Antoni Slawbicki

mokre pranie na sznurku z motylego skrzydła to się wszystko urwie i będzie brudne wszystko

to jest to grze w szach czy o wojnie?

to należałoby się zwrócić do kardiologa o pomoc

aż tak trudno nie być złośliwym??????

a bez złośliwości moge prosić

wiersze moje jak dzieci ubrać, nakarmić, z domu wypuścić jam rodzic jam stwórca jam równy Bogu jam źródło miłości mam moc tworzenia nastroju, iluzji, ułudy lecz dla niej te wiersze łyżeczką do kawy przekąską w czekaniu na miłość machnięciem ręki

twój uśmiech że może być może a może tak dobrze że mnie już nie trzeba sam nie wiem uśmiechnij się proszę

Tylko że do wykonania wyroku potrzebny jest tak zwany kat, który staje się w tym przypadku morderca do wynajęcia. Czy ktoś mam ochotę być katem???, lub pić piwo z katem. A przecież domagając się kary śmierci wyrażamy zgodę na chodzenie katów (zawodowych morderców) po ulicach. Odpowiedzi należy szukać a Księdze Rodzaju.

chciałbym w czasoprzestrzeni prawo boskie ciut przeinaczyć przeszłość zobaczyć mieć lat znów ileś szczęścia też tyle na ławce móc wyciąć serce i głupiej podpisać

nic tym nie zyskasz gdy chciałem za rękę trzymać tak powiedziałaś lecz przecież ja nic więcej

pytania bez odpowiedzi są głupie a odwrotnie nie mów więc że kochasz gdy cię nikt nie pyta

ten uśmiech że może być może a może tak dobrze że mnie nie trzeba sam nie wiem uśmiechnij się proszę

niedopatrzenie, jak to jedno nieprecyzyjne określenie zmienia sens, już poprawiłm

nie tak miało być noc bezsenna kolejna minęła na torze krótki rachunek sumienia przed ruchem nogi lewą czy prawą, to bez znaczenia nic złego nie może się zdarzyć nic co mogłoby bardziej przerazić od faktu że serce wciąż bije dla kogo dla niej dla kurwy

jeśli spotkałeś ją jak głos możesz rozumieć możesz wybaczać, czekać i płakać chcąc być przy niej blisko oddalam się tak boli że mam ją nie z jednym do spółki lecz słowo mam, znaczy marzenie już teraz wiem, ów głos co przez krzew przemówił, co znaczył nie będziesz miał cudzych przede mną jestem dla ciebie

jak bardzo się boję że o mnie zapomni gdy przejdzie na powrót w te strony bez fleszów i wrzawy zabierze nic więcej co mu potrzeba nic więcej co jest mu bliskie po cichu by znów na krzyż go nie wzięli

wybaczam Ci Boże za to zaistnienie wszak wszystko darować kazałeś cóż robić, żadnego cudu nie było odpuszczam i prosze o litość

napięcia też nie ma, tylko czekanie

masz trochę racji, bo nie o karty tu chodzi

ładne

ja gram, ty grasz krupier karty rozdaje coś czuję że są znaczone lecz kto z nim w zmowie ja, ręczę za siebie o tobie wiem tyle żeś piękna o sobie, że ufać sobie nie mogę boś piękna król bije damę a ona waletem pomiata zanim ten królem zostanie a w puli już dobre pół życia lecz nikt nie sprawdza zbyt wiele można tu stracić posągi kamienne w siebie wpatrzone czekają czyj blef okaże się starszy czekają aż krupier światło wyłączy

wiersze moje jak dzieci ubrać, nakarmić i w świat wypuścić jam rodzic jam stwórca jam równy Bogu jam źródło miłości mam moc tworzenia nastroju, iluzji, ułudy lecz dla niej te wiersze cukrem do kawy przystawką, przylaszczką do futra mój Boże, jej daruj wszystko ja, jestem zgubiony

deszcz pada mała do starych, nową udrękę los mi dorzucił jak iść gdy burza grzmot niczym gniew Boga za grzechy naiwne za myśli zbyt śmiałe, marzenia zbyt jasne gdzie raj zwykłym parkiem się zdaje lecz raju bez ciebie nie będzie i uschnie drzewo poznania i nikt się nie dowie dlaczego

a łąka tam będzie zielona a powietrze tak przejrzyste a ptaki, jakich nigdy nie widziałem, utworzą szpaler jakiego nikt przedtem nie widział a śpiew będzie taki... sny czasem coś zdradzą ze stułą sam Chrystus będzie

witaj słońce pora dzień zacząć promiennym uśmiechem kawę dopieścić zmysły ocucić po harcach nocnych z gwiazdkami a one spać sobie poszły w lśnieniu słońca skąpane umyte, do snu ułożone w satynę wtulone o nocy następnej zapewne znów marzą z księżycem się umówiły aż do bez końca aż do zatraty przy blasku naj z nieba czegóż więcej potrzeba