Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Hiala

Użytkownicy
  • Postów

    854
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Hiala

  1. @iwonaroma fajnie, ze łzami w uśmiechu - pozdrawiam
  2. @Waldemar_Talar_Talar kiedyś A. Mickiewicz napisał - "Bóg nic darmo nie daje lecz wszystko otwiera i każdy z Boga tyle ile chce zabiera." On nie będzie robił za Ciebie wszystkiego. Wystarczy że wskaże drogę. Ale każdy ma swoje racje. @Adaś Marek 👍
  3. @Adam Zębala ładnie i ciekawie - pozdrawiam
  4. @Dominika Moon słodkość niedostępna - pozdrawiam 🙂
  5. @Jacek_Suchowicz dokładnie tak jak piszesz - pozdrawiam
  6. @Leszczym pozdrawiam ponownie 👍
  7. @Yavanna do przemyślenia-dobre-pozdrawiam
  8. @Dagmara Gądek dokładnie tak. Idealnie 👍-pozdrawiam ślicznie
  9. @Leszczym no faktycznie tak jest. Wolę Rzeszów niż stolicę starą czy obecną
  10. @violetta 🙂@violetta widzę że pomogło od razu - ślicznie poszło
  11. @Leszczym ukłony z Rzeszowa, teraz.
  12. @violetta widzę że pomogło od razu - ślicznie poszło
  13. @Konrad Koper jeżeli czas jest pojęciem względnym to dlaczego czasy są bezwzględne - pozdrawiam
  14. @violetta bardzo dobra seria- tylko zatemperować lub zastrugać- wszystko co teraz na papier wpiszesz Twoja to będzie zasługa 😁-ukłony
  15. @Adaś Marek bardzo trafnie @tomass77 trzeba kochać Coś by żyć - pozdrawiam
  16. @violetta uśmiechy posyłam 😉
  17. @Leszczym pozdrawiam i powodzenia życzę - ukłony 😉
  18. @Adaś Marek ślicznie dziękuję i pozdrawiam serdecznie @violetta należy go zatemperować, mimo że mały coś fajnego napisze na pewno. Dziękuję i pozdrawiam pięknie 🙂
  19. @MIROSŁAW C. Pozdrawiam również serdecznie
  20. To bajka (lekko poprawiona) Na półce, w kącie. W komórce z desek. Pusty kałamarz leży. Kiedyś on poił stalówki z pióra. Teraz, w nim, kurz się szerzy. A obok, z tyłu, przy kałamarzu, stary ołówek spoczywa. W ciemności, w kurzu i zapomnieniu. Czas wolno im upływa. Ołówek z drewna lipowego, pięknie jest wystrugany. Kiedy był nowy, to cały błyszczał. Wyglądał jak zaczarowany. "Gdy mnie naostrzą, to pisać będę." Prężąc się, robił plany. Najpierw opiszę, skąd się wziąłem. Las,życie w nim, me wzrastanie. Świat zwierząt, drzew sadzenie, również ich wycinanie. A potem, wiersze będę pisał. Powieści, opowiadania. Wszystko, co działo się na świecie, odkąd pamiętam, od zarania. Listy miłosne, na papierze, pięknym zapachem, nasączonym. Kto je otworzy i przeczyta, treścią ich będzie, zachwycony. Opiszę kilka przygód ładnych, z dalekich krajów odwiedzonych. Kilka miłości, wielkich, pięknych, i planów kilka zniweczonych. Opiszę wszystkie ciepłe kraje, gdzie słońce mocno grzeje. Biegun, na którym nie ma nocy, jest lód i wiatr szaleje. Morza opiszę, oceany. Górę co sięga nieba. Tylko o jedno was poproszę- "Zatemperować mnie potrzeba." Inkaust już dawno, dawno wysechł. W tym starym kałamarzu. Ołówek z lipy, nadal leży i o pisaniu marzy. Być może, kiedyś, ktoś go weźmie, zatemperuje czy zastruga. Wszystko, co wtedy, na papier wpisze, jego to będzie zasługa.
  21. @Leszczym stolica reprezentuje wszystkich, nie tylko ma błyszczeć. Jeżeli coś się dzieje źle to właśnie reprezentańci powinni to odczuć. Czyż nie tak? Pozdrawiam z uśmiechem 🙂
  22. @Jacek_Suchowicz ładnie, z zaciekawieniem - pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...