Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dagna

Użytkownicy
  • Postów

    1 205
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Dagna

  1. Dagna

    Do ...

    @Stary_Kredens :), rozbrajająco, a ja, z wiekiem, skromnie dochodzę do wniosku, że pytań było za mało, bo mogłyby uchronić przed niejedną pochopnie daną odpowiedzią🤓, sorry za odrobinę prywaty ;), pozdrawiam miło.
  2. @Gosława ładny wiersz, ale potraktowanie przymiotników oszczędniej - wyszłoby mu na lepsze, pozdr.
  3. … wiersz przemawia oszczędnością środków i autentyzmem. ( Napisałabym : wobec każdej nowej twarzy obojętni), pozdr.
  4. …definicja dziwactwa jest dzisiaj świechtana przez ideologie, które wbrew postulatom kreatywności - jadą po nas szarą urawniłowką, więc czasem niesłusznie „dziwactwem” zwane bywają wszelkie próby zachowania odrębności, hołdowania indywidualizmowi w tym zunifikowanym świecie „ jednej, postępowej narracji” ( i tutaj tolerowanym wyjątkiem, są ekscesy uderzające w tradycjonalistów), ale już takiemu Witkacemu ( choć go nie lubię), który rzucał przed siebie niedomytym widelcem - z trudem byśmy wybaczyli zachowanie, tak, jak i Zofii Stryjeńskiej, która na proszonym przyjęciu usłyszawszy, że je na porcelanie Rosenthala, odwracała talerz z zupą, aby się „ naocznie” przekonać o spotykającym ją przywileju ;)) pozdr.
  5. … wiersz porusza jedno z najważniejszych pytań, o naszą tożsamość, ile w niej jest „ składowych”, które nas konstytuują,a ile z nich tak chętnie może byśmy wyparli (w imię nowej definicji nas samych), a po pozbawieniu się których (np. w imię wyparcia) - nie istniejemy jako jednostka komplementarna. To wiersz dla każdego, ale najszybciej przychodzi mi na myśl problem osób z małych ojczyzn, które z racji zawodu, czy przeprowadzki „ wysferzyły się ”, odcięły od swojego pochodzenia i dryfują albo jako niewolnicy image’u, albo kompromitują się, gdy dawna słoma jeszcze niewygodnie wyskakuje z bucisk … Może dotyczyć też problemu emigracji w ogóle, ale też dawnych przekonań, którym się było wiernym, więzi, czy zacierających się wspomnień… pozdrawiam miło.
  6. … dla tych panien słomianych się zalogowałam, cudowna fraza! A i cały wiersz działa jak afrodyzjak i nie ma cienia przesady w wypowiedziach Czytelników powyżej👌🏻. ( Troszkę zbyt dosłowna jest ta fizyczność, ale rozumiem, że ciało zniewól, również brzmiałoby nieodkrywczo) , całość niepospolitej urody :), pozdrawiam.
  7. @Nefretete … ciekawie u Ciebie i inspirująco; interesujące jest też doświadczenie, które zrobiono nakładając chustę z Manopello na wizerunek Chrystusa z Całunu Turyñskiego - kontury twarzy pokrywają się ! pozdrawiam.
  8. @Robert Witold Gorzkowski …dziękuję, rozumiem i szanuję, pozdr.
  9. @Nefretete dziękuję za powrót i próbę „ wygryzienia się” w tekst. Fraza przez Ciebie wyszczególniona jest kluczowa, założycielska, nie ma żadnych normalnych relacji opartych na fałszu, dlatego tutaj nawołuje się do oddzielenia ziarna od plewy, do stanięcia w Prawdzie i dokonania bilansu, aby na fundamencie moralnym ( może w grupie komuniści/ patrioci, może na gruncie prywatnym )- jeszcze można było spoglądać w przyszłość i może kształtować lepszy kraj, a może tylko oczyścić relacje, pozdrawiam miło :)
  10. Nefretete, dziękuję za „ polubienie”, pozdrawiam miło.
  11. @Poezja to życie … co za amplituda, od rozpaczy do zniewolenia 🙄…
  12. … osobiście po „ żegnajcie mi na wieki” - skończyłabym tekst. Wszelkie dopowiedziane „ chlipanie” odbiera poprzednim strofom powagę, wzniosłość doznań. Rozumiem, że mamy odczuć zdwojoną pustkę w życiu PL- a (na zasadzie kontrastu), ale obraz rozklejonego PL - a, to obraz bezradności, pozbawiony nadziei, ( nawet jeżeli traumy przynależą do życia i wymagają „ swojego” czasu). Końcówka przez to traci powietrze, odkolorowuje poprzednie cudne rozmarzenie…ale to tylko sugestie, bo tutaj jest zawsze pisanie na kapitalnym poziomie :), pozdr.
  13. Czuć ogromne, intymne wzruszenie, ale osobiście czuję niedosyt jeśli chodzi o : opis miejsca ( poza wspomnianą kapliczką - dowiadujemy się niewiele, a i my, czytelnicy chcielibyśmy choć odrobinę poczuć to miejsce, wyobrazić je sobie i wygenerować własne wrażenia, a nie tylko towarzyszyć PL- owi w jego przeżyciach, a po drugie - końcówka mało nawiązuje do przyszłości , chciałoby się wiedzieć „ co dalej” z tym miejscem, czy np. młodsze pokolenie pielęgnuje tradycję, czy są plany rodzinnych zjazdów, umieszczenia tablic informacyjnych, etc…, bo jak widać sroce spod ogona Autor nie wypadł :) pozdr.
  14. @piąteprzezdziesiąte już na PP dawałaś popis prymitywizmu i kitel lekarski tego nie zasłoni, wstyd…
  15. @piąteprzezdziesiąte przyciężkawe to to, do lotności daleko …;))
  16. @Leszczym …gdyż czasami musi się coś zmienić, żeby wszystko zostało tak, jak było, może to ten przypadek zaistnieje u Ciebie ;), pozdrawiam miło.
  17. @Leszczym ha, ha, fajnie oddana potrzeba zachowania status quo, ciut paniczna, ale przecież kochamy ład i kosmos:), ja jednak uważam, że co ma „pirżnąć”, niech leci w drzazgi, a wykluje się nowe:)), pozdr.
  18. Dagna

