia wynalazków. Czy to także nazwiesz brakiem autentyczności? To też tylko fantazja? A co do ekshibicjonizmu, jest to dewiacja właśnie, jest to zjawisko chorobliwe, leczone psychiatrycznie. Oto definicja słownikowa oraz fragment artykułu na ten temat: "Ekshibicjonizm – rodzaj parafilii seksualnej; stan, w którym jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest demonstrowanie swoich narządów płciowych obcym osobom - zazwyczaj płci przeciwnej - które się tego nie spodziewają. Często towarzyszy temu masturbacja. Osoby obnażające się nie zdradzają zamiaru współżycia seksualnego z mimowolnym uczestnikiem tej sytuacji. Reakcja lęku/szoku u świadka tego zdarzenia zwiększa podniecenie ekshibicjonisty." (Wikipedia) "Ekshibicjonizm emocjonalny, czyli pranie brudów online Barbara Grabowska 11-05-2008, ostatnia aktualizacja 11-05-2008 18:31 Coraz więcej Amerykanów zamieszcza w Internecie niepochlebne informacje o byłych małżonkach. Przed tym zjawiskiem ostrzegają poważne, opiniotwórcze media i prawnicy. W swoim blogu Amerykanka Jennifer Neal chwaliła w każdym zdaniu swojego męża Davida Salsa do tego stopnia, że internauci ochrzcili go mianem DearSweetDave (Kochany Słodki Dave). Internetowa idylla nagle się skończyła. W październiku 2007 r. ukochany ją opuścił. Od tej chwili 55 tysięcy czytelników blogu Jennifer nie mogło liczyć na nic innego, jak tylko na gorzkie wyznania, oskarżenia, a nawet epitety pod adresem Salsa. Neal wyciągała najbardziej intymne szczegóły. Posunęła się nawet do tego, że gdy eks-mąż założył konto na jednym z popularnych serwisów randkowych, dodała link do niego w swoim blogu, by czytelnicy wiedzieli dokładnie, z kim mają do czynienia. Historię opisał niedawno amerykański dziennik „New York Times”, zauważając, że w Stanach Zjednoczonych, w których co dziesiąty dorosły użytkownik Internetu ma swój blog, coraz więcej osób opisuje w nich historie swoich nieudanych związków, posuwając się do wyciągania na forum publicznym najbardziej prywatnych historii." Tyle cytatów. Tak więc ekshibicjonizm - to publiczne obnażanie intymnych, wręcz wstydliwych szczegółów (organów płciowych albo "brudów" ze sfery emocjonalnej). Nie każdy, kto wyraża jakikolwiek pogląd albo uczucie, albo współczucie dla kogoś, albo zrozumienie kogoś innego - jest ekshibicjonistą - lub kłamcą, kimś nieautentycznym. Ani jedno, ani drugie nie jest prawdą. Natomiast jedno i drugie stwierdzenie jest obraźliwe dla każdego, kto umie okazać współczucie lub powiedzieć po prostu, co czuje i myśli na dany temat. Jest obraźliwe - i dlatego tyle o tym piszę.

Acha, ka pe wu. Ja tam uważam (albo raczej czuję), że "zaliczanie" ludzi zawsze i w każdym wykonaniu jest wulgarne. Pozdrówka. Dziękuję za ponowne odwiedziny. Obie Toje wypowiedzi uważam za ciekawe, a moje gdybanie było bardziej próbą pociągnięcia tematu już tak poza wierszem, nie negowaniem Twojego zdania. Mam nadzieję, że tak nie odebrałaś, a jeśli to przepraszam. Pozdrawiam, Grażyna :) Ależ nie, Grażyno, niczego tak nie odebrałam. Ja też już abstrahuję od wiersza w moim ostatnim komencie. Tak sobie tylko wyrażam okazyjne poglądy, że tak powiem. Bo mi się fajnie gada z Tobą. :-)

Dziękuję za odwiedziny i miły koment, Bernardetto. Jak miło, że znowu wpadłaś do mnie po tak długiej nieobecności! :-) Zapraszam częściej!