Hiala

@FaLcorN niewiele naprawdę potrzeba. Wystarczy traktować innych tak jak chcemy by nas traktowali-pozdrawiam ślicznie

@Liero niepewny sygnał. Zamieszanie z troską-pozdrawiam

@befana_di_campi powoli odchodzi. Pierwsze oznaki jesieni już widać. Bardzo ładnie - pozdrawiam

@tomass77 spokojnie, bez blasku latarni ulicznych,przy głosie żab. Cisza-można spać-pozdrawiam

@corival dziękuję ślicznie - uśmiechy 🙂

@Jacek_Suchowicz być może kiedyś to "nowe" będziemy wspominać z nostalgią

@Agnieszka Charzyńska ze smutkiem, nostalgią ale i nadzieją na przetrwanie-fajnie-pozdrawiam

@Jacek_Suchowicz bardzo ładnie. Nowe się rozpycha, odsuwa dawny czar. Szkoda. Pozdrawiam ślicznie

@Dominika Moon na razie tak. Wszystko przed nami - uśmiechy🙂

@Dominika Moon @Dominika Moon może będzie żal wymazać? @Dominika Moon

@Gerber swoje zdanie mieć należy-pozdrawiam

@Adaś Marek cóż, należało się. Srebro też błyszczy zwłaszcza po tylu latach - pozdrawiam

@Amber miło-uśmiechy i serdecznoś[email protected] dokładnie tak jak piszesz - ukłony

@Adaś Marek można tak to ująć. Pozdrawiam i miłego dnia życzę @Marek.zak1 dokładnie tak jak piszesz - ukłony

@Gość123 czasem tak bywa - serdeczności

@Dominika Moon no cóż, słodki jest - pozdrawiam ślicznie @Hiala ukłony

@Monia pięknie zapowiada się dzień - pozdrawiam

Kiedyś przypadkiem, usłyszane dwa słowa. Sprawiły, że zamarzło dla niego Twoje serce. Gwałtowny ruch. Ręka zetknęła się z Jego szyderczo roześmianą twarzą. Jeszcze niedawno, tak słodkie i kochane usta.Teraz puściły, ciemnoczerwony, prawie wiśniowy sok. Serce zdawało się, przebija zimne jak sopel ostrze. To koniec, wyszeptały cicho usta. Wynoś Się Stąd. Powiedziałaś, spokojnie i głośno. Czułaś, jak gdyby cały świat runął. Jednak nie. Z czasem okazało się, że to był dobry, nowy początek.

@iwonaroma fajnie-Twoje wnętrze-prawdziwe ja-pozdrawiam

@poezja.tanczy dziękuję Ci bardzo. Pochwała od Ciebie- urosłem wysoko-serdeczności pozdrawiam

@iwonaroma dziękuję 😊

@Jacek_Suchowicz 👍super

Czyściec Kiedyś, dawno temu. Na ziemi, na świecie. Szedł aniołek, w blasku. Boży, przecież wiecie. Natknął się na duszę. Była odrzucona. Spytał- co porabiasz? Westchnęła- stęskniona. Za życia, grzeszyłam. Czyściec mym ratunkiem. Dziś, jestem w potrzasku. W niebie, zamiast mieszkać. To mieszkam w „żelazku.” Zewsząd żarem bije. Mękę, ciągle czuję. Pomięłam swe życie. Teraz- pokutuję. Anioł, łzę uronił. Ludzie, Co Robicie?! Nie tylko na ziemi, przecież Tam-jest życie. Dobry Pan, łaskawy. Może się zlituje. Nieba Ci, uchyli. Duszę „wyprasuje”

@Agnieszka Charzyńska bardzo ładnie, obrazowo-ukłony

@befana_di_campi wartki górski potok, pachnący świeżością - pozdrawiam