    Przebudzenie

    @Berenika97 bardzo dowcipnie i zmyślnie napisane :), pozdrawiam :)
  19. ….mocny, konsekwentny wiersz, z nakładającymi się na siebie tradycjami post -protestancką( samorozgrzeszenie) i post- katolicką, gdzie punkt ciężkości sacrum i Prze-i-stoczenia staje się świadomą partycypacją samej PL -ki , cóż,to już jawna apostazja … pozdr.
  20. @Annna2 bardzo dziękuję! Pozdrawiam miło.
  21. @Alicja_Wysocka … ten drut kolczasty - to fenomenalne skojarzenie, brawo:) pozdr.
  22. …to kłamstwo, ale jak widzę prowokacje dla zwiększenia czytalności - wciąż są w cenie 🥴, ale to zły sposób. Moje komentarze są merytoryczne, a mylenie PL- a z autorem - to dyletantyzm. I nie tup o szacunek, bo ten się wzbudza i nie obcas o nim decyduje, lecz choćby…podejście do własnej traumy ( jeśli o tym mówi wiersz), żegnam. P.S. … a awatar do złudzenia przypomina okładkę „ Chimeryków”, przypadek ;))
  23. @Ewelina …PL -ko droga, zatrzymaj się, nie biegnij chciałoby się powiedzieć ;), może nadszedł piękny czas, byś dostrzegła ile cudów masz wokół siebie ? Afirmacja, a nie agitacja i liczenie na nadzieję z zewnątrz - pomogą Ci odbyć podróż wgłąb siebie, może tę najbardziej fascynującą, pozdr.
  24. @Ewelina tekst jest bardzo jednokierunkowy, mówi niemal cały czas o tym samym, może warto się pokusić o ukazanie różnych odcieni swojego rozczarowania; może warto wprowadzić jakąś sytuację liryczną?…
  25. :)), poza rymem wewnętrznym ruszyliśmy, zabraliśmy, wiersz jest bardzo przyjemny, niesie posmak wakacyjnego otwarcia na nowe :), pozdr.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...