Łukasz Jurczyk

@Berenika97 Dziękuję! Pozdr

@Annna2 Dziękuję:) Pozdrawiam

8. Słowa wyroczni (narrator: hypaspista) 1. Nie było znaku. Tylko słońce ostrzejsze niż zwykle. 2. Król w purpurze, światło na koronie jakby wciąż płonęło. 3. Nie było krzyku. Tylko klinga szukająca ciała. 4. Król leżał spokojnie, jak ktoś, kto wreszcie zrozumiał. 5. Krew układa się w znaki, które kapłani przeoczyli. 6. „Byk przystrojony. Dokonało się. Ofiarnik gotowy”. 7. Wróżba była jasna — dlatego wszyscy zrozumieli ją źle. 8. Słowa, które miały tłumaczyć świat — i nie tłumaczą nic. cdn.

@violetta Poczułem zapach morskiej soli w powietrzu :) Pozdrawiam

@Christine Bardzo dziękuję :) @Berenika97 Serdecznie dziękuję :) Pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo dobre!! Pozdrawiam

@Leszczym Poezja śpiewana na wyciągnięcie ręki :) Super! Pozdrawiam

@Berenika97 Bardzo subtelny wiersz. Rymy dodają mu rytmiki. Napisać niebanalne rymy to nie lada sztuka. A Tobie się udało :) Pozdrawiam

@huzarc Chcą więcej. Ale czemu nie mogą sami tego zbudować? Pozdrawiam

@Berenika97 Dziękuję! Wichura nieuchronnie nadchodzi :) "Opowieści ..." to zbiór minipoematów/prozy poetyckiej z mojego wczesnego etapu pisania. Trochę jest tam eksperymentów z formą. Szukałem wtedy jeszcze swojego stylu. "Jeszcze nie centurion" to z kolei poemat o rzymskim legioniście, a potem centurionie z I w. n.e. Jest to pierwsza cześć z planowanego cyklu. Obecnie pracuję nad dwoma poematami o jego dalszych losach i zamierzam je wydać w przyszłym roku. Napisałem jeszcze poemat "Agens in rebus" o rzymskim agencie handlowym z przełomu I/II w. n.e., który próbuje dotrzeć do źródeł Jedwabnego Szlaku. Generalnie przez laty pisałem do szuflady (pewnie nie jedyny), a w tym roku postanowiłem wszystko wypuścić w świat. Pozdrawiam @Annna2 Masz rację. Kilka pokoleń starożytnych Greków stworzyło nam ramy cywilizacji Zachodu. To było niesamowite. Pozdrawiam

7. Narodziny wichru (narrator: perski kancelista) 1. Wieść z Hellady — Macedończyk zwyciężył. I nikt się nie zdziwił. 2. Święty Zastęp umarł jak trzeba. Reszta — jak zwykle. 3. Mówią, że nadszedł pokój. To tylko cisza przed wichurą. 4. Filip — wódz, który zna wartość ludzkiego błota. 5. Zbyt wiele zwycięstw bez ceny — bogowie upomną się później. 6. Trzeba pogratulować, nim zaczniemy się bać. 7. Coś się rodzi na Zachodzie — zbyt pewne siebie. 8. Być może to nic. Być może początek końca. cdn.

@Berenika97 Dziękuję!! A i tak później więcej Greków służyło po stronie Dariusza niż Aleksandra (przynajmniej tak wyliczył jeden z biografów Aleksandra). Pozdrawiam

@Leszczym Poemat będzie opisywał wyprawę Aleksandra Wielkiego na Persję. Oparty w 95% na źródłach z epoki, przynajmniej w warstwie narracyjnej, no bo sama poezja nie musi się na niczym opierać :) Pozdrawiam

@Leszczym Nie chciałem, żeby cały utwór sprowadzić wyłącznie do ciągu starć i rzezi (których co prawda nie będzie brakować). Dlatego też starałem się, żeby także inne wątki wybrzmiały w całej opowieści, a sama wyprawa była jedynie tłem dla zmagań bohaterów z losem i z samym sobą. Pozdrawiam

@Leszczym Bardzo dziękuję za opinię!! Praca nad opisem scen bitewnych była dla mnie najtrudniejsza. Ciężko zmieścić wszystko, co chcesz napisać w 8 krótkich strofach. Tak że w niektórych częściach dotyczących najważniejszych starć zastosowałem 16 strof. Pozdrawiam

@Leszczym Dziękuję! Pozdrawiam

@Christine Dziękuję! Oby do końca :)

6. Pokój Hellenów (narrator: ateński dyplomata) 1. Pokój Hellenów — w kamieniu i na kolanach. 2. Zwycięzca mówi. Pokonani piszą. 3. Związek Helleński. Ładnie brzmi. Jak łańcuch. 4. Głosy polis zgrzytają jak zaciśnięte zęby. Tak się rodzi jedność. 5. Filip mówi o zemście na Persji. Ale to my jesteśmy jeńcami. 6. Na wschód ruszymy, by nie patrzeć na północ. 7. Wzywają bogów, którzy mają już dosyć naszych przysiąg. 8. Może kiedyś znów będziemy wolni, by siebie zabijać. cdn.

@Berenika97 Mocne i pesymistyczne. Ale aktualne. Świetne :) Pozdrawiam

@Berenika97 Dziękuję za opinię! Kolokwializmy w żołnierskim tonie będą się co jakiś czas przewijały w kolejnych częściach. Nie chciałem zawsze nadmiernie wygładzać narracji. W każdym razie będzie różnorodnie :) Pozdrawiam

5. Cheroneja (narrator: hypaspista) 1. Ateńczycy mówią o chwale — a zostawili tylko pył pod stopami. 2. Nie ścigaj tchórzy. Wiatr zrobi to za ciebie. 3. Zostali Tebanie. Zdziwiło mnie — że naprawdę zostali. 4. Ich szyk się łamał, ale nie serca. To coś nowego. 5. Walczyli równo, jakby śmierć była ćwiczeniem w tańcu. 6. Filip nie śmiał się wtedy. Nawet on rozumiał cenę. 7. Została kupa ciał, a w niej porządek, którego nikt nie rozumie. 8. Może to hańba, że wrogom należy się szacunek. cdn.

@violetta czasem życie przypomina ciąg kaskadowo narastających decyzji, jak w spirali. I wtedy nazywamy to losem :)

@violetta Tak ma być :) Pozdrawiam

@Annna2 A los? Los nie pyta. Tylko zgniata. Pozdrawiam @Berenika97 Dziękuję!! Ciąg dalszy nastąpi :)

4. Pierwsza krew (narrator: Agrianin) 1. Nie był to dzień na krew. Raczej na słońce, na kąpiel w rzece. 2. Z krzaków wyszli. Trzy cienkie cienie, włócznie krzywe jak dym. 3. Jeden miał śmiech psa. Pogłaskał cielaka w marszu. Wtedy rzuciłem. 4. Dostał pod żebro. Upadł i chwycił za ziemię – jakby go mogła uleczyć. 5. Bracia krzyczeli. Ja tylko patrzyłem, jak człowiek przestaje być. 6. Zanim kobieta rozchyliła dla mnie biodra – pękło cudze życie. 7. Ojciec był dumny. Ale matka… Nie spojrzała. Zostawiła chleb. 8. Od tej pory wiem, że życie waży mniej niż pierwszy rzut ręką. cdn.